۱۲ فوریه ۲۰۰۸، ۲۳ بهمن ۸۶، دمشق، منطقه کفرسوسه، ساعت ۲۲٫۳۰
صدای انفجار، و بعد هیاهوی آتش نشان ها و نیروهای امنیتی، سرک کشیدن و به نظاره ایستادن رهگذران و مردمان منطقه، خودروی نقره ای رنگی که در آتش می سوخت، و مرد تنهای بی جانی که صورتش سالم مانده بود. گویا آدمی عادی بوده که قربانی انفجاری کور شده است.
۱۳ فوریه ۲۰۰۸، ۲۴ بهمن ۸۶، بیروت، ساعت ۱۲٫۳۰
المنار، در خبری فوری، شهادت یکی از مقامات ارشد حزب الله را اعلام کرد و او را این گونه معرفی نمود: شهید عماد مغنیه، مشهور به حاج رضوان.
۱۳ فوریه ۲۰۰۸، ۲۴ بهمن ۸۶، بیروت، ساعت ۱۸
بیانیه ای رسمی از سوی حزب الله منتشر شد.
«بکل اعتزاز و فخر نعلن التحاق قائد جهادی کبیر من قادة المقاومة الإسلامیة فی لبنان برکب الشهداء الأبرار. فبعد حیاة ملیئة بالجهاد و التضحیات و الإنجازات، و فی شوق شدید للقاء الأحبة، قضى الأخ القائد الحاج عماد مغنیة (الحاج رضوان) شهیدا على ید الإسرائیلیین الصهاینة.»
۱۳ فوریه ۲۰۰۸، ۲۴ بهمن ۸۶، واشنگتن
وزارت خارجه ی آمریکا در واکنش به ترور حاج رضوان گفت “جهان بدون مغنیه، جهان بهتری خواهد بود”، لابد برای خودشان و صهیون های منحوس.
“العالم صار مکانا أفضل من دون وجود هذا الرجل. لقد کان قاتلا شرسا و ارتکب أعمال قتل جماعیة و هو ارهابی مسؤول عن قتل عدد لا حصر له من الابریاء. کان سیخضع للعدالة بطریقة أو بأخرى.”
۱۴ فوریه ۲۰۰۸، ۲۵ بهمن ۸۶، بیروت، مجمع سید الشهدا، ساعت ۱۴٫۳۰
گم نام ترین فرمانده ی مقاومت، عماد مغنیه، نفر دوم تشکیلات حزب الله، زیر باران و بر دست های صدها هزار لبنانی تشییع شد. سخنران مراسم، سید حسن نصرالله، بر دو نکته ی مهم تاکید کرد، یک آن که شهادت حاج رضوان، آغازی خواهد بود بر پایان اسرائیل، و دوم آن که این خون هدر نخواهد رفت و اسرائیل باید تاوان آن را بدهد، در زمان و مکانی نامعلوم.
“إذا کان دم الشیخ راغب حرب أخرجهم من اغلب الأرض اللبنانیة، و إذا کان دم السید عباس، أخرجهم من الشریط الحدودی المحتل باستثناء مزارع شبعا، فان دم عماد مغنیة سیخرجهم من الوجود إن شاء الله. هذا الکلام لیس للانفعال، ولا من موقع العاطفة بل بلحظة تبصر.
أقول لهم لقد قتلتم الحاج عماد خارج الأرض الطبیعیة للمعرکة، نحن و إیاکم کانت معرکتنا و ما زالت على أرضنا اللبنانیة، و کنتم تقتلوننا على أرضنا اللبنانیة و نقاتلکم فی مواجهة کیانکم الغاصب. لقد اجتزتم الحدود، لن أتکلم الآن کثیراً، و لکننی سأستعیر عبارة واحدة من حرب تموز عندما خاطبتکم فی المرة الأولى، و قلت لکم ایها الصهاینة ان أردتموها حرباً مفتوحة فلتکن حرباً مفتوحة و وعدت المؤمنین بالنصر لأننی أثق بالله و بالمؤمنین و بشعبنا و مجاهدینا.
الیوم کلمة واحدة فقط، أمام هذا القتل فی الزمان و المکان و الأسلوب، أیها الصهاینة إن کنتم تریدون هذا النوع من الحرب المفتوحة، فلیسمع العالم کله، فلتکن هذه الحرب المفتوحة.” (+)
۱۴ فوریه ۲۰۰۸، ۲۵ بهمن ۸۶، تهران
رهبر معظم انقلاب، در پیامی خطاب به سید حسن نصرالله، شهادت عماد مغنیه را تبریک و تسلیت گفتند.
“شهادت برادر مجاهد مخلص و فداکار آقای حاج عماد مغنیه برای خود او که سراپا عشق و شور جهاد فی سبیل الله بود فوزی عظیم و سرانجامی سعادتبار است و برای ملت لبنان که چنین مردان بزرگی را پرورده و به عرصه ی آزادیخواهی و مبارزه با ستم، تقدیم کرده، مایه ی سرافرازی و سربلندی است.
فقدان این مرد آزاده ی فداکار و برجسته، اگر چه برای همه ی انسانهای شریف و همه ی آنان که او را می شناختند بویژه برای والدین و همسر و فرزندان عزیز و دیگر کسان و یارانش دردناک است، ولی زندگی و مرگ انسانهائی مانند او، حماسه ای است که ملتها را بیدار میکند و به جوانان الگو میدهد و افقهای روشن و راه رسیدن به آن را برای همه ترسیم مینماید.
صهیونیستهــای خونخوار و جنایتکار بدانند که خون مطهر شهیدانی همچون عماد مغنیه صدها عماد مغنیه می آفریند و مقاومت در برابر ظلم و فساد و طغیان را دو چندان میکند. مردانی چون این شهید بزرگوار زندگی و آسایش و بهره مندیهای مادی خود را در راه دفاع از مظـلوم و مبـارزه با ظلم و استکبار فــدا کردند. و این ارزش والائی است که همه ی وجــدانهای انسـانی در برابر آن سر تعظیــم فــرود میـآورند. رضـــوان خدا بر او و بر همه ی مجاهدان راه حق باد… والسلام علیه و علیکم و رحمةالله.” (+)
۱۵ فوریه ۲۰۱۰، ۲۶ بهمن ۸۸، بیروت، ضاحیه
در سالروز شهدای مقاومت، دبیرکل حزب الله از فراموش نشدن انتقام خون حاج رضوان سخن گفت و هدف و چگونگی اجرای عملیات انتقام را متناسب با جایگاه عماد مغنیه توصیف نمود. او در باب علت انتقام هم اینگونه گفت که مقاومت انتقام را برای انتقام نمی خواهد، بل می خواهد از کل موضوعی که عماد مغنیه تجلی‌بخش آن بوده است، حفاظت کند.
“بعض الإسرائیلیین کان یمنی النفس بأن حزب الله سوف یقوم بشیء یرضی النفس فیها، یفتش عن هدف متواضع، لن أوضح ماذا أقصد بالهدف المتواضع لیبقوا کلهم قلقین، یفتش عن هدف متواضع فیضربه و یعتبر هذا هو ثأر الحاج عماد مغنیة و انتهت الحکایة؟! نحن لسنا کذلک، أحب أن أؤکد لکم، خلال العامین الماضیین کان بین أیدینا الکثیر من الأهداف المتواضعة و لکننا لم نقدم لأن من نطلب ثأره هو بکلمة واضحة و واحدة هو عماد مغنیة. نحن نعرف ما هی الأهداف التی، و بالتالی الزمان و المکان، نحن نعرف ما هی العملیة التی تحقق الغایة من أن تقول للصهاینة هذا رد حزب الله على قتلکم لقائده الجهادی… ولیس ثأراً للثأر و إنما لنحمی کل القیادات و کل الکوادر و کل القضیة التی یعبّر عنها عماد مغنیة.” (+،+)
۲۹ نوامبر ۲۰۱۰، ۸ آذر ۸۹، تهران، اتوبان ارتش، ساعت ۷٫۳۰
بمبی جذبی، توسط دستی آمریکایی، انگلیسی، اسرائیلی به بدنه پژو ۴۰۵ متصل شده، و پیش از آن که فرصت واکنشی باشد، انفجاری شدید …
کم از یک ساعت، همگان خبردار شده اند که دو دانشمند فیزیک هسته ای، همزمان مورد حمله ی جوخه های ترور قرار گرفته اند، همگان خبردار شده اند، اما سازمان ملل، شورای امنیت، سران کشورها و رسانه های بین الملل، همه و همه، در گرماگرم ماجرای ویکی لیکس، خود را به بی خبری زده اند. کمیته ی تحقیقی تشکیل نخواهد شد، قطعنامه ی محکومیتی هم صادر نخواهد شد. دانشمندانی هدف قرار گرفته اند که یا به نحوی با پروژه ی مشکوک سزامی مرتبط بوده اند، و یا سازمان ملل، قبلا زحمت تهیه فهرست ترور آن ها را متقبل شده است، گویا تحقیقات مکفی را پیش از ترور انجام داده اند، بازرسان سازمان ملل.
نامی دیگر به فهرست طولانی شهدای مقاومت جهانی علیه صهیونیسم افزوده می شود. دکتر مجید شهریاری، دکتر مسعود علیمحمدی، محمود المبحوح، عماد مغنیه، رفیق حریری، عبدالعزیز رنتیسی، شیخ احمد یاسین، سید محمد باقر حکیم، سید عباس موسوی، شیخ راغب حرب …
۲۲ فوریه ۲۰۰۸، ۳ اسفند ۸۶، بیروت، مجمع سید الشهدا، ساعت ۱۸
سید حسن نصرالله، در مراسم هفتمین روز شهادت حاج عماد گفت خون او، هرگز هدر نخواهد رفت.
“نحن من مدرسة هیهات منا الذلة. لذلک سندافع عن أنفسنا، فی الطریقة التی نختارها، و فی الزمان الذی نختاره و فی المکان الذی نختاره، نختاره معاً بقرارنا و بإرادتنا و عزیمتنا و شجاعتنا سندافع عن أنفسنا و دمائنا. فی أسبوعک یا عماد المقاومة، و أنت جدیر بهذه الصفة، لانک کنت عمادها فی الحیاة و ستبقى عمادها فی الشهادة، و بین یدی سید الشهداء الامین العام عباس الموسوی وشیخ الشهداء راغب حرب، اقول کلمة واحدة و اختصر الموقف کما قلتها فی یوم التشییع ولکن فی تعبیر اخر، یا حاج عماد! أقسم بالله أن دمک لن یذهب هدرا.” (+،+)
زمانی نامعلوم، مکانی نامعلوم
لحظه ی صفر، زمانی ست که صهیون و آل صهیون، نه آن که فرصت واکنش نداشته باشند، که امکانی برای واکنش نخواهند داشت، و فقط نظاره می کنند، آنچه را که در حقیقت پاسخ خون حاج رضوان است، و سخت سهمگین خواهد بود، برای صهیون و آل صهیون، لحظه ی صفر.
«وعدالله الوعد الصادق، حزب الله الوعد الصادق، نصر الله الوعد الصادق»
Sorry. No data so far.