جمعه 23 آوریل 10 | 19:37

حضور در ان پی تی (NPT) نفعی دارد؟

یعنی خروج از ان پی تی می تواند امتیاز باشد؟ اگر واقعاً به بن بست برخورد کنیم. ما انصافاً همکاریهای لازم را در طول این سالهای گذشته انجام دادیم. و اگر این همکاریها لازم ادامه پیدا کند که تا الان کرده و اگر نتیجه نداشته باشد، شما تصور می کنید که چه شود؟ از یک طرف شما عضو ان پی تی باشید، شما را تهدید کنیم به استفاده از سلاح های هسته ای، از یک طرف دیگر در معرض خطرید


درپی اعلام سیاستهای هسته ای آمریکا و اتهامات بی اساس مطرح شده درباره برنامه صلح آمیز هسته ای ایران، نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد با ارسال نامه ای به شورای امنیت تهدیدات اتمی امریکا علیه ایران را باج گیری اتمی خواند. در همین رابطه با آقای دکتر ابومحمد عسگرخانی، عضو هیئت علمی دانشگاه گفتگو می کنیم.

آقای دکتر ، پیمان منع تکثیر تسلیحات هسته ای در چه دستورالعمل حقوقی مورد تهدید اتمی کشوری نسبت به کشورهای دیگر، وجود دارد؟

عسگرخانی: از آنجائیکه جمهوری اسلامی ایران عضوی از ان پی تی است، مطابق مقررات، امریکا و یا هیچ کشور دیگری اجازه ندارد ایران را حتی تهدید به درد شدید کند. اصطلاحاً در ادبیات بازدارندگی و کنترل تسلیحات این نوع صحبتها را، تحریک به درد شدید تلقی می کنیم و به استفاده از سلاح های متعارف را تهدید به درد خفیف. چون ما عضو ان پی تی هستیم امریکا حتی مجوز بکارگیری واژه های این چنین را مطابق حقوق بین الملل کمیسیون تسلیحات ندارد. متأسفانه این حقی است که امریکاییها بعد از زمان جنگ ، بعد از اینکه به سلاح های هسته ای دسترسی یافتند، این حق را برای خودشان قائل شدند.

تصور من این است که می بایستی ما، در جامعه بین المللی مطرح کنیم که، همانطور که در گذشته، بنده در کنفرانس های بین المللی مطرح می کردم که امریکا بیاید این را قبول کند. تاکنون امریکا، از زمان جنگ سرد هنوز نخواسته این محدودیت را قبول کند. و خواسته که اولین کسی باشد که از سلاح هسته ای استفاده کند. در صورتی که خواسته جامعه جهانی این است که واقعاً، نه تنها از اولین ضربه هسته ای استفاده نکنند، بلکه مطابق همان ان پی تی، بسوی خلع سلاح بروند.

متأسفانه ان پی تی یک معاهده ای است که دنیا را به دو طبقه دارا و ندار تقسیم کرده،بنظر بنده باید یک طبقه متوسط بوجود آید که نه دارا باشد نه ندار .

دسترسی جمهوری اسلامی ایران به فناوری هسته ای نهضتی را در منطقه ایجاد کرده که دیگر کشورها هم بفکر استفاده از انرژی صلح امیز هسته ای برای کاهش وابستگی به انرژی های فسیلی بی افتند.

تهدیدات امریکا فقط بلوف است و امکان این که این تهدیدات اجرا شود به لحاظ عملی و حقوقی وجود ندارد.

رادیو گفتگو: می توانند این کار را انجام دهند؟

عسگرخانی: از سال 1995 می خواهند ماده 10 ان پی تی را طوری تغییر دهند که کشورهایی که ندار هستند هرگز نتوانند از معاهده خارج شوند. و به هر حال این نوعی فشار است که به جامعه جهانی وارد می شود.

این حقی است که به هر حال، جامعه جهانی برای خودش قائل شده و تصوراتی که امریکا درباره خلع سلاح دارد یک شعار بیشتر نیست. اقداماتی که تا کنون کردند،فقط توانستند با روسها کمیت را کاهش دهند. یعنی تعداد کلاهک ها را کمتر کنند ولی در عوض به صورت عمودی و کیفی، فناوریهای خودشان را در زمینه سلاح های هسته ای تقویت می کنند. که اینجا اگر فرصت بود من بیشتر می توانستم توضیح دهم.

رادیو گفت وگو: آقای دکتر: آمریکایی ها گفته اند که چین به خاطر منافع اقتصادی در ایران از کشورمان حمایت می کند. ارزیابی شما ازاین اظهار نظر ایالات متحده و غربی ها چیست؟

عسگرخانی:عرض کنم که امریکایی ها بعد از اینکه اوباما روی کار آمد، در صدد این بود که آن یک جانبه گرایی را کنار بگذارد، حداقل در شعار و بتواند برای اینکه مشروعیت دهد، به نظام خودش به سیاست خارجی خودش،در درجه اول سعی کرد اوباما را روی کار بیاورد. اوباما که روی کار آمد، مجبور بودند که باتغییر ویترینها، شعارها هم عوض شود و با این کار سیاستهای چند جانبه گرایی را امریکایی ها آغاز کردند و با روسها و با چینی ها و امریکاییها در تماس هستند که این نهضت این رونسانسی که در زمینه هسته ای در دنیا آغاز شده، بتوانند کنترل کنند ولی به هر حال مردم دنیا آگاه است به نیازهایی که وجود دارد، در رشته های پزشکی، در رشته های کشاروزی، اینها امری است اجتناب ناپذیر و واقعیتها را مردم دنیا از جمله چینی ها درک می کنند. خود من 4،5 ماه پیش در کنفرانسی که در پایتخت چین در پکن بود شرکت کردم، خود چینی ها هم به این اقدامات تبعیض آمیز امریکا واقف هستند.
چینی ها به خوبی می دانند که امریکایی ها اهداف خاصی را حتی علیه چینی ها دارند؛، از جمله گرایش امریکا به هندوستان، بر خلاف قوانین داخلی امریکا در سال 2000 ، کاملاً فراضها و شرایطی را دارد ایجاد می کند که به موجب آن، امریکا نمی تواند، دانش هسته ای و همکاریهای هستهای با کشوری که جزء ان پی تی نیست، یعنی هندوستان برقرار کند. و چینی ها این را تهدید تلقی می کنند.

رادیو گفت وگو:اگر اجازه دهید ارتباط ما با آقای نقوی حسینی برقرار نشد، با آقای کرمی راد، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس این ارتباط را برقرار کردیم من خدمت آقای کرمی راد سلام عرض می کنم، شبتان بخیر.

کرمی راد:بنده هم عرض سلام دارم،خدمت شما، همکاران گرامی، مهمان عزیز و همین طور مردم شریف ایران اسلامی که شنونده برنامه خوب شما هستند.

رادیو گفت وگو: آقای کرمی راد،ما در ارتباط با دستورالملل حقوقی در پیمان منع تکثیر تسلیحات هسته ای با آقای دکتر عسگرخانی صحبت کردیم. سوال ما از شما این است که آیا تا کنون در مورد تهدیدات ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی ایران، اعضای شورای امنیت، واکنش نشان دادند یا خیر؟

کرمی راد:آنچه در اخبار، از اتاق فکرمربوط به آقای اوباما به ما می رسد و معمولاً برخی از واقع گرایان آمریکایی هم بر این مسئله صحه می گذارند،این است که این کاری که آقای اوباما انجام داد در تهدید هسته ای ایران اسلامی، با توجه به اینکه امروزه دیگر افکار عمومی ملتها و حتی دولتها برنمی تابند این تهدیدها را ،می شود گفت که تروریسم دولتی که بخواهد حاکم باشد و قلدرمابانه حرف خودش را بزند و در واقع به آنچه که آقای اوباما در تبلیغات انتخاباتی خودش، با یک رویکرد جدید یک رأیی را بدست آورد،که حالا قابل توجه و تأمل است ما داریم خلاف آنچه در رفتار و گفتارش انجام داده است راملاحظه می کنیم.

ولی به طور کلی بحث مسئله سلاح های هسته ای که این روزها ایران اسلامی با همین همایشی که گذاشته، کنفرانس خلع سلاح هسته ای در ایران، مدعی این قضیه شده که بین کشورهای مختلف،از جمله کشورهای اسلامی ،که به صراحت هم رهبرعزیز انقلاب،هم مراجع اعظام تقلید، هم مسئولین مسئله تهیه بمب اتم را یکی از مسائل خلاف شئون اسلامی و خلاف آموزه های دینی معرفی کردند.طبیعی است که فضا برای فعالیتهای صلح آمیز ایران اسلامی، اروپایی ها و امریکایی ها و بخصوص لابی صهیونیست دارند خراب می کنند.

لذا ما همیشه در ارتباط با مذاکراتی که با آژانس داشتیم بر اساس آنچه که بازرسان آژانس آمدنددقیقاً بررسی کردندو در مذاکرات با 1+5 هر سوالی را که داشتند، در تیمهای مختلف، از زبان دکتر لاریجانی و بعد از آن آقای جلیلی همه را پاسخ دادند و ابهامی باقی نمانده.

چون اینها بازی هایی است که آنها در برنامه های خود قراردادند که نگذراند ایران در این عرصه موفق باشد.بدیهی است کنفرانسی که در ایران عنوان می شود،و آن تهدیدی که اوباما می کند نسبت به تهدید هسته ای در ایران، من فکر می کنم آنچه که مهم است در افکار عمومی دنیا، بی اعتباری ایالات متحده امریکاخواهد بود و بی اعتباری حرفهای اوباما هم برای مردم امریکا به طور کلی و هم برای جهانیان مشخص است .

رادیو گفت وگو: اجازه دهید که من با آقای رامین میهمانپرست، سخنگوی وزرات خارجه ایران هم گفتگویی داشته باشم.آقای میهمانپرست سلام شبتان بخیر.

میهمانپرست:من هم سلام عرض می کنم خدمت شما و همه شنوندگان عزیز، در خدمتتان هستم.

رادیو گفت وگو:متشکرم. عرض کنم که آقای میهمانپرست، در ارتباط با اجلاس بین المللی خلع سلاح هسته ای و عدم اشاعه با عنوان انرژی هسته ای برای همه، سلاح هسته ای برای هیچ کس، که روز شنبه با پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی و همین طور سخنان رئیس جمهور ایران در تهران آغاز شد، و بلافاصله هم در صدر اخبار جهان قرار گرفت، ارزیابی حضرتعالی از استقبال کشورهای شرکت کننده در این اجلاس چگونه است.

میهمانپرست:اجلاس خلع سلاح تهران، یک نقطه شروع بسیار خوبی بود تا آن خواسته ای که جامعه جهانی، مدتهاست به دنبال آن است، تا هم دسترسی به انرژی هسته ای ،برای اهداف صلح آمیزکه برای پیشرفت و توسعه کشورها مورد نیاز است محقق شود و هم مبارزه با سلاح های هسته ای و از بین بردن هر گونه سلاح هسته ای بدون تبعیض در دستور کار ملتها قرار گیرد. آن استقبالی که از این اجلاس صورت گرفت با توجه به همه اجلاسهای سیاسی که از طرف کشورهای غربی دنبال می شد که تا یا کشورها کمتر شرکت کنند یاسطح هیئتها را پایین بیاورند که علی رغم همه این اقدمات ما شاهد این هستیم که استقبال خوبی توسط کشورهای منطقه، کشورهایی که نسبت به این موضوع حساس هستند و مؤسس مطالعاتی،شخصیتهایی که نسبت به فعالیتهای هسته ای صاحب نظرند توانستیم اولین حرکت را خیلی خوب شروع کنیم و امیدواریم با راهکارهایی که دنبال شد، برای تحقق این اهداف و عملیاتی شدن مصوبه های کمیته های تخصصی و نتایجی که از این اجلاس حاصل می شود بتوانیم آن را در آینده ادامه دهیم.

و این اجلاس به صورت موقت نخواهد بود، یک حرکت جمعی است که شروع شده و به صورت سالیانه، برگزار خواهد شد و در صورت آمادگی کشورهای مختلف، می تواند به صورت ادواری در کشورهای دیگر برگزار شود، همین طور دبیرخانه ای خواهد داشت که این دبیرخانه دائم برای پیگیری مصوبات و عملی کردن راهکارهایی که در این اجلاس به نتیجه می رسند فعالیت خودش را دنبال کند.

رادیو گفت وگو:اجازه دهید از آقای دکتر عسگرخانی بپرسیم امریکایی ها همراه با اعضای 1+5 اعلام کردند که در چارچوب قوانین آژانس و ان پی تی حاضر به مذاکره با ایران هستند، با این حال چرا این طور رفتار متناقض، در عرصه جهانی از طرف کشوری که داعیه رهبری جهان را در سر دارد صورت می گیرد؟

عسگرخانی:امریکاییها در صدد این هستند که همان مسیری را که برای مهار جمهوری اسلامی ایران بوده در چارچوب سیاستهای مختلف از جمله حقوق بشر، مسئله تروریسم اسرائیل، مسئله نقش ایران در به اصطلاح مسائل خاورمیانه و مسائل هسته ای بیان کنند.

اینها سیاستهایی است، ادعایی که اگر هم بحث هسته ای مطرح نباشد، روی مسائل دیگر مطرح خواهند کرد و همین مسئله را روی کره شمالی مطرح کردند و شما می دانید که بحث هسته ای در مورد کره شمالی نیست. کره شمالی بحث دیگری است برای پیشگیری از این که دو کره یکی نشوند و آرمانهای ملی دو کره که می گوید که ما می خواهیم وحدت داشته باشیم و یک کره باشیم. اگر چنین باشد با توجه به فرهنگ تمدن کمیسیون سیاسی آنها، قمری خواهند شد برای چین،و نگرانی آنها این است.

در اینجا هم مشکل اول آمرییکایی ها این است که ایران، از رئالیسم تدافعی که از بعد از انقلاب، یعنی بعد از جنگ، جمهوری اسلامی ایران، با انقلاب خودش یک رئالیسم تهاجمی را آغاز کرد و پس از جنگ یک دوره ای بود که جمهوری اسلامی ایران،رئالیسم تدافعی راپیش گرفت. از 3،4 سال پیش که جمهوری اسلامی ایران از همکاری بیش از حد با امریکایی ها ناامید شده بود، چون علی رغم همکاریهای مختلفی در زمینه های بین المللی که ما در طول 30 سال گذشته، تنها کشوری بودیم که در نهادهای بین المللی، حقوق بین الملل را رعایت کردیم ولی علی رغم این به ما گفتند که اینها محور شرارت هستند. امریکایی ها معتقدند،به این که می گویند : به دشمن حمله کن، اگر فرار کرد دنبالش کن، اما اگر آنجا ایستاد شما فرار کن. جمهوری اسلامی ایران گفت من که داوطلبانه با تمام قوا همکاریهایی داشتم،در عراق همکاری کردم، در افغانستان همکاری کردم، در نهادهای بین المللی همکاری کردم ، درپرداخت دیونی که بعد از انقلاب بود،همکاری کردم. و بعد اینگونه شد، حالا ما این همکاری را حداقل به مدت یکی دو سال قطع می کنیم و این باعث نا امیدی ما در بحث همکاری با امریکاییها شد. ما تمام اینها را در طول این سی سال تجربه کردیم. تمام همکاریهای مورد نیاز و خواسته های امریکایی ها تحت فرمولی که آنها می گویند باید انجام گیرد ،که باز هم بحث اندازه گیری پیش می آید که چقدر باید این همکاری کامل شود ،تا کامل شود.

رادیو گفت وگو:اجازه دهید من همین سوال را آقای میهمانپرست بپرسم. به نظر شما رفتار متناقض کشوری که داعیه رهبری جهان را دارد به چه معنی است؟

میهمانپرست:دنیای امروز مواجه با تناقض های زیادی است. من فکر می کنم که یکی از موضوعاتی که اخیراً مطرح شده، همان بحث هسته ای و فعالیت مربوط به کشورهایی است که می خواهند این دانش را به صورت مستقل داشته باشند. شما ببینید عنوان اجلاسی که در واشنگتن تشکیل می شود، را می گذارند امنیت هسته ای، و اعلام می کند که نگرانیم از اینکه سلاح های هسته ای به دست گروههای تروریستی بیافتد. این موضوعی است که همه کشورها در مورد آن نگرانی دارند و احتمال می دهند که اگر این سلاح به دست آدم های نا بابی بیفتد ممکن است به بشریت لطمه بزند.

سوالی که الان همه دارند این است که چه فرقی است بین گروههای تروریستی در استفاده از سلاح هسته ای و دولت ایالات متحده امریکا،یا رژیم اشغالگر قدس. اگر قرار باشد از این سلاح هسته ای بر علیه ملتها استفاده کند آیا نتیجه هر دوی اینها یکی نیست؟ آیا متهم اصلی ایالات متحده امریکا رِژیم اشغالگر قدس و برخی کشورهای غربی نیستند، که این سلاح ها را اندوخته می کنند،انبارهایشان را افزایش می دهند و تهدید می کنند که ملتها را با این سلاح ها از بین می برند؟ و آیا ایالات متحده امریکا تنها متهمی نیست که یک بار این جرم را مرتکب شده و صدها هزار نفررا کشته؟ آیا اگر این کشورها بخواهند نگران امنیت جهان باشند، نباید بیشترین نگرانی را از ایالات متحده امریکا، رژیم اشغالگر قدس داشته باشند؟آیا این تناقض نیست؟

کشورهایی که بزرگترین تهدید کننده امنیت دنیا هستند، اقدام به برگزاری اجلاس می کنند که نگرانی خودشان را از به کار گیری سلاح هسته ای اعلام کنند. این مشخص است که افکار عمومی مردم دنیا نمی پذیرد این تناقضها را . و متوجه می شوند، ذهن مردم را منحرف کنند و متهم اصلی را در میان بحث های انحرافی گم کنند، اقدام به فرار به جلو می کنند و کشورهای دیگری را که فعالیت های صلح آمیز دارند واین دانش را برای رشد و توسعه کشور خودشان و مردم منطقه می خواهند متهم می کنند و محدود می کنند. بنابراین آن چیزی که مخاطب اصلی همه ما باید قرار گیرد افکار عمومی مردم دنیا و ملت ها و دولتهایی هستند که استقلال و آزادی خودشان را پیشه کردند و برای تحقق آرمانهای بزرگ بشریت اقدام می کنند و این تبعیض ها را بر نمی تابند.

رادیو گفت وگو:آقای کرمی راد، به نظر شما اگر این تناقضات ادامه پیدا کند آیا می تواند منجربه خارج شدن از ان پی تی باشد؟یعنی ایران بتواند از ان پی تی خارج شود؟

کرمی راد:ما در درجه اول خواهان این نیستیم که از ان پی تی خارج شویم،ما دوست داریم همه کشورهای جهان عاری از سلاح هسته ای شود و همه به ان پی تی بپیوندند، بنابراین باید تلاش کنیم که ان پی تی تقویت شود و کشورهایی که دارای سلاح هسته ای هستند،خلع سلاح شوند. افکار عمومی همه ملتها را باید سوق دهیم. دولتها تشویق شوند که بخش زیادی از کشورهای مختلف، به ایران اسلامی آمدند، صحبتهای بسیار ارزشمندی هم انجام گرفته،هم منصفانه هم عادلانه. برخی از وزرای خارجی برخی از کشورها. من احساس می کنم که در این حرکت یک نهضت جهانی باید صورت بگیرد که سردمداری این نهضت الحمدالله ایران اسلامی است. چرا ایران از ان پی تی خارج شود؟ اگر تهدیدات، فشارها، برنامه ها بسیار زیاد بخواهد باشد، یعنی همان خوی و خصلت زورگویی و زورمدارانه امریکا و اروپا و1+5 و حتی خود آژانس بخواهدانجام شود. بله آنوقت مجلس شواری اسلامی،که همین الان در مسیر کار خود دارد و طبیعتاً انتخاب لازم را و آن تصمیم لازم را خواهد گرفت.

من فکر می کنم آنچه را که امروز ما باید به آن توجه داشته باشیم، این است که ایران اسلامی در مقابل قدرتهای پوشالی و پر از تسلیحات اتمی است که به آن امید دارند. ایستادگی کرده و الحمدالله این یکی از امتیازات ویژه و یکی از عرصه های سیاسی مهم پیروزیهای بعدی ما خواهد بود.

رادیو گفت وگو:خیلی متشکرم آقای کرمی راد با شما خداحافظی می کنیم.

آقای دکتر عسگر خانی، آیا ادامه تهدیدات منجربه خروج از ان پی تی می شود ؟

عسگرخانی:درود بر شما که این سوال را مطرح کردید. این نشان می دهد که واقعاً برنامه بسیارجدی است و من هم اشتیاق پیدا کردم که دیدم دوستان بیشتر حساس اند.

واقعاً همین طور است، وخود قانون این را می گوید خود موارد ان پی تی در ماده 10 می گوید که اگر رویداد فوق العاده ای رخ دهد، به طریقی که منافع عالی کشور به خطر بیفتد آن کشور عضو می تواند ابلاغ کند و از معاهده خارج شود.واقعیت است ، این قانون،و این مجوزی است که خود ان پی تی به ما و مثلاً به کره شمالی داده و کره شمالی هم از این حقش استفاده کرده. من زمان جنگ تحمیلی بود که از مجلس خواستار خروج از ان پی تی شدم، یعنی قرین 25،26 سال پیش.که به هر حال آن موقع جمهوری اسلامی ایران انتخاب کرد که همچنان در ان پی تی باشد.

رادیو گفت وگو:یعنی خروج از ان پی تی می تواند امتیاز باشد یا خیر؟

عسگرخانی:اگر واقعاً به بن بست برخورد کنیم. ما انصافاً همکاریهای لازم را در طول این سالهای گذشته به خود امریکایی ها انجام دادیم. و اگر این همکاریها لازم ادامه پیدا کند که تا الان کرده و اگر نتیجه نداشته باشد، شما تصور می کنید که چه شود؟ از یک طرف شما عضو ان پی تی باشید، شما را تهدید کنیم به استفاده از سلاح های هسته ای، از یک طرف دیگر در معرض خطرید.

رادیو گفت وگو:یعنی هیچ حمایتی نمی شویم.

عسگرخانی:من معتقدم در زمانی که رژیم امنیت دسته جمعی در دنیا شکل نگرفته، به تعبیری که اگر مثلاً حمله به یک کشوری آغاز شد و همه بیایند برای بحث متجاوز اقدام کنند ، تا زمانی که این چنین رژیم امنیت دسته جمعی شکل نگرفته، کشورها در صدد این خواهند بود که به هر حال به دکترین خودیاری روی بیاورند.زمانی خود امریکا بود، الان کشورهای دیگر همچنان به انرژی هسته ای پیوستند و ادبیاتی هم که در این زمینه وجود دارد، هم موافقین و هم مخالفین معتقد هستند که این مسیری است که دارد پیش می رود.

سخن من اینجاست که به نظرم ما نباید در این کنفرانس و مصادیقی هم که اگر یکشنبه فرصتی باشد من صحبتی در اجلاس داشته باشم، موضعم این است که ان پی تی باید تعدیل شود باید تغییر پیدا کند به نحوی که واقعاً قطاری نباشد که برخی از واگنها در حرکت، وبرخی واگن ها به صورت ساکن بوده باشند. جمهوری اسلامی ایران و هیچ کس مخالف رژِیم امنیت در دنیا نیست. همه رژیم های بین المللی را خواستار هستند این رژیم ها باید به نحوی تدوین و مهم تر از آن اجرا شوند، این طور نباشد که رژیم مصونیت رژیم نظارت، رژیم بازرسی ،برای یک کشور باشد ولی برای مثلاً اسرائیل نباشد .وخود امریکا که می گویند بین سالهای 2006 و 2009 به صورت عملی به چه نوع فناوری هسته ای دسترسی پیدا کردند. و خودشان می گویند که اگر در سال 2006 به چین حمله می کردند ،به موشک های میان قاره ای چین 4 میلیون کشته می دادیم .الان ما به قدری روی این فناوری دقت کردیم که الان می توانیم ، به جای اینکه60 درصد از را از بین ببریم، می توانیم 100در 100 را از بین ببریم. و حتی تعداد کشته های غیرنظامی را از 4 میلیون به کمتر از 700 نفر می رسانیم. این نشان می دهد که لابراتوارهای اینها 24 ساعته روی دقت در حال کارند،روی فناروی آر اِم اِی دارند کار می کنند، از طرفی دیگر اسرائیل به سلاح های هسته ای هر چه بیشتر مجهز می شود،و از طرف دیگر برخی از کشورهای ندار را به واسطه ان پی تی اینهامحدود میکنند.

رادیو گفت وگو:اگر اجازه دهید من در این فرصت باقی مانده نظر آقای میهمانپرست را هم در این زمینه جویا شوم.

آقای میهمانپرست، نظر شما چیست؟ اینکه ادامه تعهدات آیا منجربه خروج از ان پی تی بشود خیلی خوب است یا خیر؟

میهمانپرست:من فکر می کنم که مهمترین موضوعی که الان برای آژانس باید مطرح شود دفاع از حیثیت خودش است. یعنی اگر قرار باشد آژانس نتواند در چارچوب خودش، آن کشورها را اعاده کند و تصمیمات لازم را در اختیارشان بگذارد، تحت تأثیر فشارهای سیاسی کشورهای خاص قرار گیرد و مطالبی که باید در چارچوب آژانس تصمیم گیری شود به بیرون از آژانس برده شود و تحت اشعاع مسائل سیاسی قرار گیرد، آژانس کیفیت خودش را از دست می دهد. کشورهای دیگر چه دلیلی برای خودشان پیدا می کنند که به عضویت آژانس در بیایند. وقتی دارند متعهد می شوند باید محدودیت هایی را برای خودشان رعایت کنند و در قبال آن از گروه خود بهره مند نشوند. بنابراین یکی از موضوعات ویژه و مهمی که حتماً در کمیته بازنگری ان پی تی، باید مورد توجه قرار گیرد، همین ایراداتی است که الان به آژانس وارد است و دارد حیثیت حقوقی و چارچوب فعالیتهای آژانس را زیرسوال می برد.

رادیو گفت وگو:من یک سوال تخصصی تر از شما بپرسم. اینکه به محورهای مورد بحث در اولین کنفرانس بین المللی خلع سلاح هسته ای که امروز برگزار شد، هم می شود اشاره بفرمایید.

میهمانپرست:موضوع مهم بحث چالش هسته ای موجود و عملکرد کشورهای دارنده سلاح هسته ای و پیدا کردن راهکارهای عملی برای مقابله با به کار گیری سلاح هسته ای و عملی کردن آرمان خلع سلاح بود که در کمیته های مختلف، در اجلاس تهران، بحث و مذاکرات آن شروع شد و ان شاالله شنبه ادامه پیدا می کند.

رادیو گفت وگو:آقای دکتر عسگرخانی،ایران خواستار باز نگری ان پی تی شده. فکر می کنید در این اجلاسی که طی دو روز دارد برگزار می شود می شود به نتایج مثبتی دست پیدا کرد یا خیر؟

عسگرخانی:حداقل می توانم بگویم که رهنمودها و آیات و اشاره هایی را این کنفرانس خواهد داد ولی باید این کارعملیاتی شود . و واقعآً به صراحت اعلام می شود که چگونه ممکن است،آرمانهای ان پی تی تحقق پیدا کند، از طرفی ماده 6 را نگاه می کنیم، به صورت خلع سلاح تدریجی به دارندگان امید داده می شود. از طرف دیگر می بینیم خود آقای اوباما، 2 ماه پیش می آید بودجه خاصی را برای تسلیحات هسته ای و مدرن کردن تسلیحات هسته ای امریکا قرار می دهد و به اصطلاح بودجه آن را بالا می برد.

اینها مسائلی است که ان پی تی باید به آن بپردازد. متأسفانه در خود آژانس ، این همه ادبیات در انتقاد از نهادها داده می شود .

ومن تعجب می کنم دریک کنفرانس بین المللی هم می آیند از ان پی تی تعریف می کنند، همه از آژانس تعریف می کنند، هراس نداشته باشیم مهمان ما گفتند از کیفیتش دفاع کند، اتفاقا کیفیت آن از زمانی که آفریده شده زیر سوال بوده. یعنی در ادبیاتی که خود امریکاییها نوشتند که امریکا آژانس را ایجاد کرد برای انحصار اتم. این ادعایی است که خود امریکایی ها آن را می گویند. می خواهم بگویم که انحصار همچنان ادامه داشته به واسطه ان پی تی که غیرعادلانه و غیر منصفانه و به صورت تبعیض آمیز بر ندارها تحمیل شده، نشان دهنده این است که این انحصار پاره ای به واسطه نهادها اعمال شده علیه ملتها.که باید کنفرانس این سازمانها و این نهادها را به چالش بکشانیم . اگرما کنفرانسی برقرار کنیم که همه برای تعریف و تمجید بیایند،که رشد ، حرکت و توسعه در مقابل انتقاد و نقد و بررسی قرار می گیرد. من سپاسگذاری می کنم از این برنامه که فرصتی را به ما داد برخلاف برنامه تلویزیونی تا من بیشتر توانستم نظرات خودم را بگویم .

رادیو گفت وگو:ما هم از شما متشکریم آقای دکتر. آقای میهمانپرست، یک سوال پایانی هم بپرسم. وظیفه کشورهای دیگر دنیا در مورد عملکرد چند کشوری که کشورهای دیگر را در استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای محدود می کنند و بعد خودشان ترجیح می دهند که از این انرژی استفاده سوء کنند چیست؟

میهمانپرست:همانطور که جناب دکتر عسگرخانی هم اشاره کردند، ما معتقدیم که این تبعیض و ظلمی که وجود دارد باید برچیده شود. منتها جامعه جهانی باید به نتیجه برسد و نقش ما و سایر کشورهایی که مستقلند، غیر متعهدند، شجاعت و جسارت این را دارند که جلوی آن جرم بایستند، مهمتر می شود در این که بامنطق خودمان افکار عمومی را روشن کنیم، حقایق را توضیح دهیم.

رادیو گفتگو:خداحافظی و تشکر می کنیم از آقای کرمی راد و آقای رامین میهمانپرست و آقای عسگر خانی.

  1. بیژن
    29 آگوست 2010

    ماندن بهتر است

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.