باشگاه مخاطبان تریبون مستضعفین -مهدی عامری
یکی از اتفاقات پس از توافق وین حضور شخصیت‌های غربی و به خصوص نمایندگان 5+1 در ایران بود تا جایی که حتی وزیر خارجه انگلیس به ایران آمد و کلید در قفل سفارت بسته این کشور انداخت و آن را گشود! چنین رفت و آمدهایی پس از توافق هسته‌ای طبیعی و قابل تصور بود.
آنچه مسلم و معلوم است این است که این دولتها همان دولتهایی هستند که این سال‌ها به تعبیر رییس جمهور تحریمهای ظالمانه را به به ملت یاران تحمیل کردند و بدون دلیل و با قلدری قصد داشتند در مقابل پیشرفت ملت ایران بایستند. اینان همان کسانی هستند که دشمنی آنها با ملت ایران ریشه در طول تاریخ دارد و بارها و بارها با روی خوش و یا با اخم بر منافع ملی ایرانیان تاخته‌اند. دشمنی اینان مربوط به دوران پس از انقلاب نیست بلکه به گواهی تاریخ سال‌های سال است قصد تحقیر و ضربه زدن به ملت بزرگ ایران را دارند.
این تصور كه دشمنی دشمن كم شده است می تواند تبعات بسیار بدی در تصمیم گیریها داشته باشد.
رییس جمهور محترم ایران آقای حسن روحانی كه پس از توافق هسته‌ای با سران اروپایی دیدار و گفتگو داشته است یك جمله مشترك را خطاب به خطاب به آنها بیان داشته است كه مضمون ان این گونه است كه «گذشته ها گذشته است». به تعبیر ایشان باید فرصت‌های امروز را غنیمت شمرد.
ایشان در دیدار خانم موگرینی نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی گفته است: «اکنون فرصتی فراهم آمده تا کمتر به گذشته نگاه کرده و به آینده‌ای بیندیشیم که می‌تواند براساس روابط مبتنی بر احترام متقابل، منافع مشترک و جمعی را توسعه دهد». (6 مرداد 94)
در جریان سفر وزیر امور خارجه فرانسه به ایران نیز با توجه به اعتراضات نسبت به سفر فابیوس به ایران به خاطر دست داشتن او در وارد كردن خونهای آلوده به كشور و مرگ چند هموطن به این خاطر، بار دیگر رییس جمهور محترم موضعی مشابه گرفت و در گفتگوی زنده تلویزیونی خود گفت: «خواهش من از تمام مردم این است که فضا را فضای امنی کنیم. یک وزیر خارجه می‌آید نگوییم این دولت چند سال پیش فلان کار خطا را کرد و 20 سال پیش فلان کار را کرد و پرونده‌های قدیمی را رو کنیم. باید از این فضا استفاده کنیم، یک فضای بسیار مهمی است و باید وقت را تلف نکنیم.» (11 مرداد 94) البته در همان ایام وزیر بهداشت نیز موضعی مشابه رییس دولت گرفت و گفت: «اگر طی این سال ها ضعیف عمل کرده‌ایم اکنون مطرح کردن این پرونده در راستای مصالح یک کشور نیست، چون بطور مثال اگر فردا شخصیتی از آلمان بخواهد به ایران سفر داشته باشد باید مسایلی مانند نقش داشتن آنان در جنگ تحمیلی مطرح شود.» (سایت خبری انتخاب با کد خبر: ۲۱۷۴۱۲)
شاید بیشترین اعتراضات به سفر مقامات اروپایی به كشورمان به خاطر سفر وزیر خارجه انگلیس به ایران و بازگشایی سفارت این كشور بود. مردم ایران هیچ گاه به انگلیس نگاه مثبتی نداشته اند و همواره كارشكنی های این دولت را علیه كشورشان به یاد دارند. در دیدار وزیر خارجه انگلیس با رییس جمهور، آقای روحانی گفت: «اگرچه قضاوت‌های تاریخی یک ملت را نمی‌توان در مدت زمانی کوتاه به سرعت تغییر داد ولی در عین حال معتقدیم که نباید در گذشته های تاریخی هم باقی ماند، باید با نگاه به آینده حرکت خود را تنظیم کنیم». (2 شهریور 94)
این كه نباید كینه در دل داشت و سیاست خارجی باید بر مبنای حكمت و مصلحت باشد سخنی درست است، اما این حكمت و مصلحت نباید نافی عزت باشد. اصل در روابط بین ملتها و دولتها این است كه حسنه و بر مدار تعامل باشد اما وقتی دولتی سر دشمنی با یك ملت دارد و بر این دشمنی اصرار دارد و حاضر به تغییر رفتار مستكبرانه خود نیست چرا باید گذشته را فراموش كرد؟ چرا وقتی كسی بر خباثت خود مانده است، گذشته‌اش را ندید بگیریم؟ آن هم در شرایطی كه روز به روز دشمنی اینها بیشتر شده و حتی با افتخار از ظلم‌های گذشته خود سخن می گویند و حاضر به عذرخواهی از ملت بزرگ ایران نیستند.
پیشتر از این رییس جمهور محترم در مورد مسایل داخلی هم چنین سخنانی را بیان كرده بود و در دیدار با مردم بیرجند گفته بود: «این‌که سه سال، 10 سال یا 15 سال پیش گروهی یا فردی اقداماتی را انجام دادند، نباید مورد توجه قرار گیرد و باید بگذاریم لکه‌های سیاه با آفتاب سفید شود و بگذاریم آفتاب تابان ایران زمین و آفتاب اسلام و برادری و اخوت در صورتی که لکه سیاهی روی پیراهن سفید اسلام و ایران وجود دارد، آن را بزداید و به لکه سیاه اشاره نکنیم، بلکه به سفیدی دل پاک این ملت افتخار کنیم». (۰۳ دی 93)
هیچگاه معلوم نشد منظور رییس جمهور از گروهی كه لكه سیاه در بین ملت ایجاد كرده اند چه كسانی هستند. اما برخی از این سخنان اصحاب فتنه سال 88 را برداشت نمودند چرا كه یکی از سیاه‌ترین لكه انقلاب، عملكرد این افراد در فتنه سال 88 بود. اینجا هم نمی توان كسی را كه قانون شكنی كرده و بدترین ظلم‌ها را به نظام مقدس اسلامی نسبت داده است و به هیچ عنوان حاضر به عذرخواهی در پیشگاه ملت و قبول اشتباهاتش نیست و هر آن ممكن است لكه سیاه دیگری خلق كند را به راحتی بخشید و از گذشته او چشم پوشی كرد!
به نظر می رسد آقای روحانی و تیم همراه او و حامیان ایشان خودشان زیاد بر آنچه می گویند معتقد نیستند و یا آنكه این سخنان را تنها در بعضی موارد مورد قبول می‌دانند چرا كه در این دوسالی كه از عمر دولت یازدهم گذشته است یكی از ترجیع بندهای سخنان دولت مردان و حامیان دولت ماندن در گذشته و حمله به دلت قبل است! كه گاه در برخی موارد مانند قضیه بورسیه ها و دكل گم شده، خالی بودن انبارهای كالا و برخی اتهامات دیگر خلاف واقع نیز می باشد.
اگر قرار است گذشته سیاه انگلیس و فرانسه و ظلم‌های این دولتها به ملت فراموش شود، اگر قرار است چشم بر فتنه سیاه سال 88 بسته شود، آنگاه چرا باید به کسانی كه همراه یك ملت به فرد و دولت رای داده‌اند حمله نمود و حتی با حالتی طلبكارانه از آنها خواست كه برای رای و حمایتی كه كردند عذرخواهی كنند و توبه به جا بیاروند؟ چرا همچنان بعد از دو سال تیتر یك روزنامه های حامی دولت و بعضا كلام نخست دولتمردان نقد عملكرد و یا به تعبیر بهتر محاكمه دولت قبل باشد؟ آیا این افراد اعتقاد دارند ظلم فرانسه در قتل مردم بی گناه ایران در جریان خونهای آلوده و خباثتهای انگلیس و آمریكا و اروپا در تحریمهای ظالمانه علیه ملت ایران را می توان بخشید اما عملكرد یك دولت كه حمایت مردم را داشته است حتی اگر اشتباه باشد قابل اغماض نیست؟ در این دو سال با رصدی مختصر می توان متوجه شد که حجم وسیعی از سخنان و تیترهای حامیان دولت به تخطئه دولت و حتی مجلس قبل (هشت سال گذشته) پرداخته شده است. كاش این گونه كه عده‌ای خواهان تهاجم و برخورد انقلابی با سابقه اصولگرایان هستند، نیمی از آن را صرف فریاد علیه استكبار و دشمنان واقعی ملت ایران می كردند و خواستار محاكمه خصم حقیقی نظام باشند! و این تناقض که بالاخره باید در گذشته ماند یا نماند را پاسخ دهند!
Sorry. No data so far.