یک منتقد و مدرس سینما گفت: اگر بگویم صد در صد ضمانت پایداری جشنواره های سینمایی در غرب بر اساس نگاه های سیاسی است باز هم که گفته ام، چرا که جمیع آن جشنواره ها وابسته به جناح های فکری مشخصی هستند.
ناصر برهان آزاد افزود: از جشنواره های سینمایی در آمریکا مانند شیکاگو و اسکار گرفته تا جشنواره های اروپایی متاثر نگاه سیاسی گروهی خاص هستند که از این تریبون ها برای بیان سیاست خارجی خود بهره می برند. باید توجه داشت که لزومی ندارد سیاست داخلی یک کشور تطابق محض با سیاست خارجی آن داشته باشد.
وی همچنین افزود: آنها صرفا به دنبال مطرح کردن نام خود در رسانه ها هستند و برای این هذف از هیچ فرصتی کوتاهی نمی کنند، حتی اگر بخواهند برای رسیدن به اهداف سیاه خود یک رویداد فرهنگی را درگیر مسائل سیاسی کنند، چرا که منابع اقتصادی برگزاری آن جشنواره ها را تامین می کنند و با این حساب مدیران آن جشنواره ها به افرادی صرفا ابزاری تبدیل می کنند.
مدیر تولید فیلم “سرب” با اشاره به این نکته که تا سال گذشته چیدمان تیم مدیریتی جشنواره کن بر عهده برادران کوئن بود متذکر شد: کسی هست در دنیا که برادران کوئن را بشناسد و ارادت آنها را به اربابان صهیونیست خود نداند! با این رویکرد به راحتی می توان نتیجه گرفت که سکان هدایت کن در دستان صهیونیست ها نه ژیل ژاکوب!
این منتقد حتی انتخاب فیلم های جهت اکران در چنین جشنواره هایی را بر پایه سیاه نمایی کشورهای مخالف سیاست های غرب دانست و گفت: این ادعا با یک رصد کوتاه در بین جمیع فیلم های اکران شده از کشورهای مخالف غرب و سیاست های آن در کن به راحتی به دست می آید! آنها از نشان دادن توانمندی های مخالفان خود می هراسند و صرفا آثاری را برای اکران در جشنواره مطبوع خود پذیرا هستند که در بازتاب نمای کشورهای شان به سیاه نمایی مطلق بسنده کرده باشند.
وی در پایان متذکر شد: مثال بارز این ادعا صحبت های ساده و کوتاه فون تریه در جشنواره کن است که باعث ناراحتی سران صهیونیست اداره کننده این جشنواره شد و مسبب اخراج او از این جشنواره شد. در کشورهای غرب که ادعای دموکراسی دارند، تعریف شان از دموکراسی آزادی در دایره قوانین حزب های مورد پذیرش آنها است و چیزی غیر از این را بر نمی تابند، با این حساب می توان به ماهیت اصلی این جشنواره ها پی برد که هر هدفی دارند جز اعتلای فرهنگ و هنر در سطح جهان.
Sorry. No data so far.