تریبون مستضعفین – علی اللهیاری – پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی یک پرچم معمولی نیست. پرچم یک کشور قراردادی زندانی شده در مرزهای توهمی استعمار کشیده نیست. این پرچم نمادی از فرهنگی طاغوتی و سلطنتی و کوروش زده نیست. و نه نمادی برای خاک یک گوشه‌ای از جهان که به خودی خود فاقد برتری بر سایر ارض خداوندی است.
این پرچم سه رنگ نمادی از یک تفکر است. نمادی از یک فرهنگ. نمادی از تجدید حیات بشریت. نمادی از بازگشتی به تمدن نوین اسلامی. نمادی از آغاز جهانی جدید برای حیات طیبه بشر. نمادی از توبه بشریت. نمادی است از آرمان تمام مسلمین جهان برای اقامه‌ی اسلام ناب محمدی. نمادی است از حکومت جهانی اسلام. که اصل جمهوری اسلامی نیز چنین است: «ما اعلام مىکنیم که جمهورى اسلامى ایران براى همیشه حامى و پناهگاه مسلمانان آزاده جهان است. و کشور ایران به عنوان یک دژ نظامى و آسیب ناپذیر نیاز سربازان اسلام را تأمین و آنان را به مبانى عقیدتى و تربیتى اسلام و همچنین به اصول و روشهاى مبارزه علیه نظامهاى کفر و شرک آشنا مىسازد …»
و این چنین است علی‌رغم تلاش‌های متعفنانه و مذبوحانه‌ی پان‌ایرانیست‌های آریایی، این فکر و این نماد را جز در تمامی پهنه گیتی نتوان تفسیر کرد. و نتوان فهمید. و اینگونه است که معنای این فکر جهانی است تا آنجایی که انسانی نفس بکشد. حال هر چه بخواهند در لجنزار مرزبندی‌های ضد عقلی‌شان محبوس کنند. چه کسی توانسته است خورشید را درون سوراخی تنگ پنهان کند؟
آری این پرچمی است که حاج احمد سخن از کوبیدنش در انتهای افق می‌گفت. این پرچم حماس، حزب الله لبنان، انقلابیون مصر،لیبی، تونس، یمن، بحرین، نیجریه، سودان، مسلمانان اروپا، اندونزی و هر مسلمان انقلابی در جهان است.
Sorry. No data so far.