تریبون مستضعفین – فیلم‌های دفاع مقدس هم گویی هر چه جدید‌تر می‌شوند مد رزمنده‌ها نیز در آن بالا‌تر می‌رود! «گلوگاه شیطان» ساخته حمید بهمنی حال و هوای فیلم‌های دفاع مقدس را دوباره برای تماشا چیان زنده کرد.
داستان فیلم در خلال تلاش‌های اطلاعاتی برای طرح ریزی عملیات والفجر ۸ رخ می‌دهد.
هر چند باید از دغدغه دست اندر کاران برای آشنا کردن مخاطب با فضای سال‌های جنگ و باز گو کردن ایثار رزمندگان برای دفاع از کیان اسلام، قابل تشکر و تقدیر است اما انتقاداتی نیز به آن وارد است.
حال و هوای فیلم بدلیل‌تر و تمیز بودن زیادی بازیگران نمی‌تواند حال وهوای دوران جنگ را در ذهن مخاطب تداعی کند، لباس‌های برادران رزمنده کاملا اتو کشیده و‌تر تمیز بدون هیچ اثری از خاک بر روی آن، موهای شانه خورده، دست‌های کرم زده و کلا فضا بیگانه با واقعیت جنگ است. البته سرو ضع دشمن بعثی هم دست کمی از برادران رزمنده ندارد وخدا رو شکر مساوات در این زمینه رعایت شده!
اکثر ما دوران کودکی و نوجوانی‌مان را با فیلم‌های اکشن آقای هاشم‌پور گذرانده‌ایم و در ذهنمان اسطوره‌ای از او داشته‌ایم اما آقای بهمنی این دلیل نمی‌شود که ایشان چوب بگذارد لای دهان کوسه زنده و دستش را تا کتف بکند در حلق آنجانور پیچاره بعد دست آن رزمنده‌ای را که دو روز پیش نهار این کوسه شده است بیاورد بیرون، آن دست هم که دو روز مه‌مان شکم کوسه بوده سالم مانده باشد! این صحنه ما بیشتر ازآنکه به یاد اکشن‌های جذاب دوران کودکی بیاندازد، کارتون‌های تام و جری را یاد آوری می‌کرد!
اغراق‌هایی که در بعضی از صحنه‌ها صورت گرفته، مانند دور شدن قایق‌های ایرانی و عراقی از هم و یا انفجار خمپاره در دو متری افراد بدون اینکه خون از دماغ کسی بیاید، از دیگر جنبه‌هایی است که باور پذیر بودن فیلم را پایین می‌آورد.
به هر حال باید گفت این فیلم همان طور که به گفته آقای بهمنی ۱۶ سال خاک خورده است، باید همان شانزده سال پیش ساخته می‌شد، و با مختصات سینمای امروز این اثر قابل قبول نیست.
Sorry. No data so far.