به تازگی از سوی اتاق فکر لندن نشین جریان فرقه سبز دستورالعمل های جدیدی جهت اجراء توسط ردههای میانی و عالی فرقه سبز توصیه و پیشنهاد شده است.
ماحصل این دستور العمل ها که تاریخ مصرف آن تا بهار 1390 اعلام شده حفظ جنبش تا بهار سال آینده و باورمند کردن زنده بودن فرقه سبز می باشد
در بخش های از این دستور العمل آمده است:
1- مستقیم و صریح از رهبری انتقاد نکنید
به فرقه سبز توصیه شده است مضامین و استدلالهای موجود در سخنان رهبری را نقد کند اما از رویارویی صریح و شخصی کردن مسئله بپرهیزد. رهبری باید از سیبل حملات خارج شود و درگیری با او کاملا حساب شده باشد.
2- تمرکز بر روی اجرای طرح هدفمند کردن یارانه
از جریان داخلی خواسته شده تا میتواند از صرف انرژی خود برای درگیر شدن در منازعات سیاسی بپرهیزد و به جای آن در حوزه اقتصادی بویژه روی طرح هدفمند کردن یارانه فعال شود. در دستور العمل آمده اسا فرقه سبز اکنون به لحاظ سیاسی بسیار ضعیف است و حتی هاشمی هم علاقه چندانی به هزینه کردن از خود برای آن ندارد در نتیجه اصرار به ورود در بازیهای سیاسی باعث شکستهای پی در پی و سرخوردگی و خمودگی بیشتر سبزها خواهد شد.
طرف خارجی عقیده دارد روی آوردن به بحثهای اقتصادی میتواندعوامل جدیدی برای ایجاد همبستگیهای بزرگ و کوچک به وجود بیاورد که اکنون این امکان در محیط سیاسی موجود نیست.
به جریان داخلی گفته شده تمرکز روی حوزه اقتصاد باید بر سه محور مبتنی باشد: اول ـ سوء مدیریت و فساد اقتصادی در دولت دوم ـ تأثیر تحریمها و اینکه مقصر تحریمها نظام است نه غرب و غرب حداکثر تلاش خود را میکند تا مردم در تحریمها آسیب نبینند. سوم ناتوانی دولت در اجرای طرح هدفمند کردن یارانه و بوجود آمدن تورم شدید پس از اجرای طرح
3- فشار بیشتر جهت استفاده از ظرفیت های قانون اساسی
از فتنهگران خواسته شده هر چه میتوانند از وضعیت اپوزیسیونی فاصله بگیرند. طرف خارجی در یکی از پیامها میگوید بهترین وضعیت برایفرقه سبز این است که وارد حاکمیت نشوند ( طرف خارجی ورود حتی یک نفر از میان خاتمی، موسوی و کروبی به درون نظام را پایان جنبش میداند) اما آنقدر هم از حاکمیت فاصله نگیرند که انگ ضد انقلاب به آنها بخورد. به علاوه، به جریان داخلی توصیه شده آرام آرام از ادبیات تقلب که در سال 88 ادبیات محوری جریان فتنه بود فاصله بگیرد و ادبیات رفاه ـ قانون را جایگزین آن کند. همانطور که در بیانیه جدید میرحسین نیز از قانون نامبرده شده است.
4- تلاش برای ورود حتی یک نماینده سبز به مجلس شورای اسلامی در آنتخاباتی آتی
اگر فقط یک بار به جنبش امکان حضور در یک رقابت سیاسی و کسب یک پیروزی حداقلی داده شود، آن وقت نظام برای همیشه مجبور است آنها را به رسمیت بشناسد و حضورشان را تحمل کند گر چه نظام اگر میخواست معترضان را به رسمیت بشناسد این کار را در سال 88 و در زمان اوج قدرت آنها انجام میداد و اکنون احتمال این کار بسیار ضعیف است. با این حال از سبزها خواسته شده برای انتخاب مجلس با دو هدف 1ـ کاندیدا شدن جهت ورود به مجلس 2- ایجاد شکاف عمیق تر میان اصولگرایان کاملاً فعال باشند.
این جنبش به در بسته خورده و سرنگون خواهد شد، چرا که پشت به خودی کرده و رو به دشمن.