۵ اسفندماه سال گذشته پس از آن که مجلس با هدف همراهی با دولت یازدهم، تبصره ۲۱ لایحه بودجه ۱۳۹۴ (مربوط به هدفمندی یارانهها) را عینا مطابق پیشنهاد دولتیها به تصویب رساند، محمدباقر نوبخت به جمع خبرنگاران آمد و وعده داد که با توجه به مصوبه مذکور، در سال ۹۴ بنزین و گازوئیل گران نخواهد شد.
لازم به یادآوری است که در جلسه آن روز مجلس، برخی نمایندگان همچون غلامرضا مصباحیمقدم پیشنهاد اجرای مرحله سوم هدفمندی یارانهها را مطرح کردند، اما نوبخت به شدت با آن پیشنهادات مخالفت کرد زیرا معتقد بود مردم دیگر طاقت گرانی جدید ندارند.
نوبخت همچنین در صحن مجلس هرگونه تغییر در اعداد و ارقام هدفمندی یارانهها را سبب ایجاد مشکل در اجرای آن در سال ۹۴ دانست و اینطور خطاب به نمایندگان مجلس گفت: باید توجه داشت افزایش قیمت صورت گرفته و برای درآمد حاصل از آن شما مصارفی را غیر از هدفمندی یارانه ها تعیین کرده اید بنابراین تنها راه این است که مضاف بر آنچه که شما به قیمت ها اضافه کرده اید یک عدد دیگر را اضافه کنید که این کار قطعا به مردم تحمیل می شود و این در حالی است که دولت و مجلس نسبت به افزایش قیمت ها بیش از حد معین حساس هستند و نمی توان بیش از این به مردم فشار وارد کرد.
وی همچنین تصریح کرده بود: «ما نمیتوانیم به مردم بیش از این فشار وارد کنیم و در مقابل نیز منابعی برای بخش صنعت و بهداشت نیاز داریم و این معادله در شرایط کنونی شدنی نیست زیرا همانطور که گفته شد افزایش قیمت حاملهای انرژی فشار و نارضایتی ایجاد میکند.»
اکنون که دولت رسما قیمت حاملهای انرژی را افزایش داده، خوب است سخنگوی دولت از سکوت بیرون بیاید و توضیح دهد علت این همه تناقض و وعدههای نادرست از جانب دولت در این باره به ملت چیست؟
معمولا افزایش قیمت به دلیل کسری بودجه، در نیمه ی دوم سال رخ می دهد اما اینکه یکدفعه و در خرداد ماه این گرانی رخ می دهد را باید جای دیگر ریشه یابی کرد.
وقتی رئیس جمهور در روز مقاومت، از اشغال خرمشهر اقتصادی به دست 5+1 می گوید و از سویی همه ی تلاش هایشان برای موجه جلوه دادن توافق های صورت گرفته موفق نبوده است، با فشار مضاعف به مردم می خواهند هر گونه توافقی را برای آنها قابل پذیرش کنند و بعد ناگهان با گشایش اقتصادی بعد از توافق (که نه به خاطر رفع تحریم ها بلکه با توجه به تغییر اهداف اقتصادی دولت رخ خواهد داد)، همه چیز را خوب جلوه بدهند.
قبلا وقتی از عدم همکاری دولت در سال های آخر جنگ و در نتیجه تحمیل قطعنامه صحبت می شد خیلی برایم ملموس نبود ولی الان در جنگ اقتصادی موجود، دولت همان رویکرد را برای تحمیل قطعنامه ی ژنو در پیش گرفته است….
حالا که فشار روی فشار بر گرده مردم مستضعف و پا برهنه ، مبادا که متمکنین دادشان در آید یا خدای ناکرده کمی ناراحت شوند یا خدای ناکرده سختی بکشند!!!!
تاریخ گواه میدهد که همیشه مظلوم تحت فشار بوده و آنانکه غنی تر ، رفاهشان بیشتر و آنان که دستشان تهی تر ، مکنتشان کمتر؟؟؟؟!!!!!!!
زمانه غریبی است .
اما فراموش نکنیم که دار امتحان است و هر کس ظلمش بیشتر ، مکافاتش سخت تر .
خدا را شاکریم که مستضعفین خدا را دارند ………..
باز هم یا الله و در عین بی کسی یارب .
اما آه مظلوم شکننده و سوزاننده است و اگر گرفت به این سادگی ها رها نمیکند .
آیا میدانند که یکی از اسماء الهی آه است ؟