این جمله ها را بخوانید:
از راهبرد اصولگرایی اصلاح طلبانه رهبر معظم انقلاب دست بر نمی‌دارم.
بسيج از آرای مردم مثل ناموس محافظت مي‌كند.
همواره مدافع ولایت فقیه هستم. بهترین رابطه را با رهبر معظم انقلاب دارم.
دقت در پیام نوروزی رهبر انقلاب بسیاری از مشکلات کشور را حل میکند.
فعال سياسي درون نظام مرز خود را با مخالف امام و رهبري روشن مي‌كند.
فکر می کنید این جمله ها از دهان چه کسی بیرون آمده است؟ محمود احمدی نژاد؟ علی اکبر هاشمی بهرمانی؟ احمد جنتی؟ علی لاریجانی؟ عزیز جعفری؟ سید حسن مصطفوی؟ نه خیر! اگر کسی به شما بگوید این جملات را میر حسین موسوی زده است چه؟ مسخره اش نمی کنید؟! باورتان می شود؟! البته با شنیدن این توضیح که جملات بر می گردد به قبل از انتخابات، لبخندتان کم رنگ می شود و به تلخی گوشه لبتان جا خوش می کند. و این تنها چند جمله از صحبتهای پر شور کسی است که قبل از پایان شمارش آرا خود را برنده قاطع انتخابات معرفی کرد!
الان بهترین وقت است. اکنون زمان آن فرا رسیده است که عقربه های ساعت را به عقب بازگردانیم و اعداد تقویم را دست کاری کوچکی انجام دهیم و اخبار آن روزها را بخوانیم. وقت آن است که تمام حرفها و شعارهای قبل انتخابات را با بیانیه های بعد از آن تطبیق دهیم. فرصتی برای آنکه تمام افه ها و ژست های انتخاباتی را با عملکرد پس از آن بسنجیم. مجال خوبی ست برای عیار سنجی، برای روشن شدن واقعیت تمام شعارهایی که پس از ناکامی در انتخابات کن فیکون شد! وقت بازخوانی برخی سخن ها و دریافتن تناقض ها؛ وقت آنکه ببینیم دو صد گفته چقدر از کردار بود!
بعد از انتخابات را همه به یاد دارند. وقایع و حرفها و بیانیه ها و تمام موضع گیری های کسانی که کاندیدای انتخابات بودند و بعد از آن شدند سران فتنه. رفتارهایی که از طرفداران آنها سر زد را هم. اما حرفهای پیش از آن به عمد یا به سهو در هیاهو و شلوغی ها گم شد. اکنون با گزاره هایی مواجه هستیم که دوباره خواندن آنها مخاطب را متعجب می کند و بهت زده!
کافی است سری به آرشیو خبر گزاری های رسمی بزنیم و با قدری حوصله ببینیم چگونه می شود با دم زدن از قانون به ضدیت با آن در عمل رسید. چگونه عده ای میتوانند برای جبران شکست به همه چیز، حتا شعارهای زرورق پیچ خود پشت پا بزنند و به هم صدایی با دشمن برسند. این داستان بسیار غمبار است. اما واقعیت دارد. و برای دانستن آن باید به عقب باز گردیم به یک سال پیش، همین روزها، یک ماه آخر قبل از 22 خرداد 88.
اگر حوصله جستجو در آرشیوها و پیدا کردن باقی مصداق ها میگردید شما را ارجاع می دهم به وبلاگی که به جمع آوری این دست مطالب دست زده است. و بدون هیچ تحلیل و حرف افزوده ای فقط اخبار را نقل میکند. “ یک سال پیش، همین روزها” را بخوانید فقط برای اینکه بعضی چیزها را یادتان نرود.
Sorry. No data so far.