تریبون مستضعفین – حسام الدین طراوت
اجرای آثاری از آلبوم «به نام گل سرخ» با تنظیم و اجرایی متفاوت از آنچه شنیده ایم، برنامه کنسرت سالار عقیلی به همراه گروه دستان به سرپرستی حمید متبسم است که از پنجشنبه 19 خرداد در تالار وحدت در حال برگزاری است. حمید متبسم آهنگساز آلبوم «به نام گل سرخ» است. این آلبوم که در سال 86 منتشر شد، آخرین اثر مشترک گروه دستان همراه با سالار عقیلی محسوب می‌شود.
بخش اول این برنامه با اختصاص به سه نوازی رجیب چاکرابورتی (نوازندهٔ هندی) نوازنده ساز سارود به همراه پژمان حدادی و بهنام سامانی نوازندگان سازهای کوبه‌ای داشت.
هر چند حمید متبسم پیش از این در کنفرانس مطبوعاتی‌اش گفته بود که موسیقی هندی و موسیقی ایرانی از لحاظ ملودی و نوازندگی خیلی به هم نزدیک هستند و به همین خاطر خیلی خوب می‌شود این دو موسیقی را با هم تلفیق کرد ولی انتخاب این قطعات که بیشتر حال و هوای بداهه نوازی داشت بعنوان شروع کنسرت زیاد به دل نمی نشست و مخاطب که شاید برای شنیدن موسیقی اصیل ایرانی به سالن آمده بود را، کمی خسته می کرد. هرچند حضار به رسم ادب با تشویق خود، تقدیر شایانی از این نوازنده هندی به جا آوردند.
بعد از اتمام این بخش ، بخش دوم شروع شد و گروه نوازندگان متشکل از حمید متبسم (تار)، سعید فرج پوری (کمانچه)، پویا سرائی (سنتور)، رضا آبائی (قیچک)، شهرام غلامی (بربت) روی صحنه آمدند ولی باز هم خبری از خواننده خوش صدا و جوان، سالار عقیلی نبود. در این بخش قطعاتی از سعید فرج‌پور از مجموعه موسیقایی دریای بیکران در دستگاه اصفهان و قطعه دیگری از متبسم که قطعه‌ای ضربی بود اجرا شد. البته در این بخش چاکراپورتی نوازنده هندی دیگر در کنار هنرمندان حضور نداشت. اجراها قوی و دلچسب بود ولی غیبت خواننده همچنان به چشم می آمد. این اجراهای خالی از خواننده از دید مخاطب عام که عادت به حضور خواننده در کنسرت دارد، البته نه با دید خواننده سالاری، زیاد خوش نیامد.
بعد از یک استراحت کوتاه طولانی قسمت دوم برنامه که در واقع قسمت اصلی برنامه هم بود با حضور سالار عقیلی، خواننده گروه شروع شد. سالار عقیلی در این بخش به اجرای تصنیف «صبح»، «رقص آتش» «آوازنامه»، «پیام باران»، «بربط سعدی» و ترانه «دیباچه» پرداخت.
صدای گرم و دلنشین عقیلی خستگی قسمت های قبلی برنامه را از تن به در کرد. عقیلی خواننده خوش صدا، با اخلاقی است که ظرافت خاصی در اجرای خود دارد. حس و انرژی را می توان حین خواندن در او دید. نحوه اجرای او به گونه ایست که نه تنها این را به مخاطب القا می کند که خواننده معنای شعر را فهمیده است، بلکه دقت خاصی برشنیده شدن شعر و رساندن مفاهیم به مخاطب دارد.
اتفاق عجیبی که در قسمت دوم برنامه افتاد حضور بی مقدمه و یکباره نوازنده هندی در وسط برنامه روی سن بود. پس از اجرا ترانه دیباچه و در هنگام اجرای ترانهٔ «پیام باران» چاکراپورتی، زمانی که سالار عقیلی در حین اجرای تصنیف بود، وارد صحنه شد و سرجای خودش روی سن قرار گرفت و شروع به کوک کردن سازش کرد.
شاید این رفتار را در کمتر جایی بتوان دید؛ شاید بهتر بود این نوازنده قبل از شروع این قطعه و نه در حین اجرا به گروه اضافه می شد. کوک کردن مکرر سازش در میان اجرا هم تمرکز حضار را پی در پی بر هم می زد.
در پایان برنامه هم، پس از تشویق گرم حضار و درخواست از گروه برای اجرای قطعه ای علاوه بر قطعات اجرا شده، گروه به این همه ابراز لطف جواب مثبت داد و مجددا روی سن برگشت و به اجرا پرداخت.
نکته جالب در حاشیه این کنسرت توزیع بروشوری بود که در آن تمامی اخبار مربوط به آلبوم «به نام گل سرخ» که در مطبوعات و سایتهای خبری و رسانه ها منتشر شده بود وجود دارد و جالب تر اینکه در میان این سایت ها، نام برخی از وبلاگ ها نیز هست.
حمید متبسم در بروشور این کنسرت نوشته است: «بخوان به نام گل سرخ و عاشقانه بخوان، گوش فرادادن به موسیقی هنرمندانی چون محجوبی و بنان، آشنایی با شعر بزرگانی چون شفیعی کدکنی، پایه گذار آینده هنری من شد و مرا برای گسترش آموخته‌هایم به مدارس تخصصی هنر سوق داد و امروز نیز این شوق و جسارت را به من می‌دهد تا «به نام گل سرخ» را به آهنگی و آوازی دیگر تقدیم شما کنم. کلام شفیعی کدکنی دلت را گره می‌زند با آن ور دنیا، مرز نمی‌شناسد و برای همه انسان‌هاست، باشد که «به نام گل سرخ» نیز چنین کند. زهی سعادت که ساز به دستان توانمند «دستان» و دیگر نوازندگان این اثر و خوش صدایی همچو سالار عقیلی در این نغمه هم آواز من‌اند. تا «به نام گل سرخ» را عاشقانه بخوانیم.»
Sorry. No data so far.