دولت غربگرا، همه زندگی مردم را به آمریکا و اروپا گره زده است و در همین مسیر، برجام امضا و اجرا شد اما مشکل تحریم کشور حل نشد. اروپا برای حل مسئله همکاری بانکی ایران، FATF را بهانه کرد و دولت هم به دنبال تصویب لوایح مربوط به آن رفت. پس از FATF نوبت موشکی، منطقه، حقوق بشر و … خواهد بود.
برجام و هزینه های هسته ای به دلیل پیوستن ایران به NPT و تعهد حقوقی ایران برای پاسخگویی به غرب بود. این روند باعث مشغولیت ۲۰ ساله ایران شد. کنوانسیون های مربوط به FATF هم می تواند باعث درگیری ۲۰ ساله در زمینه های تروریسم و دور زدن تحریم شود. بنابراین درصورت غفلت امروز ما، شاید ده ها سال مجبور به پاسخگویی به غرب و امتیازدهی شویم!
علاوه بر این، در شرایطی که جنگ اقتصادی علیه ایران تشدید شده است، هدف اصلی این کنوانسیون ها افزایش فشار اقتصادی از طریق دسترسی به اطلاعات کلیدی اقتصاد ایران است. اتفاقی که در زمستان سال گذشته در همکاری وزارت اقتصاد با امارات رخ داد و منجر به کاهش دسترسی ایران به ارز مورد نیاز بازار شد.
نکته عجیب این است که نه دولت تضمینی برای بهبود اوضاع اقتصادی در صورت تصویب این کنوانسیون ها داده و نه FATF تضمینی برای خروج ایران از لیست سیاه می دهد و با توجه به شیوه تصمیم گیری در این نهاد و نقش آمریکا در آن، عملا خروج ایران از این لیست غیر ممکن است. (حتی اگر همه تعهدات را اجرا کنیم).
علاوه بر این، هیچ تضمینی وجود ندارد که بانک های اروپایی با ایران همکاری کنند، چرا که همچنان تحریم های آمریکا برقرار است. از سوی دیگر مسئله همکاری بانک ها، راهکارهای دیگری از جمله پیمان پولی دوجانبه و فروش ریالی نفت در بورس و … دارد که دولت غربگرا تمایلی برای اجرای این راهکارها نشان نداده است.
ادامه دارد…
Sorry. No data so far.