برای ارزیابی در مورد سیاست خارجی دوترته باید ببینیم آیا تاکنون افزایش همکاری‌های اقتصادی با چین برای اقتصاد فیلیپین مزایایی داشته است یا خیر؟ در نگاه اجمالی به تحولات روابط دو کشور در سال‌های اخیر متوجه می‌شویم که بیش از آنکه بخش سرمایه‌گذاری و تجارت در روابط میان دو کشور تغییر کند، توریست‌ها و کارگرهای بیشتر چینی به فیلیپین آمده‌اند. جاری شدن سیل توریست و کارگرهای چینی به فیلیپین مسائلی را نیز در مورد توسعه اقتصادی فیلیپین و همچنین امنیت ملی این کشور ایجاد کرده است.
مسلماً نزدیکی دو کشور سبب شده که چینی‌های بیشتری به فیلیپین سفر کنند. در سال ۲۰۱۶ تعداد گردشگران چینی ۷۹ درصد افزایش‌یافته و در سال‌های بعد نیز به ترتیب ۳۳ و ۴۲ درصد بر گردشگران چینی که از فیلیپین بازدید می‌کنند افزوده شده است. چین اکنون پس از کره جنوبی، دومین کشور ارسال کننده گردشگر به فیلیپین می‌باشد و سالانه ۶۴۵ هزار نفر از چین به فیلیپین می‌روند.
تعداد گردشگران چینی که به فیلیپین رفته‌اند.
در همین حال تعداد کارگران چینی که برای کار به فیلیپین رفته‌اند نیز افزایش ۴۷ درصدی داشته که برای مثال از سال ۲۰۱۵ تعداد این کارگران تنها ۲۸ هزار نفر بوده اما این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۴۱ هزار نفر رسیده است. این رقم در سال‌های بعد نیز با رشد چشم‌گیری مواجه بوده است.
تعداد کارگران چینی که اجازه کار در فیلپین دریافت کرده‌اند
در همین حال سهم ژاپن و کره جنوبی در سرمایه‌گذاری در فیلپین ۱۸٫۲۵ درصد بوده است اما چینی‌ها کمتر از نیم درصد از سرمایه‌گذاری در فیلیپین را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین در سال‌هایی که به ظاهر روابط دو کشور بسیار بهتر شده است اما تغییر زیادی در حجم تجارت میان این دو نمی‌بینیم. میزان سرمایه‌گذاری‌های چین همواره کمتر از ژاپن بوده و نشان می‌دهد که تلاش رییس جمهور برای نزدیکی به پکن برای افزایش سرمایه‌گذاری‌ها بیهوده است.
البته سرمایه‌گذاری چینی‌ها نسبت به میزانی که پیش از این سرمایه‌گذاری می‌کردند بسیار افزایش‌یافته اما مسأله این است که بر اساس گزارش بانک مرکزی فیلیپین عمده سرمایه‌گذاری پکن در صنعت بازی و قمار بوده است! در سال ۲۰۱۶ بیش از ۵۰ شرکت بزرگ بازی که در سواحل دریای چین جنوبی فعالیت می‌کنند اجازه فعالیت در فیلپین گرفته‌اند. نیاز به کارگرانی که زبان چینی بلد باشند ( به دلیل اینکه توریست‌های چینی زیاد به سواحل فیلیپین سفر می‌کنند) و همچنین تسهیل در شرایط اعطای ویزا سبب شده است که موج عظیمی از چینی‌ها برای کار به فیلیپین سرازیر شوند. در پی این تحولات، میزان املاکی که توسط چینی‌ها خریداری می‌شود به شدت افزایش‌یافته و در سال ۲۰۱۷ نزدیک به ۵۰ درصد خارجی‌هایی که در فیلیپین ملک خریدند چینی بوده‌اند. برای مقایسه می‌توانیم عدد آمریکایی‌ها را در نظر بگیریم که ۱۵ درصد و سنگاپوری‌ها ۵ درصد از املاک را خریداری کرده‌اند.
شکی نیست که سرمایه‌گذاری‌های چین در بخش املاک و بازی سبب افزایش همکاری‌های دو کشور و رشد اقتصادی فیلیپین می‌شود اما مسأله به اینجا ختم نشده و ممکن است مشکلاتی را نیز برای فیلیپین ایجاد کند.
از طرفی موج مهاجرت چینی‌ها سبب افزایش شدید قیمت ملک در شهرهای ساحلی شده و خانواده‌های متوسط فیلیپینی را با مشکل مواجه کرده و بسیاری از آن‌ها به ناچار به مکان‌های دورتر مهاجرت کرده‌اند. از سوی دیگر مهاجرت چینی‌ها سبب تغییر شرایط اجتماعی شهرها شده و میزان استفاده از مشروبات و انجام دادن قمار به شدت افزایش‌یافته است. همچنین تعداد کارگران چینی که غیرقانونی در فیلیپین مشغول به کار هستند افزایش‌یافته و چیزی بیش از ۳۰۰ هزار نفر از چینی‌ها غیرقانونی در صنعت قمار ساحلی کار می‌کنند. در شرکت‌هایی که چینی‌ها تأسیس کرده‌اند، کارگر فیلیپینی استخدام نمی‌کنند و این هم سبب نارضایتی شده است. لازم به ذکر است که کشور فیلیپین برای ایجاد شغل برای جوانان با مشکلات زیادی مواجه بوده است. خطر دیگر در این مورد سیاست‌های تهاجمی چین در دریای چین جنوبی است. در نهایت می‌توان گفت برای بررسی عمیق‌تر رابطه چین و فیلیپین باید از عینک منافع امنیت ملی نیز استفاده کرد و تنها به افزایش رقم سرمایه‌گذاری‌ها بسنده نکرد.
Sorry. No data so far.