کابل شهری است که به گفته برخی برای سکونت یک میلیون نفر در نظر گرفته شده بود اما اکنون حدود 4 میلیون نفر در آن سکونت دارند. متاسفانه این شهر با رشد جمعیت خود توسعه نیافته و چالش‌های فراوانی مانند کمبود سرپناه، ساخت‌وساز بی‌رویه، بی‌کاری، فقر، آلودگی محیط زیست و هوا و سرانجام ترافیک سنگین را سبب شده است.
راه‌بندان خیابان‌های کابل از جمله چشم‌گیرترین چالش‌های زند‌گی در پایتخت افغانستان است و ساکنان این شهر در نقاط متعددی، از این معضل رنج می‌برند. در کابل به خصوص در ساعات اولیه صبح یا پایان کار ساعت اداری، راه‌بندان‌های چند ساعته رخ می‌دهد.
بر اساس برخی آمارها، حدود 300 هزار وسیله نقلیه در شهر کابل به ثبت رسیده و علاوه بر آن روزانه تعدادی خودرو دیگر از شهرها و ولایت‌های دیگر نیز به کابل یا از مسیر این شهر تردد می‌کنند. عرض کم بسیاری از خیابان‌های کابل بر مشکل ترافیک این شهر افزوده است.
طرح‌های زیربنایی برای حمل و نقل عمومی که در کاهش ترافیک نیز موثر هستند به دلیل بودجه ناکافی دولت افغانستان دور از تصور است و حتی اتوبوس‌های مسافربری این شهر هم حاصل کمک کشور هندوستان و ژاپن است. در قدیم این شهر مجهز به سیستم اتوبوس‌های برقی بود که با آغاز جنگ کلیه زیرساخت‌های آن تخریب شد یا به غارت رفت.
ناامنی موجود در افغانستان مزید بر علت شده است. برخی از خیابان‌های اصلی در مرکز شهر کابل به دلیل تامین امنیت مراکز دیپلماتیک به روی تردد خودروها مسدود شده‌اند. از این جمله جاده‌هایی که از مقابل وزارت خارجه و سفارت آمریکا می‌گذرند مسدود هستند و بار ترافیک آن به تنها جاده‌های همجوار منتقل شده است.
تردد برخی مقامات بلند پایه داخلی و خارجی در کابل و توقف اجباری خودروها در آن مسیر نیز از دیگر علل بروز ترافیک در شهر کابل است. گاه هنگام عزیمت یک مقام بلند پایه مانند رئیس جمهور به سمت فرودگاه کابل، تمامی مسیر چند کیلومتری کاخ ریاست جمهوری تا فرودگاه کابل مسدود می‌شود و حجم سنگین ترافیک تا ساعت‌ها ادامه دارد.
نادیده گرفتن قوانین راهنمایی و رانندگی و تخلف از قوانین از سوی برخی رانندگان، افراد قدرتمند و به ندرت نیروهای امنیتی شایع است. این تخلفات علاوه بر این که گاه خود عامل بروز ترافیک می‌گردد، برای کسانی که متعهد به رعایت قوانین هستند، آزار دهنده می‌باشد.
بروز حوادث امنیتی مانند انفجار و حمله انتحاری که از هر از گاهی در این شهر روی می‌دهد نیز راه‌بندان‌های موقت را در پی دارد. تجاوز دست فروشان به حریم خیابان‌ها را نیز باید علل فوق افزود. فقر و بی‌کاری سبب شده اند که جمعیت قابل توجهی به شغل دست فروشی روی آورند، به دلیل نبود جای مشخص برای این گونه مشاغل کاذب، حاشیه خیابان‌ها جایگاه این دست‌فروشان شده است.
این عوامل سبب شده‌اند که خیابان‌های کابل ، چهره‌ای مملو از خودرو به خود بگیرد و راه‌بندان‌های آن روح و روان ساکنان این شهر و مهمانان داخلی و خارجی را آزار دهد.
اقدامات مختلفی از سوی مسئولان اداره راهنمایی و رانندگی و همچنین شهرداری کابل برای حل معضل ترافیک این شهر صورت گرفته است. از آنجا احداث کمربندی شهر کابل است که بخش‌هایی از آن تکمیل شده و نقش مهمی داشته است.
کاربران شبکه‌های اجتماعی افغانستان هر از گاهی تصاویری از راه‌بندان‌های شهر کابل یا بروز تخلف توسط مقامات سیاسی و امنیتی را به اشتراک می‌گذارند که در برخی موارد این اطلاع‌رسانی یا انتقادات چاره ساز بوده است. روز گذشته نیز اقدام شایسته‌ای از سوی تعدادی از شرکت‌کنندگان یک همایش صورت گرفت. بر اساس خبری که یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده است، تعدادی از جوانان شرکت کننده در همایش تجلیل از هفته شبکه‌های اجتماعی، به خیابان‌ها رفته و از راننده‌ها درخواست کردند تا قوانین راهنمایی و رانندگی را هنگام رانندگی رعایت کنند.
اگر بخواهند اين مشكل را حل كنند ابتدا بايد در طرح جامع و يا طرح تفصيلي شهر تجديد نظر كنند.
طبيعتا تهيه يا بازنگري در نقشه ها، زمان قابل توجهي خواهد برد
بعد بايد ناوگان حمل و نقل عمومي را سامان بدهند يا بازطراحي كنند.
و البته اين كارها هم نياز به بودجه دارد و هم امنيت و هم عزم و خودباوري و هم زمان
ولي يك سوال
آمريكائيها اين همه سال چه غلطي توي افغانستان مي كرده اند؟ اين همه ادعاي بازسازي و …. نتيجه اش چه شد؟
فقط كارشان غارت منابع كشور همسايه و قاچاق اعضاي بدن كودكان و توسعه تروريسم بوده؟