تریبون مستضعفین – رضا احسانپور- چند وقت پیش یکی از دوستان به تلفن همراه من زنگ زد و بعد از سلام و احوالپرسی با حالت تمسخر از آهنگی که به جای بوق انتظار برای خودم انتخاب کرده بودم انتقاد کرد. ابتدا تصور کردم شوخی میکند اما بعد از اصرار او بر درست بودن حرفش، مکالمه را برای چند لحظه قطع کردم و با تلفن ثابت به تلفن همراهم زنگ زدم و با تعجب متوجه شدم که گفتهی او درست است. بعد از پرس و جو از اطرافیان متوجه شدم که اپراتور مخابرات به صورت خودسرانه و بدون کسب اجازه از مشترکین، اقدام به جایگزینی بوق انتظار با این آهنگ کرده است. ابتدا تصور می کردم که فقط من از این اقدام همراه اول ناراحت هستم ولی کم کم متوجه شدم که اکثر افرادی که این رفتار با آنها شده است، از نادیده گرفته شدن این حق، به عنوان یکی از حقوق شهروندی ابراز نارضایتی میکنند.
سعی کردم نسبت به این موضوع بیتفاوت باشم تا اینکه چند روز پیش متن زیر از طرف همراه اول برای من پیامک شد:
«مشترک گرامی، سرویس آوای انتظار برای شما مشترک خوش حساب به صورت آزمایشی و رایگان فعال گردیده است. در صورت عدم تمایل به استفاده از این سرویس عدد 5 (لاتین) را به 8989 پیامک نمایید. همراه اول»
بعد از خواندن این پیامک احساس بدی به من دست داد؛ حس کردم به من بعنوان یک شهروند با داشتن حقوق شهروندی مشخص، دارد اهانت می شود! این پیامک را یک بار دیگر با دقت بخوانید. چند نکته جالب در آن وجود دارد.
اول اینکه این رفتار را با بیاخلاقی محض، به عنوان نوعی لطف از طرف همراه اول به مشترک به دلیل «خوش حسابی» ذکر میکند و نه تنها رفتار خود را اشتباه نمیداند بلکه مشتریان را منتدار خود میپندارد.
نکتهی بعدی مقولهی «آزمایشی و رایگان» بودن است. رایگان بودن نیز در اینجا به نوعی امتیاز ویژهی همراه اول برای مشترکین ذکر شده است و در ثانی لفظ «آزمایشی» چیزی مانند «نمونه و موش آزمایشگاهی» که هیچ اختیاری از خود ندارد و میتوان هر نوع آزمایشی را روی آن انجام داد در ذهن متبادر میکند.
بعد از اینکه متوجه شدم اسم این طرح «آوای انتظار» است، این عبارت را در اینترنت جستجو کردم و با تعداد زیادی نوشته در اعتراض و نارضایتی از این طرح و راههای غیر فعال کردن آن مواجه شدم. در میان جستجوها به متن مصاحبه مدیر کل رایانه و محاسبات همراه اول برخوردم که بد نیست قسمت ابتدایی آن را به نقل از «ستاد خبری گروه مخابرات ایران» با هم بخوانیم:
«علیرضا طلوع با بیان اینکه سرویس آوای انتظار برای جلب رضایت و ارج نهادن به خواسته مشترکان سیم کارتهای دائمی و اعتباری همراه اول ارائه شده است، افزود: ایجاد جذابیت و تنوع برای مشترکین از جمله مزایای این سرویس است …»
حال جای این سوال باقی است که «کجای این رفتار خودسرانه نشان از جلب رضایت و ارج نهادن به مشترکین دارد؟
نکته آخر اینکه همانطور که در آن پیامک ذکر شده بود تنها راه غیر فعال کردن این سرویس ارسال یک پیامک است. تصور کنید در ایران چند میلیون نفر از این سرویس ناراضی هستند و چه مقدار پیامک برای لغو آوای انتظار ارسال و چه درآمدی از این پیامکها عاید «همراه اول» میشود؟!
آقا بيزحمت اگر کاري از دستتان برآمد، يک فکري هم براي پيامکهاي تبليغاتي بکنيد. اگر نخواهيم از تبليغات با خبر باشيم بايد کي را ببينيم؟
سلام، روز هنر انقلاب اسلامی و یاد و خاطره سید شهیدان اهل قلم گرامی باد!
گمانم آقای احسان پور زیادی قضیه را بزرگ می کنند و بیش از اندازه بهشان برخورده است. مسأله به این حادی و بزرگی و شوری که ایشان عنوان کردند نیست.
البته در مورد پیامک های تبلیغاتی که تبدیل به یک معضل بزرگ شده است با جناب حسنی موافقم و باید همراه اول در این خصوص تجدیدنظر بکند.