به گزارش تریبون مستضعفین شماره ی نخست ماهنامه «بهمن آذربایجان» به همراه یک پرونده ی ویژه منتشر شد.
«بهمن آذربایجان و انقلاب ساندویچی» سرمقاله‌ی این شماره است که در آن، مدیرمسئول نشریه کوشیده است، مسیر پیش روی «بهمن آذربایجان» را در فضای رسانه‌ای منطقه، تصویر کند. در بخشی از این مطلب می‌خوانیم: «بهمن آذربایجان، حتماً نشریه‌ای انقلابی است. با این توضیح واضح که انقلاب را یک منظومه می‌داند که به همه‌چیز ربط دارد و با همه‌چیز کار. با این حساب، تصویری که می‌کوشد تا از انقلاب نشان دهد، با قرائت‌های تقلیل‌یافته و ساندویچیِ رایج متفاوت است. بهمن، پرداختنِ به مسائل واقعی مردم و جامعه را، عین انقلابیگری می‌داند؛ و گفتن و نوشتن از فقر، فساد، تبعیض، کشاورزی، صنعت، معیشت، تاریخ، هنر، شعر، موسیقی، تئاتر، ادبیات و… را تکلیفِ انقلابی‌اش.»
«چیغیر باغیر» عنوان بسته‌ای است با دستمایه‌ی رویدادها و اخبار استان، که به همراه نگاهی تحلیلی و انتقادی، ارائه‌شده است. در این بسته، عناوینی مانند «تیشه‌ی مدیران بر ریشه‌ی بناهای تاریخی تبریز، روایت سردار و دکتر از وضعیت معتادین تبریز، جدال بنرها در تبریز، روزی روزگاری مقبره‌الشعرا، همچنان مزار شهدا و…» به چشم می‌خورد.
«مسعود صدرمحمدی»، با تأملی در تأثیر فرهنگی تبریز در ممالک همسایه، به این سئوال پاسخ داده است که «چرا تبریز از سکه افتاد؟!» او کوشیده است تا با مقایسه‌ی تأثیرات فرهنگی شهر تبریز در ممالک مجاور ایران، نقش این شهر مهم را در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی، به نقد بکشد.
«به نام شهدا، به کام زندگی» یادداشتی انتقادی است از «علیرضا بوالی» در نقد رویکرد بقاگرای تقدیس زندگی در ماجرای 175 غواص شهید. مطالعه‌ی این مطلب، می‌تواند به شکل‌گیری منظری نو در مطالعات حوزه‌ی دفاع مقدس کمک کند.
بررسی وضعیت یادواره‌های شهدا، از الزامات کار فرهنگی است. «علی سلیمانیان» در یادداشت «شهادت بی‌دردسر؛ یادواره‌های بی‌آزار» نگاهی دارد به وضع موجود و مطلوب یادواره‌های شهدا.
«دستفروش» عنوان داستانی است از «قربانعلی طاهرفر» که در آن، زندگی روزمره‌ی یک دستفروش شهری و نحوه‌ی مواجهه‌ی او با اقتضائات زندگی شهری و مدیریت شهری، به چالش کشیده شده است.
«محسن هادی» در «بی‌خانمان‌های شهر بی‌گدا» موضوع «بی‌خانمانی» در کلان‌شهر تبریز را موردتوجه قرار داده و با مقایسه‌ی نوع برخورد با این پدیده در شهرهای مختلف ایران، کوشیده است تا راه‌حل‌های کاربردی، برای مواجهه با این مسئله‌ی مهم شهری ارائه دهد.
موضوع «توریست‌های درمان» که از ممالک همسایه، مهمان تبریز می‌شوند، در گزارش «میهمان خوانده و میزبان خوابیده» موردتوجه «غلامرضا سیفی» قرار گرفته است. در این گزارش، فرصت‌های این اتفاق در کنار تهدیدهای محتمل مورد بررسی قرار گرفته است.
اخیراً کتاب گزیده‌ی اشعار «حاج مایل علی‌اف» شاعر بلندآوازه‌ی جمهوری آذربایجان، در تبریز منتشر شد. به این بهانه، «مهدی نعلبندی» نویسنده‌ی کتاب، در یادداشت «ایسته دین مایلی عشق ایچره یاخیب یاندیراسان»، به معرفی این شخصیت ادبی و فرهنگی شیعه پرداخته و فراز و نشیب حیات فرهنگی او را به تصویر کشیده است.
«مهدی نورمحمدزاده» تلویزیون را مورد توجه قرار داده و در مطلب «تلویزیون خوب، تلویزیون خاموش است» به بررسی متن و حاشیه‌ی شبکه‌ی استانی آذربایجان شرقی پرداخته و کوشیده است تا از زوایای مختلف، عملکرد و برنامه‌های این شبکه را به بحث بگذارد.
این شماره، یک پرونده‌ی ویژه هم دارد. پرونده‌ای با موضوع مهم و راهبردی «تاریخ شفاهی». در این پرونده، عناوین زیر به چشم می‌خورد:
هریس و کشف حجاب؟ هرگز (بررسی یک سند تاریخی)/ حمله به طالبیه (گزارشی از یک رویداد فراموش شده)/ «دایی» خودش را سانسور نکرد (گفتگو با موسی غیور در مورد اخراجی‌ها)/ اگر زنده ماندم، چک را می‌گیرم (خاطره بهزاد پروین قدس از شهید کریم کرمی)/ یانکی قوروب یولدا بیزه مین تله (گفتگو با ایوب شهبازی، شاعر انقلاب و دفاع مقدس)/ یک تابلوی درخشان در تاریخ فرهنگی تبریز (گزارشی از یادواره‌ی تئاتر 17شهریور تبریز)/ خلق مسلح، مسلمان شوید (خاطرات مجید دلدوزی)/ کلاس درس در آسیاب متروکه (خاطرات عفت خضری از سالهای خدمت در نهضت سوادآموزی)/ made in iran (برشی از خاطرات حجت‌الاسلام قدوسی)/ اکران با زیرنویس زنده‌ی ترکی (بخشی از خاطرات جلیل طائفی)/ ملودی‌های مهربد (یادبود هنرمند فقید، میرمرتضی مهربد، آهنگساز و مربی گروه سرود امور تربیتی تبریز)
بهمن آذربایجان، را علاوه بر دکه‌های مطبوعاتی و کتابفروشی‌های آذربایجان‌شرقی، از سایت bahmanmag.ir نیز می‌توانید مطالعه نمایید.
شماره‌ی دوم نشریه، آخر تیرماه منتشر می‌شود.
Sorry. No data so far.