باشگاه مخاطبان تریبون مستضعفین -میثم ظهوریان
یکی از تحولات جاری در پرونده هسته‌ای کشورمان در روزهای اخیر تصویب طرح سنای آمریکا جهت نظارت بر توافق جامع هسته‌ای موسوم به طرح کروکر-منندز با موافقت اکثریت مطلق (98 به 2) نمایندگان هر دو طیف جمهوری‌خواه و دموکرات است. یکی از مسائلی که در کنار محتوای طرح مذکور بسیار قابل‌تأمل و جالب‌توجه است استدلال‌های مدافعان طرح مذکور در جلسه بررسی طرح است.
در جلسه بررسی طرح، جف مرکلی یکی از سناتورهای مدافع طرح مذکور ضمن بیان چرایی غیرممکن بودن گزینه‌های جنگ و تحریم توافق را تنها راه حل آمریکا جهت مهار ایران دانسته و در زمینه مخاطرات گزینه نظامی در برابر ایران می‌گوید : «يک مسئله روشن است. مسير جنگ نامعلوم و غيرقابل پیش‌بینی است. آنچه که ما می‌توانیم اطمينان داشته باشيم این است که پيچيدگي و آشوب جنگ بسيار ضرر خواهد داشت. ما اين را می‌دانیم زيرا اين ماهيت این نبرد است. استفاده از گزينه نظامي اصلاً راحت نيست. علاوه بر اين تهديد تلافی‌جویانه به آمريکا و متحدان آن ممکن است از طرف منابع به غير از ايران نيز صورت گيرد. احتمال حمله گروه‌های شيعه يا کشوري که همبستگي با ايران دارد،وجود دارد. در پي اين کارزار عناصر بسيار پيچيده تهاجمي و دفاعي قرار دارد. این در حالی است که از طریق مذاکره و توافق بخش اعظمی از صنعت هسته‌ای ایران تعطیل شده، بسیاری از ذخایر اورانیوم غنی شده نابود شده و بسیاری از تاسیسات برچیده شده است.»
وی در جمع‌بندی اظهارات خود درباره گزینه تهدید نظامی ایران ضمن تأکید بر این نکته که آمریکا بر اساس این راهبرد بايد پیش از حمله به کشورمان موشک‌های بالستيک ايران و ديگر تسليحات و قابلیت‌هایی را که ايران می‌تواند براي حملات تلافی‌جویانه انجام دهد،از بين ببرد ضمن غیرممکن دانستن این اقدام نتیجه می‌گیرد که «بنابراين اجازه دهيد از گزينه استفاده از زور کنار رويم. ». پیش از این نیز برژینسکی مطرح‌ترین ژئو استراتژیست آمریکایی در مصاحبه با شبکه ام.اس.ان.بی.سی با تأکید بر مطلب مذکور ضمن غیرقابل پیش‌بینی و بالا دانستن هزینه انتخاب گزینه نظامی در برخورد با ایران ضمن بسیار خوب دانستن توافق لوزان عدم توافق با ایران را خودزنی دانسته بود و افزوده بود «اگر چه ایرانی‌ها می‌دانند در هر گونه جنگی ما می‌توانیم آسیب زیادی به آن‌ها بزنیم، اما واقعیت این است که آن‌ها نیز می‌توانند صدمات زیادی بر ما وارد کنند.»
شاید بر همین اساس است که وزیر امور خارجه آمریکا پس از توافق ژنو بیان می‌کند: «ما از طریق مذاکره توانستیم پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کنیم و بخش‌های مهمی از آن را به عقب برانیم. در حالی که تحریم‌ها و تهدید به جنگ برنامه هسته‌ای ایران را متوقف نکرد و باعث شد ما از 165 سانتریفیوژ ایران به 19 هزار عدد فعلی رسیدیم.»
در عرصه سیاست بین‌الملل قاعده بر این مبنا است که هر کشوری سعی می‌کند با نمایش قدرت نظامی خود و حتی در صورت لزوم با بزرگنمایی و تبلیغات بر روی آن موجب تقویت قدرت خود در عرصه دیپلماسی شود. ولی ظاهرا در مورد کشور ما عکس این مساله صدق می‌کند و این دشمنان ما هستند که باید در شرایطی که عالی‌ترین مسئول سیاست خارجه کشور سخن از «از بین رفتن کل سیستم دفاعی کشور با یک بمب توسط آمریکا» می‌راند با هشدار نسبت به ابعاد مختلف توان دفاعی ایران عواقب هر گونه ماجراجویی نظامی علیه کشورمان را هشدار دهند.
Sorry. No data so far.