مینا بزرگمهر، طراح لباس با اشاره به این‌که یکی از مشکلات اساسی مانتوهای تابستانی، نبود پارچه مناسب است گفت: خود من تمام بازار را گشتم. پارچه برای مانتوی تابستانی بسیار کم است. پارچه ساده که پیدا نمی‌شود. شانتون، تنها پارچه موجود در بازار است که کمتر چروک می‌شود و خنک است، اما نازک است و باید از لایه استفاده کرد و همین باعث گرم و ضخیم شدن مانتو می‌شود.
این طراح لباس معتقد است: در مانتوهای تابستانی، طرح اهمیت چندانی ندارد و رنگ و نقش مهم است. رنگ و نقشی که با فرهنگ ما همخوانی دارد. در این سال‌ها از مانتوهای خنک هندی استقبال شده اما این لباس‌ها که در ایران به عنوان مانتو مورد استفاده قرار می‌گیرند، کیفیت چندانی ندارند.
بزرگمهر به این‌که تولید پارچه در ایران، محدود است اشاره و بیان کرد: لباس‌های تابستانی، لازم نیست طرح خاصی داشته باشند. اگر پارچه خوب و خنگ باشد همه از آن استقبال می‌کنند. گرچه تولیدکنندگان خانگی یا همان مزون‌ها از پارچه‌های هندی و تولیدکنندگان بزرگ، بیشتر از پارزچه‌های چینی استفاده می‌کنند. طبیعی هم هست از ملحفه و برخی پارچه‌های خاص که نساجی بروجرد تامین می‌کند و همچنین پارچه‌های تولید شده برای لباس مردانه که بگذریم، پارچه خاصی برای پوشاک زنان نداریم.
به گفته این طراح مد و لباس، مشکل اساسی ما این است که ارتباطی بین صنعت و هنر طراحی وجود ندارد و طراحان ما به راحتی نمی‌توانند وارد بازار کار شوند و دیدگاه طراح و تولیدکننده با هم یکی و همسو نیست. به این معنی که تولیدکنندگان، تنها به فروش بیشتر و تولید ارزان‌تر فکر می‌کنند و طراحان به تناسب و زیبایی فکر می‌کنند و خوب است که این دو هم‌راستا شوند.
بزرگمهر با اشاره به این‌که خوب است قانونی تصویب شود که تولیدکنندگان در کارگاه‌های خود از وجود یک گروه طراح بهره ببرند گفت:اگر این ارتباط برقرار شود، ارتباط خوشایندی است. متاسفانه چنین قانونی وجود ندارد و تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند به جای طرح از ژورنال استفاده کنند و این مسئله جای طراحان را تنگ کرده است.
Sorry. No data so far.