آیا فلسطین هم بازیکن خارجی استخدام کرده است؟

بعد از این که سگ‌های حار اسرائیلی به جان نگین انگشتر بلاد اسلامی افتادند مردمان این سرزمین چنان دانه‌های تسبیحی که پاره می‌شود هر کدام در گوشه از عالم پناهنده شدند. بعضی به لبنان رفتند، بعضی دیگر به سوریه، جماعتی راهی مصر شدند و تعدادی از آن‌ها هم به آن سوی اقیانوس رفتند. به شیلی. شیلی که شاید شبیه‌ترین سرزمین به فلسطین باشد. سرزمین باریکی که در طول غربی آمریکای  جنوبی کشیده شده است. فلسطینی‌ها هم زمانی که شیلی رسیدند تلاش کردند راهی برای مبارزه پیدا کنند. راهی برای این که نشان بدهند زنده‌اند و وطنشان را از یاد نبرده‌اند. آن‌ها سه سال بعد از این که به شیلی رسیده‌اند اولین تیم فوتبال حرفه‌ای فلسطینی را هزاران کلیومتر دورتر از سرزمین مادری تاسیس کردند. تیمی هم‌نام سرزمین خون زیتون. تیمی به نام دیپورتیوو پالستینو.
لباس پالستینو همرنگ پرچم فلسطین است. تیم کوچک شهر سانتیاگو احتمالا پرطرفدارترین باشگاه شیلی است. طرفدارانی که بسیاری از آن‌ها شاید هیچوقت نتوانند پایشان را به ورزشگاه خانگی تیم بگذارند اما زیر موشک باران اسرائیلی‌ها برای رسیدن توپ بازیکنان پالستینو به دروازه حریفان دعا می‌کنند. ارتباط میان فلسطین و شیلی منجر به پرورش چندین فلسطینی-شیلیایی شده که حتی یک کلمه عربی هم نمی‌توانند صحبت کنند، اما بیش از ۸ هزار مایل سفر می‌کنند تا برای تیم ملی فلسطین در رقابت‌های مختلف به میدان بروند. اگرچه تمرین و بازی کردن برای تیم ملی فلسطین هم به دلیل ادامه درگیری‌ها در غزه و کرانه غربی دردسر زیادی دارد. طرف‌داران فوتبال در خاورمیانه هیچ‌گاه اسم‌هایی مثل پاتریسیو یا روبرتو را در بین فلسطینی‌ها ندیده بودند، اما واقعیت این است که آن‌ها فرزندان محمود و بسام و ابرهیم هستند. حکایت پابلو تامبورینی، الکسیس نورامبونا و جاناتان کانتیانا که در جام ملت‌های آسیا برای فلسطین بازی می‌کنند از زمین تا آسمان با حکایت فوتبالیست‌های بین‌المللی که برای قطری‌ها بازی می‌کنند فرق دارد. آن‌چیزی که فلسطینی‌شیلیایی‌ها را از آن‌سوی آب‌ها به غرب آسیا می‌کشاند شوق دیدن درختان زیتون و با‌غ‌های میوه‌ای است که در داستان‌های شبانه از پدربزرگ‌هایشان شنیده‌اند. شوقی که این روزها همه‌ی بازیکنان و هواداران پالستینو را به اعضای جنبشی برای آزادسازی فلسطین تبدیل کرده است. چندسال پیش بود که باشگاه تصمیم گرفت به جای شماره بازیکنان از نقشه کامل فلسطین پشت پیراهن بازیکنان استفاده کند. بعد از دوبازی فدراسیون فوتبال شیلی تحت فشار شدید کانون‌های یهودی پالستینو را جریمه کرد و استفاده از نقشه فلسطین به جای شماره را ممنوع اعلام کرد. بعد از این کار همه بازیکنان پالستینو نقشه فلسطین را روی دستشان خالکوبی کردند. هواداران پالستینو با چفیه عربی به ورزشگاه می‌روند و در کنار تشویق برای آرمان آزادی قدس هم شعار می‌دهند. باشگاه پالستینو آن زمان جریمه‌ی فدارسیون فوتبال شیلی را پذیرفت اما در صفحه فیسبوک خودش پیامی با این مزمون منتشر کرد: «برای ما، فلسطین آزاد همیشه فلسطین تاریخی است، نه کمتر.» این یک پیام روشن از جانب جالب‌ترین، سیاسی‌ترین و خاص‌ترین باشگاه فوتبال جهان بود.

انتهای پیام/