تسنیم با تیتری به نقل دکتر فرزین رئیس صندوق توسعه ملی در دولت دهم آورده است “سازمان تجارت جهانی ابزار نفوذ آمریکا در جهان است”. دکتر فرزین که گویا از این همه جسارت به WTO ناراحت شده است، همان روز فورا تکذیبیه صادر می کند و صریحا اعلام می کند”افکار عمومی جهان نسبت به جهانی شدن مثبت است” ، “باید از گسترش منافع حاصل از جهانی شدن حمایت نماییم” ، “سازمان جهانی تجارت از بقیه سازمان ها دموکراتیک تر است” و اینکه “عضویت در این سازمان باید چند دهه پیش توسط ایران صورت می گرفت و الان نیز این تلاش را داشته باشیم.”
این اشتیاق و شوق بی نظیر دکتر فرزین به عنوان یکی از عناصر اصلی تیم اقتصادی دولت انقلابی نهم و دهم برای پیوستن به WTO ، پذیرفتن بسته های خطرناک نهادهای استعماری مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی را قبلا در اقتصاددان های جریان سیاسی اصلاحات و اصولگرا هم دیده ایم.
اصولا هرچند این جریانات در مسائل سیاسی حداقل در ظاهر اختلاف دارند اما در حوزه اقتصادی به یک خط مشترک یعنی لیبرالیسم و پیاده سازی نسخه های نهادهای پولی و مالی بین المللی می رسند.
از عسگراولادی و حزب موتلفه معتقد به نظام بازار آزاد ، تا نهاوندیان که روزی مسئول تیم اقتصادی ولایتی جناح راست در انتخابات ۹۲ بود که امروز معاون اقتصادی رئیس جمهور اعتدال شده است تا جناب مسعود نیلی و پدرجدان لیبرال سرمایه داری در کشور که با تعویض دولت های مختلف، همچنان نسخه های آنها پیاده سازی می شود و به سرعت هرچه تمام تر به سمت هضم شدن در نظام اقتصادی جهانی پیش می رویم.
تا آنجا که برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی و پیاده کرده نسخه های صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، در خام فروشی نفت و در تلاش برای خصوصی سازی بین دولت های پس از انقلاب نبوده است.
Sorry. No data so far.