متن زیر بخشی از سخنان مرحوم آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی است که با هم می خوانیم:
سؤالی که در اینجا مطرح است این است كه از کجا مي توان فهميد كه خدا ما را در ماه رمضان آمرزیده است یا نه؟ این یک سؤال عمومی است كه همه مي خواهيم بدانيم که آيا در اين ماه آمرزيده شده ايم يا نه!؟ من یکی از نشانه های آمرزش را مي گويم، هر كس، متناسب با حال خودش، پاسخ اين سؤال را مي يابد كه آيا خودش هم جزو آمرزيده شدگان است يا نه!؟
اگر حال «مراقبت» پيدا كرده ايد، آمرزيده شده ايد!
اگر دیدید بعد از ماه رمضان، در رفتارها و کردارها و گفتارها، تجدید نظر کرده اید، بدانيد كه لطف خدا شامل حال شما شده است. خوب حرف من را گوش کنيد! يعني اگر داريم از خودمان مراقبت می کنیم، چه از نظر اعمال شخصی، چه در روابط اجتماعی ـ چهار محيط خانوادگی، آموزشي، کاری و رفاقتی ـ اين علامت آن است كه ما آمرزيده شده ايم. شما ببینید، ما معمولاً در اين چهار محیط هستیم؛ محيط خانوادگی، محيط آموزشی، محيط شغلی و محيط رفاقتی. اگر ديديد كه در اين محيط ها توجه دارید که كاري كه انجام مي دهيد، حرفي كه مي زنيد مشروع باشد يا انساني باشد، اگر دیدید این مراقبت برایتان پیدا شده است، بدانید که خداوند شما را آمرزیده است.
من سؤالی را مطرح کردم که همگانی بود. اگر می خواهی بفهمی كه واقعاً وضع تو بعد از ماه رمضان چگونه است؟ ببین، آيا این ماه رمضان روی تو اثر گذاشته است یا نه؟ یکی از اثرات ماه مبارك، آمرزش گناهان است. آيا بعد از ماه رمضان، در ربط با اعمالم تغييري كرده ام كه نشانه آمرزش باشد؟ آيا مراقبت پیدا کرده ام؟ آيا دیگر حواسم جمع شده است یا نه؟ اگر دیدید حواستان جمع شده و مراقب اعمالتان هستيد، بدانید که خداوند به شما هم عنایت کرده است.
از عنايت خدا، پاسداري كنيد!
حالا خودت و نفْست را رها نکن! اين حالت توجه و مراقبه را رها نکن! از این عنایت الهی، پاسداری کنید! این لطفی را که خدا به شما کرده است، نگاه دارید! این تنبّه و تذکّر را حفظ كنيد! ما كه از خواب غفلت و بي توجهي به كردار خود به طور صد در صد بیدار نشده ايم. کمی چشم ما باز شده است و حالت هشياري و توجه به ما دست داده است. نگذاريد چشم‌هايمان دو مرتبه بسته شود و به خواب غفلت فرو رویم. چه در مسائل فردی، چه اجتماعی، در تمام محیط ها اول ببینیم كه آيا فرق کرده ایم یا ـ نعوذ بالله ـ نه؟ ثانياً تلاش كنيم اين حالت و اين تغيير را براي خود حفظ كنيم كه بهترین چیز این است.
سرِ نخ انسانيّت و الهيّت
من مي خواستم به دوستان بگویم که نگذارید این جلسات بدون اثر عملی باشد. لذا سعي كنيد كه اين دست‌آورد الهي و انساني را نگاه داريد و اگر اين حال توجه و مراقبت را در خود نگاه داريد، بدانید که همين كار، یک سرنخی برای پیشرفت شما در وادی انسانیت و الهیت مي‌شود. هم شما را در وادي انسانیت پيش مي‌برد و هم در وادي خدايي شدن. از این‌ها مراقبت کنید!
Sorry. No data so far.