چهارشنبه 15 ژوئن 11 | 20:36
دل‌نوشته‌ای به مناسبت میلاد مولی‌الموحدین امیرالمومنین:

تو را ندیده، دلتنگت هستم

س.ف.اسدالهی

تو را ندیده، دلتنگت هستم … سهم آشنایی‌ام با تو ظرف کوچک دلی است گل آلوده‌ی غفلت … باب آشنایی را به این دلِ تنگم وا نمی‌کنی؟


تریبون مستضعفین

برای از علی (ع)‌گفتن باید از کعبه گفت؟ ؛ یا برای ستودن بیت‌الله باید از علی (ع) آغاز کرد‌؟ علی (ع) مولود کعبه است یا حقیقت کعبه‌؟‌ علی(ع) مولود قبله است یا قبله مولود علی (ع)‌؟ اگر کعبه قبله است‌، پس این همه نا مسلمان در طواف کعبه چه می‌کنند‌؟ راه را چرا نیافته‌اند‌؟ جهت را چرا گم کرده‌اند؟

« کعبه محور توجه عالم اسلام است ، اما علی ست(ع) قبله‌ی ناطق هدایت…

ستون خیمه‌ی دین نماز است و شرط قبولی‌اش حفظ جهت قبله‌‌، ستون خیمه‌ی نماز هم ولایت علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) …

طواف واجب بیت الله بی‌طهارت باطل است و ادعای ولایت امیر المومنین(ع) هم بی طهارت نفس‌، کذب‌! که خودشان فرموده‌اند : هر کس مرا دوست می‌دارد ، همانند من عمل کند‌.

در طواف بیت الله‌، داخل خانه شدن یعنی پیشی گرفتن از کعبه و بطلان طواف‌، در ولایت پذیری هم باید پشت امامت حرکت کنی شبیه سلمانی که منّا اهل البیت نبی (ع) بود …

نظر به کعبه عبادت و نظر به وجه علی (ع) عبادت …

کعبه چهار رکن دارد‌، ارکان علی(ع) هم در بیان خودشان چهار است ( فاطمه و حسن و حسین و زینب )‌.

رکن مهم کعبه حجرالاسود بهشتی است‌، رکن اصلی علی(ع) هم حورایی است انسیه …» (بر اساس تشبیهی از حجة‌الاسلام مستشاری)
علی(ع) امانت‌دار خدا و خلیفة‌الله است‌، و شیعه هم امانت‌دار ولایت علی ست(ع) … به جهان اسلام بگویید‌: علی(ع) سنّی‌ترین مسلمان است و شیعه به حبّ علی(ع)به خویش می‌بالد …

و ناشناسی‌اش هم به ناشناسی نهج البلاغه است … غربتش هم به غریبی صحیفه علوی …

تو را ندیده، دلتنگت هستم … سهم آشنایی‌ام با تو ظرف کوچک دلی است گل آلوده‌ی غفلت … باب آشنایی را به این دلِ تنگم وا نمی‌کنی؟

تو را ندیده، دلتنگت هستم … شاید هم دلتنگ نهج البلاغه‌ات … کتابت را می‌گشایم و خود را مخاطب «معاشر الناس» هایت می‌کنم … نهج‌البلاغه‌ات همه دعوت به پرهیزگاری و واگذاردن دنیاست و من که شیعه‌ی تو هستم …؟! راستی شیعه‌ات هستم یا عاشقت‌؟‌ شیعه که سلمان است‌، عاشق هم که در همه‌ی دنیا زیاد داری‌! و همین ماندن در «عرف نفسه» است که مرا زمین زده و تو را در ناله‌های نیمه شبت زنده کرده است …

همین ماندن در «عرف نفسه» است که مرا از نهایت راه در خواب غفلت کرده ولی کمیل را از زمزمه‌های نیمه شبت با چاه‌، بیدار‌؛ و همام را از هوش خطبه‌ی اهل تقوایت بی‌هوش‌. همین عرفه است که تو را غریب کرده و این غربت است که مرا بی‌قرارت می‌کند.

تو را ندیده دلتنگت هستم … یا دلتنگ ایوان مصفای نجفت … نجف به بیت‌الله می‌ماند‌، مکه نبوده‌ام اما حاجی نجفم و حاجی نجف‌، راز بیت الله را خوب می‌شناسد و ما این روزها دلتنگ توایم … و دیگران عاشقانت را دیوانه می‌خوانند‌، بدین جهت که قرارشان را در قرارگاه گم می‌کنند‌! از شما چه پنهان ما هم این روزها دیوانه‌تریم‌!

تو را ندیده دلتنگم … موعد رجعتت کی می‌رسد‌؟

بزرگی‌ات را باید در آیینه‌ی فرزندان و مریدانت دید … چشمانم کوچک است و بزرگی‌ات در افق نگاهم جا نمی‌شود … حسن(ع) ابن علیست‌، حسین (ع)هم … عباس(ع) هم … رضای(ع) موسی (ع) هم … مهدی (ع) طه هم … می‌بینی؟ بی علی(ع) دنیا چقدر زشت و منفور می‌شد‌؟ خدایا به خاطر علی(ع) تو را حمد … از شاکرین نعمت ولایتش قرارمان بده‌،‌ که عالی‌ترین مشخصه‌ی اهل حمد صبر و استقامت‌شان در مسیر توست …

به ذره گر نظر لطف بو تراب کند/ به آسمان رود و کار آفتاب کند

ما هم به امید آن نگاهیم …

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.