به نقل از «تله سور»، «اوو مورالس» رئیس جمهور بولیوی روز گذشته طی یک سخنرانی در استان «بنی» در شمال بولیوی اظهار داشت: متأسفم که تعداد اندکی از سیاستمداران شیلی این کشور را به اسرائیل آمریکای لاتین بدل کرده‌اند.
وی علاوه بر این عنوان کرد که یکی دیگر از نشانه‌هایی که شیلی را مشابه اسرائیل در آمریکای لاتین ساخته است اهداف توسعه‌طلبانه برخی از مقامات این کشور است که همکاری‌های منطقه‌ای را رد و از حل مسالمت‌آمیز درخواست صد ساله بولیوی مبنی بر پایان یافتن مناقشه دریایی میان این دو کشور اجتناب می‌کنند.
«مورالس» افزود که برخی سیاستمداران شیلیایی مردم این کشور را بی‌اعتبار می‌کنند و تصویری از توسعه‌طلبی، تجاوز و استعمارگری را از آنان به وجود می‌آورند.
رئیس‌جمهور بولیوی این اظهارات را در اشاره به موضع برخی سیاستمداران شیلی عنوان کرد که پرو را به خدشه‌دار کردن اعتماد متقابل متهم کرده‌اند؛ این اتهام پس از آن به پرو وارد شد که سه‌شنبه گذشته «اویانتا اومالا» رئیس‌جمهور پرو اتحاد خود با بولیوی در مسئله مناقشه دریایی این کشور با شیلی را اعلام کرد.
پس از این موضع‌گیری پرو برخی مقامات شیلی از جمله «میشل باچلت» رئیس‌جمهور، «خوآن پابلو لتلیر» سناتور و «سباستین پینیرا» معاون رئیس‌جمهور این کشور از حمایت پرو از بولیوی انتقاد کردند.
رئیس‌جمهور بولیوی تصریح کرد که پرو نیز مانند همه دنیا از درخواست دریایی این کشور حمایت می‌کند؛ پس اگر کشوری بخواهد در این رابطه به پرو اعتراض کند باید به تمام دنیا اعتراض کند.
وی همچنین ضمن محکوم کردن تلاش سیاستمداران شیلی برای ایجاد اختلال در مذاکرات صلح اعلام کرد که شیلی در حالی از حمایت برخی کشورها همچون پرو انتقاد می‌کند که این کشورها به دنبال دستیابی به راه‌حلی صلح‌آمیز برای این تهاجم تاریخی هستند.
در سال 1879 میلادی (1258 شمسی) دولت بولیوی قراردادی را که با یک شرکت شیلیایى منعقد کرده بود، نقض کرد و این اختلاف میان شیلی و بولیوی منجر به وقوع جنگ «اقیانوس آرام» بین سالهای 1879 تا 1883 میلادی (1258 تا 1262 شمسی) گردید.
از سال 1904 میلادی (1283 شمسی) و پس از عقد قرارداد صلح میان شیلی و بولیوی روابط این 2 کشور رو به تیرگی گرایید؛ در این قرارداد بولیوی ساحل هم‌مرز با شیلی و همچنین با اقیانوس آرام را از دست داد.
دولت شیلی مدعی است، که این پیمان در سال 1924 میلادی (1303 شمسی) از سوی نمایندگان پارلمان دو کشور تایید شده و فقط مرزهای خاکی و دریایی آنها را مشخص می‌کند که بر این اساس بولیوی نمی‌تواند حق دسترسی آزاد به اقیانوس و یا هر‌گونه ادعای ارضی در این زمینه داشته باشد.
بولیوی در قرن چهاردهم طی جنگ اقیانوس آرام راه‌های ارتباطی خود را با آب‌های آزاد این اقیانوس از دست داد و اکنون به دنبال احیای این مناطق و به نتیجه رسیدن مذاکراتش در دادگاه بین‌المللی لاهه که بیش از یک قرن به طول انجامیده می‌باشد.
Sorry. No data so far.