۱- با شاعری از شاعران مطرح طنز کشور صحبت می کردم در حین صحبت، فردی پابرهنه وارد بحث ما شد که آقای شاعر شما چطور در این مملکت جرات شعر طنز گفتن دارید؟ کسی با شما کاری ندارد؟ برخوردی نمی کنند؟ آقای شاعر هم گفتند این جرات شعر گفتن را به ما رهبر انقلاب دادند و ایشان اصلی ترین مشوق ما بودند!
۲- با شاعری نام آشنا در سال ۸۸ در مورد شب شعر های نیمه ماه رمضان بیت رهبری گپ می زدیم. و ماجرا رسید به آنجا که رسانه های ضد انقلاب به شدت مانور می دادند که شاعران جلسه را تحریم کردند، و می گفت حتی تماس های تلفنی داشتیم که به جلسه نروید! می گفت ما هم در جواب شروع کردیم زنگ زدن به دوستان شاعر که جلسه ای که ما داریم می رویم یک جلسه سیاسی نیست بلکه داریم در محضر کسی شعر می خوانیم که شعر شناس است و نظراتش در عرصه شعر ارزشمند.
۳- کسانی که از دور دستی بر آتش شعر و ادب پارسی دارند و یا حداقل شعر خوان و رمان خوان حرفه ای هستند می دانند که رهبر انقلاب یک خواننده ی معمولی نیستند! بلکه یک صاحب نظر و متخصص در زمینه شعر و داستان و رمان هستند و این را هر کدام از شاعران و رمان نویسان که از نزدیک با ایشان نشست و برخاست داشته اند اذعان می کنند. فی المثل یا خود شنیده ام و یا خوانده ام که عزیزانی همچون رضا امیرخانی، سید مهدی شجاعی، قزوه، بیابانکی، ناصر فیض، مجید مجیدی، محمد حسین جعفریان، … در مورد تسلط حضرت آقا در شعر و ادبیات صحبت کرده اند و اینکه ایشان پیگر آخرین تحولات فرهنگی و محصولات فرهنگی کشور هستند.
۴- متاسفانه خیلی از مدیران فرهنگی کشور فقط نام فرهنگی را یدک می کشند! اگر بگویی چند کتاب رمان خوانده ای؟ از سینما و تئاتر چه می دانی؟ رابطه ات با شعر چطور است؟ جز یاس چیزی برایت باقی نمی گذارد!
متاسفانه در بعضی حوزه ها شخص رهبری به تنهایی دارند جور تمام کم کاری های آقایان را می کشند! با شاعران جلسه می گذارند، با هنرمندان دفاع مقدس، با کارگردانان با شاعران و … و مسئولین فرهنگی ما هم به دنبال باندبازی های جناحی خود هستند که امروز فلان هنرمند چون در باند و حزب ما نیست پس جایی ندارد و دیگری نور چشم است چون تملق ما را می گوید!!! فلانی می تواند وام بگیرد، مجوز بگیرد و … چون با ماست و دیگری نه! تا زمانی که فرهنگ اسیر بازی سلیقه های فردی مدیران ماست مشکل هم چنان باقیست!
واقعیت آن است چون شعر ما در طول این سی سال انقلاب از گزند سلایق سیاسی و حزبی حضرات مدیران فرهنگی در امان بوده، روز به روز بالنده تر شده است و این رشد را می توان در همین دیدار های رهبر انقلاب با شاعران مشاهده کرد ولی سینما ، تئاتر، … هنوز در حال آزمون و خطاست! انقلاب اسلامی بیش از آنکه انقلابی سیاسی باشد انقلابی فرهنگی است و این ظرفیت را دارد که تا سالها منبع و منشا نور باقی بماند! هالیوود از افتخارات نداشته یهود و آمریکا فیلم ها می سازد ولی ما برای بیان هشت سال دفاع مردانه ی رزمندگان کشورمان مانده ایم! 16 هزار شهید ترور داده ایم که اگر یک دهم این را غربی ها داده بودند جهان را پر می کردند از مستند و فیلم و سریال و کتاب و …! اما دریغ از یک فیلم قابل توجه در جمهوری اسلامی! این همه شهید و اسیر و جانباز در دفاع مقدس که هرکدام داستان زندگی خودشان را دارند اما هنرمند روشنفکر ما ذهنش از مشکلات چند خیابان شمال شهر پایتخت پایین تر نمی اید!
۵- شاید یک دلیل جلسات مستقیم رهبری با شاعران و هنرمندان و … علی رغم این همه مشغله که از دعوای سران قوا بر سر کوچکترین مسائل مملکت شاملش می شود تا مسائل کلان و پیچیده جهان اسلام و بین الملل ، قطع امید ایشان باشد از مدیران فرهنگی! که سی سال است ایشان می گویند تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، ناتوی فرهنگی، … و آقایان مدیران فرهنگی فرهنگ نشناس نه تنها کاری نکرده اند بلکه گاه خود مهره ی دشمن شده اند برای تکمیل پازل دشمن! پس فرمانده ی کل قوای فرهنگی جمهوری اسلامی خود مستقیما با سربازان خط مقدم جبهه به گفتگو می نشیند
۶- در ویژه نامه ای که در دانشگاه به مناسبت تدفین شهدای گمنام چاپ کردیم شعری زیبا از اخوان ثالث آوردیم، حماسی و در وصف رزمندگانی که در مقابل حمله رژیم بعث جانانه مقاومت کردند! یک روز بیشتر نگذشت که سیل تلفن ها و اعتراضات از سوی مسئولین و بعضی به ظاهر مذهبی ها شروع شد که ما را متهم به هزار و یک جرم نانوشته کردند! و ما هر چه می گفتیم که نظر آقا در مورد اخوان این چیزی نیست که شما می گویید؟ گوش کسی بدهکار نبود که نبود! و جالب آنکه ایام تدفین شهدای دانشگاه چون هم زمان شده بود با بیداری اسلامی در کشورهای اسلامی بنرهای تبلیغی که در دانشگاه نصب کردیم صحبت های حضرت امام بود در مورد آل سعود و اسلام ناب به همراه عکس های ایشان! و همان گروهی که ما را بخاطر چاپ شعر اخوان ثالث مواخذه کردند ما را متهم به مخالفت با ولایت کردند که چرا به جای عکس آقا، عکس امام را نصب کردید!!!
فرهنگ در این کشور مظلوم است!
و اما نظر حضرت آقا در مورد اخوان ثالث: «حالا آن شاعرى كه مورد نظر من بوده – كه نمىخواستم اسمش را بياورم و نمى آورم – شعرش در دانشگاه نيايد، اما شعر «اخوان» بيايد. كه فكر نمىكنم از لحاظ نشان دادن رتبه شعر دوره قبل، بالاتر از همه باشد. «اخوان» با من دوست بود. هم زمان رياست جمهورى با من يك نوع ارتباط رقيق داشت و هم بعد از رياست جمهورى – اين آخرى كه از يك سفرِ ظاهراً يكساله به اروپا، برگشته بود – نامه اى به من نوشت و شعرى گفت و بعد هم از دنيا رفت. بنابراين، «اخوان» اشكالى ندارد. واقعاً چه لزومى دارد كه ما به سراغ اينكه كاملاً مىتواند مورد استفاده قرار گيرد، نرويم؟»(بيانات در ديدار صميمانه رهبر معظم انقلاب اسلامى با جوانان به مناسبت هفته جوان۷/ ۲/ ۱۳۷۷)
Sorry. No data so far.