در تابلو دانشگاه زده بود کلاس نهج‌البلاغه با تدریس رئیس نهاد دانشگاه علوم پزشکی در کانون اندیشه هست، یک جلسه رفتم، کلاس پر از دخترها و پسرهای تشنه بود. بعدها دیدم حاج آقای محمدیان روی نهج‌البلاغه و امیرالمؤمنین مطالعات زیادی کرده است و کتاب‌های مختلفی هم نوشته است. اما شناخت ایشان چندبعدی است، هم دغدغه‌های معنوی و زهد و… هم دغدغه‌های اجتماعی و عدالت و… امیرالمؤمنین را پوشش داده است. ایشان مثل بعضی مسئولین نبود که صرفاً منبر بروند، مبانی فکری و دینی تثبیت‌شده داشت.
بعدها که حاج آقا مسئول نهاد کل شد می‌گفتند ایشان خیلی علاقه‌مند به مباحث اخلاقی و… است، نگران شدم، فکر می‌کردم از مسائل اجتماعی و فعالیت تشکلها و… به دور باشد، یک جلسه رفتیم پیشش تصویرمان تغییر کرد.
رفته بودیم پیش از یکی علمای کمتر شناخته شده قم که استاد اخلاق و عرفان است و جدیداً هم پایش به تلویزیون باز شده، بچه‌ها به حاج آقا گفتند در تهران از چه کسی استفاده کنیم. گفت این آقای محمدیان آدم تربیت‌شده و استاد دیده‌ای است، وقتش محدود است ولی با همان وقت محدودش گاهی از ایشان استفاده کنید! واقعاً هم بعدها مشتری ثابت درس‌های حاج‌آقا شدیم.
افطاری ۸۷ تشکلها با نهاد یک متن تند علیه اقدامات نهاد در دانشگاه‌ها آماده کردم و خب طبیعتاً جنجالی شد، حاج آقا از بعضی عبارات مثل نوحجتیه راضی نبود، اما تهش گفته بود، اینها بچه‌ها متعبدی هستند.
دوره دبیری من بر جنبش اوج دعوای امنیتی‌ها و متحجرین با جنبش بود، جلسه اول که رفتم پیش حاج آقا از این در وارد شدم که نهاد موضع پدری دارد و شما به ما رهنمود بدهید و… . حاج آقا موضع گرفت که معنی ندارد نهاد به تشکلها امر و نهی کند. البته در آن دعواها هم که ما در موضع مظلومیت بودیم، هرجا که توانست پشتیبانی کرد.
از دبیری جنبش که کنار رفتم در افطاری ۸۸ نهاد در جمع بچه‌های جنبش آمد و خسته نباشید گفت. گفتم الآن از همین تعارفات الکی که فلانی آدم خوب و با تقوا و انقلابی و… است می‌گوید. ولی فقط گفت فلانی خیرالموجودین این مجموعه بوده و پارسال حاشیه‌ها کم شده و مجموعه دو سه گام جلو رفته. خیلی از این رویکردش خوشم آمد که چیزی که یقین ندارد، ولو به تعارف در مورد کسی الکی نگوید.
در روزهای فتنه بچه‌های فعلی و قدیمی تشکلها را جمع کرد و گفت دانشگاه احد انقلاب است، شما مخصوصاً بچه‌های عدالتخواه خیلی‌ها را میبینید به جان غنائم (منظور حاج آقا مسئولیت‌های بیرون دانشگاه بود) افتاده‌اند و ناراحت می‌شوید، حواس‌تان باشد در این شرایط تنگه احد را رها نکنید.
بخاطر اوضاع خانواده سالها خانه‌نشین بودم ولی بعضی امنیتی‌ها و متحجرین که با آن‌ها دعوا کرده بودیم ول‌کن نبودند. می‌شنیدم این‌طرف آن‌طرف حتی در جلسه معاونین نهاد گفته‌اند فلانی که نیست مبلغ عرفان‌های انحرافی شده! خیلی جدی هم تکرار می‌کردند. مسخره بود، ولی ارزش پیگیری نداشت. یک روز از دفتر حاج‌آقا زنگ زدند و گفتند حاج آقا می‌خواهد شما را ببیند. پیش حاج آقا که رفتم بعد از احوال‌پرسی و پیگیری وضعیت تحصیل دروس دینی‌ام، پرسید درباره شما این را می‌گویند ماجرا چیست؟ توضیح‌دادم دلیل خانه‌نشینی را و این‌که من پای درس اخلاق آدم غیر مجتهد حاضر نیستم بروم، آن وقت این حرف‌ها و… را در آورده‌اند. گفت خیالم راحت شد، باور نمی‌کردم که این‌همه می‌گویند راست باشد، خوب شد از خود شما شنیدم درست نیست. بعد هم توصیه‌هایی برای امور علمی دینی و اخلاقی کرد و چند جلد از کتاب‌های خود را هدیه داد و گفت اینها از پول خودم است و مال نهاد نیست. می‌توانست با گزارش‌ها همراه شود، اما حاضر نشده بود بدون تحقیق به یک نفر مثل من که دیگر محلی از اعراب نداشتم و سالها رابطه ما قطع شده بود، برچسبی زده شود.
بین بچه‌ها در تحصن مجلس درماجرای برجام اختلاف افتاده بود، به خاطر کد منصوب به رهبری. زنگ زدم به حاج آقا و از ایشان خواستم بپرسند و این دعوا را تمام کنند. حاج‌آقا گفتند آیا این درست است من کد به بچه‌ها بدهم، بعد این بچه‌ها در لحظات حساس چگونه تصمیم می‌گیرند؟ به بچه‌ها بگویید خودتان تحلیل کنید و تصمیم بگیرید (البته تحلیل حاج‌آقا این بود به‌خاطر برنامه‌های خارجی برای اعتصاب و… تحصن تعطیل شود بهتر است). گذشت تا عصر نظر رهبری به حاج‌آقا ابلاغ شد و ایشان (عاقلانه و در کم‌حاشیه‌ترین حالت برخلاف اقدامی که در تحصن از جانب مسئولین شده بود) از طریق مسئول نهاد یکی از دانشگاه‌ها به بچه‌ها رساندند. خلاصه حاضر نبودند برخلاف خیلی‌ها با کدمحوری و کدخدایی، عقل بچه‌ها را تعطیل کنند.
گذشته از دوره ۱۱ ساله مسئولیت حاج‌آقای محمدیان در نهاد فراز و فرود و ضعف و قوت‌های زیادی داشته است، و ویژگی‌های مثبتی مثل بردن فعالین دانشجویی به مسئولیت‌های نهاد، موضع انقلابی پیدا کردن نهاد، فعال شدن نهاد و تبدیل شدنش از محل رفع اختلاف صرف به مجموعه‌ای مولد در بعضی حوزه‌ها و…؛ ویژگی‌های شخصی آقای محمدیان به‌عنوان یکی از معدود مسئولین دانشجو و دانشگاه و جنبش دانشجویی فهم در کشور و ویژگی‌های خوب شخصی و مدیریتی ایشان مسئله بسیار مهمی است و رفتن احتمالی ایشان از نهاد خسارت بزرگی خواهد بود (البته این به‌معنی ضعف نداشتن ایشان یا مدیریت‌شان در نهاد نیست اما به‌معنی قدرشناسی از ویژگی‌های ممتاز ایشان و مدیریت‌شان و به عقب برنگشتن نهاد هست)
Sorry. No data so far.