در سال ۲۰۱۳ شهاب سنگی به طول ۱۸ متر بر فراز روسیه منفجر شد و این درحالی بود که هیچ کس ورود آن به جو زمین را مشاهده نکرده بود. در علم فضا و فضانوردی چنین شهاب سنگی نمی تواند خطر چندانی برای زمین و ساکنان آن به همراه داشته باشد اما حتی همین شهاب سنگ به ظاهر کوچک موجب زخمی شدن ۱۵۰۰ تن و وارد آمدن خساراتی به ۷ هزار خانه شد.
اکنون این پرسش مطرح می شود که اگر جرم فضایی با ابعاد بزرگتر در راه زمین باشد چگونه می توان از سیاره مادر به دفاع پرداخت؟
پاسخ اولیه به این پرسش این است که دانشمندان هنوز راه حل قطعی ارایه نکرده اند اما یک راه حل که به نظر می رسد اثرگذار باشد استفاده از نیروی اتمی برای انفجار چنین جرم فضایی است.
به تازگی آژانس فضانوردی آمریکا قراردادی را با سازمان ملی امنیت انرژی هسته ای این کشور منعقد کرده تا امنیت سراسر آمریکا را در برابر احتمال چنین برخوردی ارتقا بخشد و در این خصوص قرار است ایده استفاده از انرژی اتمی برای نابودی هر جرم فضایی در راه زمین مورد بررسی قرار گیرد.
در این خصوص به سیارکها و شهاب سنگهایی توجه می شود اندازه آنها بین ۵۰ تا ۱۵۰ متر باشد. به عقیده دانشمندان اجرام فضایی بزرگتر از ۱۵۰ متر از مدتها قبل به راحتی شناسایی می شوند و در عین حال اجرام کوچکتر از این مقیاس نیز خطر چندانی برای زمین به همراه ندارند.
Sorry. No data so far.