پاسخ: اولاً اینگونه نیست که همه بدانند؛ ثانیاً اگر همه می دانند، دیگر این کار چه فایدهای دارد!؟ پس معلوم می شود که بسیاری یا حداقل برخی نمی دانند و به اشتباه می افتند. دروغ که حتماً نباید از زبان صادر شود! اگر کسی چیزی را بنویسد، یا برندی بزند یا کاری انجام دهد که حکایت از مطلب غیر واقعی کند و طرف مقابل به اشتباه بیفتد، کذب است. بنابراین اگر کالای داخلی را برند خارجی بزنند و افراد به اشتباه بیفتند و تصور کنند این کالا خارجی است، این کار حرام است.
***
سه نکته:
* حق فسخ در صورت دروغ بودن برند
اگر برندی روی کالا زده شده و مشتری نداند و بعداً متوجه شود برندی که روی کالا بوده واقعیت ندارد به دلیلی دروغی که در معامله وارد شده او حق فسخ معامله را دارد.
** به همه بگویید این کالای ایرانی است
علل اصلی چنین کاری از دو حال خراج نیست؛ یا جنس تولید شده از کیفیت مناسب برخوردار است یا خیر. اگر کیفیت جنس مناسب است و باز از برندهای دیگر استفاده می کنند این نشانه عدم اعتماد به نفس و خودباوری است.
اگر چنین است باید با سری بلند کالاهای خودمان را تبلیغ و ترویج کنید تا مردم رغبت بیشتری به آنها پیدا کنند. به مردم اعلام کنید این کالای ایرانی است، ببرید استفاده کنید، مقایسه کنید و به اهل فن نشان دهید، تا ببینید کیفیتش کمتر از خارجی نیست، بلکه بیشتر هم هست؛ نه اینکه یک گناه کبیره مرتکب شوید!
اما اگر کالای بی کیفیت تولید می کنند و با برند شرکت های معروف می فروشند که دیگر غیر از دروغ گویی مدیون خریداران هم می شوند!
*** معامله پر ضرر!
چرا برخی دست به این دروغ می زنند؟ قطعاً هدفی جز سود بیشتر ندارند. البته شاید عده ای اینکار را بکنند و متوجه اشتباه و گناه کبیره دروغی که مرتکب شده اند نشوند. اما آیا ارزش دارد مقداری سود دنیوی را در برابر خسارت عظیم عالم برزخ و آخرت بخرند!؟ آیا چنین معامله ای عاقلانه است!
تیترِ فوق زرد!