دوشنبه 20 آوریل 15 | 16:34

فکه با بررسی اسلام در زیمباوه آمد

وزارت امور خارجه در همان ماه‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی و بر اساس سیاست حمایت از مستعضفین جهان، در بیانیه‌ای از جبهه میهن‌پرستان زیمبابوه که علیه استعمارگران انگلیسی مبارزه می‌کردند، حمایت کرد. دفتر سفارت ایران در هراره در سال 1361.ش افتتاح شد و پس از شروع روابط سیاسی و اقتصادی، روابط فرهنگی دو کشور نیز از سال 1367.ش آغاز شد


صد و چهل و یکمین و صد و چهل و دومین شماره ماهنامه فکه ویژه اسفند 93 و فروردین 94 به مدیر مسؤولی علی حسین‌پور از سوی مؤسسه فرهنگی جنات فکه منتشر شد. 

این شماره از ماهنامه فکه از بخش‌های یادداشت، فردا، دیروز، امروز، بیداری اسلامی، رزمنده و فکه+ تشکیل شده است.

در بخش «یادداشت» این عناوین را مطالعه می‌کنیم: به پیشواز نوروز همراه با شهدا، برای نو شدن، انتقاد به مذاکرات هسته‌ای؛ تهدید یا فرصت؟، ظلم تاریخی، عوامل مقاومت در اسارت آزاده سید علی‌اکبر مصطفوی، قابی که «سین» ندارد و جنایت قنیطره= انتقام شِبعا.

بنای اقتصادی کشور، حرف اول؛ 16 حرف آخر و نامه‌ای در پیچ تاریخ عناوین مطالبی است که در بخش «فردا» می‌خوانیم.

«برای کم درآمدها و مسافرت‌ها» عنوان موضوعی است که در بخش «دیروز» پیش روی ما قرار گرفته است.

«اوقاف در مسیر امروز» را در بخش «امروز» مطالعه می‌کنیم.

در بخش «بیداری اسلامی» موضوعاتی همچون: حرارت اسلام خواهی در هراره، این سؤال نیست؛ فتنه است و «احمدیه» زیر گام‌های مقاومت را می‌خوانیم.

فرمانده گروهان سوم و نجات چزابه عناوینی است که در بخش «پایداری» می‌خوانیم.

بازوی فرمانده، نگاهی محوری و پرملاط داشت، رزمنده دو سنگر، مردی از روزهای قهرمانی، من نگرانم، آناهیتا، تمام رزم من، تا انقلاب مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، نامه‌ای به مدافع وطنم، سهمی برای شهادت، این‌جا، کسی از مارها و عقرب‌ها می‌گوید و تمرین استقامت مواردی است که در بخش «رزمنده» به آن پرداخته شده است.

 در بخش «فکه+» مطالبی همچون این سفر سختِ شیرین، جنازه من و خوانده شوید پیش‌روی ما قرار گرفته است.

«حرارت اسلام خواهی در هراره» عنوان یادداشتی از انوشه میرمرعشی است که در این مقاله به بررسی مختصر تاریخ ورورد اسلام به زیمبابوه و وضعیت مسلمانان این کشور پرداخته است.

جمهوری زیمبابوه در میانه جنوبی قاره آفریقا واقع شده است. حدود 40 درصد از مردمان زیمبابوه پیرو قبیله‌ای خود یعنی آنیمیست (طبیعت‌پرست) هستند. نزدیک به 30 درصد مسیحی و پیرو کلیسای کاتولیک و بقیه پیرو اسلام و یهودیت و بودیسم‌اند.

در دهه‌های گذشته، تعداد مسلمانان این کشور را در نهایت تا 5 درصد کل جمعیت زیمبابوه تخمین می‌زدند ولی با استقبال شگفت‌انگیز مردمان این سرزمین از اسلام، برخی تعداد مسلمانان را در دو دهه گذشته 14 درصد از جمعیت 9 میلیون نفری زیمبابوه عنوان می‌کنند.

 

 وضعت کنونی مسلمانان در زمیابوه

پس از گذشت چند دهه از شروع استعمار انگلیس در زیمبابوه، خشکسالی عجیبی در نیمه شرقی قاره آفریقا اتفاق افتاد، به طوری که بسیاری از مردمان آن سرزمین‌ها مجبور به ترک کشورهای خود شدند. به این شکل گروهی از مسلمانان زنگباری و مالایی به زیمبابوه مهاجرت کردند. البته استعمارگران انگلیسی خیلی تلاش کردند که از این مهاجرت جلوگیری کنند ولی در نهایت موفق نشدند و تعداد زیادی از مسلمانان مالایی به زیمبابوه وارد شدند.

به همین دلیل کم‌کم بر اثر برخورد و تعامل مسلمانان مالایی با شونایی‌ها و اندبله‌ای‌ها اسلام تا حدودی در میان ایشان گسترش یافت به طوری که در سال 1961.م (1340.ش) حدود 200 نفر از اعضای قبیله «وارمبا» براساس دعوت مبلغان مسلمانان مالایی اسلام آوردند. به دنبال مسلمان شدن این عده در مدت کوتاهی، 50 هزار نفر از مردم این قبیله (از تیره شونایی) مسلمان شدند.

از طرف دیگر عدو (انگلیس) سبب خیر شد و دوباره بر تعداد مسلمانان کشور زیمبابوه افزوده شد. ماجرا از این قرار بود که انگلیسی‌ها برای اجرای سیاست‌های استعماری خود از جمله احداث راه‌آهن جهت حمل و نقل راحت‌تر منابع معدنی غارت شده، تعدادی از مسلمانان کشور استعمار شده هند را به عنوان کارگر به زیمبابوه وارد کردند.

مسلمانان در طول سال‌ها، اقلیت کوچکی بودند که اکثریت آن‌ها را مسلمانان مهاجر مالایی تشکیل می‌دادند. مسلمانی که شافعی مذهب بوده و از سال 1975.م سعی در متشکل کردن خود کردند و با همراهی با مسلمانان آفریقای جنوبی، سازمان مجلس العلمای زیمبابوه را در هراره افتتاح کردند. همچنین تأسیس سازمان اسلامی جوانان زیمبابوه به مرکزیت شهر کوئه‌کوئه و مرکز دعوت اسلامی شهر «امپورت» از دیگر مؤسسات اسلامی زیمبابوه هستند.

 جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان زیمبابوه

با پیروزی انقلاب اسلامی، رابرت موگابه نماینده خود «موزندا» را به ایران فرستاد و از انقلاب مردم مسلمان ایران حمایت کردند. در مقابل، وزارت امور خارجه در همان ماه‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی و بر اساس سیاست حمایت از مستعضفین جهان، در بیانیه‌ای از جبهه میهن‌پرستان زیمبابوه که علیه استعمارگران انگلیسی مبارزه می‌کردند، حمایت کرد. دفتر سفارت ایران در هراره در سال 1361.ش افتتاح شد و پس از شروع روابط سیاسی و اقتصادی، روابط فرهنگی دو کشور نیز از سال 1367.ش آغاز شد و همچنین بعد از سفر رسمی رییس جمهور زیمبابوه به ایران در سال 1372.ش در روابط دو کشور گسترش پیدا کرد و وارد مراحل جدیدی شد.

در این دوره بر اساس توافقات انجام شده میان مسؤولان دو کشور تحصیل تعدادی از مسلمانان زیمبابوه در حوزه‌های علمیه ایران و سپس برگشت آن افراد به کشورشان، پیام انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی به مسلمانان و حتی غیر مسلمانان زیمبابوه رسید، به طوری که با مساعدت ایران و برگزاری کلاس‌های اصول عقاید در تعدادی از مساجد، زمینه برای گسترش اسلامی در این سرزمین شد. در حال حاضر مؤسساتی چون «جمعیت امام خمینی رحمة الله علیه» به مدیریت شیخ امین جولا و «سازمان زنان فاطمه الزهرا سلام الله علیها» در آینده نزدیک به یاری خداوند موجب آشنایی بسیاری از مردمان زیمبابوه با اسلام خواهد شد و ارمغان بیداری اسلامی را در این سرزمین در پی خواهد داشت.

صد و چهل و یکمین و صد و چهل و دومین شماره ماهنامه فکه در 95 صفحه به قیمت سه هزار تومان از سوی مؤسسه فرهنگی جنات فکه منتشر شده است.

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.