«ارتباط خانوادگی»: داستان تهران

تریبون مستضعفین- نادر مقدس با اقباسی از «داستان توکیو» ساخته «یاساجیرو اوزو» فیلم «ارتباط خانوادگی» را ساخته است، می‌توان این اثر را اقتباسی کاملا موفق دانست.

ماجرای فیلم روایت کننده مادر و پدر پیری است که برای دیدن فرزندانشان از شهرستان به تهران می‌آیند و با مشکلات آنان روبرو می‌شوند، پیچیدگی زندگی‌های جدید در کلان شهر‌ها و مشکلات و مشغله‌ای که به تبع این سبک زندگی دامن گیر نسل جدید شده است در دیدگان نمایندگانی از سبک قدیم زندگی. در این فیلم قشر‌های مختلف مردم و مشکلات آنان به خوبی به تصویر کشیده شده است.

عصبی بودن افراد، رکود اخلاق و گسست خانواده و بین نسل‌ها از جمله مسائلی است که کارگردان سعی در نمایش آن دارد، هر چند در خط داستان هیجان خاصی وجو ندارد و لی بدلیل نوع نگاه متفاوت به مسائلی که هر روزه با آن دست به گریبان هستیم اما براحتی از کنار آن‌ها عبور می‌کنیم، توانسته است تماشاگر را به خوبی با خود همراه کند، داستان‌های فرعی از خط داستان اصلی خارج نشده و به روایت داستان کمک می‌کند و مخاطب از همراهی با فیلم احساس خستگی نمی‌کند.

حضور بازیگران با تجربه و اجرای قابل قبول آن‌ها از دیگر نکات مثبت «ارتباط خانوادگی» است. هر چند داستان شخصیت محوری دارد اما مخاطب با تمامی شخیت‌های اصلی به راحتی می‌تواند ارتباط برقرار کند و شخصیت‌پردازی به گونه‌ای بوده است که ذهنیت نسبتا کاملی برای مخاطب ایجاد می‌کند.

پایان نسبتا خوب و تاثیر گذار – برخلاف بسیاری از فیلم‌های امسال جشنواره که فقر پایان داشتند – به راحتی احساسات تماشا گر را هدف می‌گیرد.

در پایان نمی‌دانم چرا کسانی که ادعایی در ارزشی بودن کار خود ندارند بهتر می‌توانند ارزشهای فرهنگی – اجتماعی را که تحت الشعاع زندگی مدرن قرار گرفته‌اند دوباره برای مردم زنده کنند و دچار شعا زدگی نیز نشوند.