چندسال پیش درگیر جمع‌آوری خاطرات شهدای مدافع حرم بودم. درگیر و دار جمع آوری خاطرات، به منطقه کهنز شهریار رسیدم. ۶ هفت نفر بچه محل با فاصله ۴۰ روز از هم، در عملیات‌های مختلف، یکی پس از دیگری شهید و جانباز شده بودند. محله‌شان آب و هوای عجیبی داشت.
شاید کمتر کسی بداند که مصطفی صدرزاده، سجاد عفتی و محمد آژند از شهدای مدافع حرم، امیرحسین حاجی نصیری و رضا سلمانی از جانبازان مدافع حرم، و بسیاری از رزمندگان و فرماندهان کنونی، همگی بچه‌های یک کلاس قرآن و یک حلقه چند نفره در یک مسجد [امیرالمومنین (ع)]، در محله کهنز شهریار هستند.
همگی تحت تاثیر و تربیت یک معلم صاحب نَفَس، که از داخل مسجد به آسمان تونل زده و روی زمین، دارد پرواز یاد شاگردانش می‌دهد. همیشه حسرت می‌خوردم که این‌روزها، احوال دنیای مریض ما، بیشتر از همه نیاز به آشنایی با چنین طبیب‌هایی دارد و از این بابت حسرت می‌خوردم.
چند روز گذشته خبری خواندم و خوشحال شدم. ظاهرا رفقای دوربین به دست، سراغ طبیب رفته‌اند و یکی از خوش ساخت‌ترین و دیدنی‌ترین مستندهای امسال جشنواره عمار، مستند «عابدان کهنز» را ساخته‌اند. بی اغراق ارزش صدبار دیدن را دارد. مستندشان امروز، جمعه ۱۴ دی ماه، ساعت ۱۷:۴۵ در سالن یک سینما فلسطین رونمایی می‌شود. اگر فرصت دارید حتما از دست ندهید.
Sorry. No data so far.