سید محمدکاظم احمدی، نوه مرحوم آیت‌الله سید احمد خوانساری در برنامه ضیافت شبکه قرآن سیما به بررسی ابعاد شخصیتی و اخلاقی پدربزرگ خویش پرداخت. بخشی از سخنان وی در رابطه با این عالم ربانی و مرجع تقلید جهان تشیع بدین قرار است:
*راز سلامتی ایشان در طول 90 و اندی سال در چه بود؟
– ایشان در طول زندگی‌شان از سلامت جسمانی خوبی برخوردار بودند و در این رابطه نیز سفارشات زیادی را به ما می‌کردند. خودشان لاغر اندام، سبک وزن و بسیار سریع بودند، و از جوانی نیز ورزش شنا می‌کردند، به طوری که خودشان تعریف می‌کردند که در جوانی در شط فرات در مسابقات ورزش شنا شرکت داشتند.
ایشان بر سر سفره که می‌نشستند هر غذایی که موجود بود مقداری را می‌خوردند تا شکر آن نعمت را به جا بیاورند اما روی هم رفته غذایشان نصف بشقاب هم نبود.
تأکید داشتند که ماست و سیب را بعد از غذا حتماً مصرف کنید، بعد از شام نیز حدود دو کیلومتر در همان حیاط کوچک خانه راه می‌رفتند. برنامه خوابشان نیز بسیار منظم بود، زمستان‌ها ساعت 9 و تابستان‌ها ساعت 10/5 می‌خوابیدند. از نزدیک غروب آفتاب تا بعد از مغرب هم مطالعه نمی‌کردند و می‌گفتند که این زمان وقت مناسبی برای مطالعه نیست و برای چشم ضرر دارد.
در ماه رمضان اصرار داشتند که حتما سحری خورده شود، موقع افطار هم می‌گفتند حتی اگر تشنه‌تان است اما باز هم ناگهان و در ابتدا به سراغ آب نروید. در کل این چنین مسائلی را به خوبی رعایت و به دیگران نیز سفارش می‌کردند و رعایت همین موارد رمز سلامتی جسمانی ایشان بود.
*در هنگام عمل اجازه بیهوش کردن خود را به پزشکان ندادند
مرحوم آیت‌الله العظمی سید احمد خوانساری مبتلا به بیماری زخم معده بودند که احتیاج به عمل جراحی داشت و از طرفی ایشان سالخورده و از لحاظ جسمانی نیز ناتوان بودند و تحمل عمل جراحی بدون استفاده از بیهوشی برایشان ممکن نبود.
اما پیش از آنکه عمل جراحی آغاز شود، ایشان اجازه بی هوش کردن را به پزشکان ندادند و عقیده داشتند که در صورت بیهوشی، تقلید مقلدینشان دچار اشکال می‌شود، از این رو به پزشک معالج فرمودند: هرگاه من مشغول قرائت سوره مبارکه انعام شدم، شما مشغولِ عمل شوید، چرا که من توجه‌ام به قرآن است و در این صورت هیچ مشکلی پیش نمی‌آید و ایشان چنان متوجه قرآن شدند که به هیچ عنوان احساس درد نکردند و با تمام شدن عمل جراحی، قرائت سوره مبارکه انعام نیز به پایان رسید و ایشان بدون استفاده از داروی بیهوشی و تنها با توسل به خداوند، عمل جراحی معده خود را با موفقیت به انجام رساندند.
*دیدار مرحوم شریعتی و پیشنهاد آقا به وی برای روحانی شدن
گاهی پیش می‌آمد که من از سر جوانی و بچگی با ایشان وارد مباحثه می‌شدم، اما ایشان که خودشان مرجع تقلید بودند ما را می‌نشاندند و با استناد و مدارک موضوعات را برایمان توضیح می‌دادند.
ما هیچ موقع نمی‌دیدیم که عصبانی بشوند اما با رفتارشان به دیگران تذکر می‌دادند، اما اگر در مجلسی بودند و غیبتی پیش می‌آمد، به ناگاه بلند می‌شدند و مجلس را ترک می‌کردند. آقا هر جوان و یا شخصی را می‌دیدند که استعداد دارد دعوت به طلبگی و روحانی شدن می‌کردند، حتی در دهه 50 بود که مرحوم شریعتی به نزد ایشان آمد و برای آقا از کارهای خود تعریف کردند، آقا نیز بعد از شنیدن صحبت‌های ایشان به وی پیشنهاد کردند که شما بیا و روحانی شو.
* نامه‌هایی که آدرس نداشتند
یکی از خصلت‌های دیگر آقا این بود که در مراجعات مردم به خود، به صورت مرتب جواب مردم را چه حضوری و چه با نامه می‌دادند، حتی جالب است که گاهی از خارج از کشور نامه‌هایی برای ایشان فرستاده می‌شد که بر روی نامه آدرسی که نوشته شده بود تنها ایران، منزل آقای خوانساری بود. با این آدرس مشخص می‌شد که شخص حتی آدرس آقا را بلد نبوده و تنها به اسم ایشان نامه می‌فرستاده است. اما آقا جواب‌های ایشان را به طور کامل می‌دادند.
شب اول رمضان و شب اول شوال دائما تلفن زنگ می‌خورد و ما وقتی از تلفن‌ها گلایه می‌کردیم می‌گفتند من باید جواب همه تلفن‌ها را بدهم زیرا این حق‌الناسی است که بر گردن من است.
*اصل را بر برائت فرد می‌گرفتند
گاهی اگر فرد فقیری برای کمک به نزد ایشان می‌آمد، ما به آقا می‌گفتیم که فلانی راست نمی‌گوید و فقیر نیست می‌گفتند شما مطمئن هستید و ما هم جواب می‌دادیم که خیر صد در صد مطمئن نیستیم، سپس ایشان می‌فرمودند پس حتی اگر یک درصد هم احتمال فقیر بودن ایشان وجود داشته باشد من احتمال را بر اعتماد به ایشان می‌گذارم و به وی کمک می‌کنم.
Sorry. No data so far.