آثار گناه بستن رحمت الهي و از بين رفتن استقامت در طريق حق
گناهانى كه انسان انجام مى‌دهد، اين تخلّفهاى گوناگون، اين كارهايى كه ناشى از شهوترانى و دنياطلبى و طمع‌ورزى و حرص ورزيدن به مال دنيا و چسبيدن به مقام دنيا و بخل نسبت به داراييهاى موجود در دست آدمى و نيز حسد و حرص و غضب است، به طور قطعى دو اثر در وجود انسان مى‌گذارد: يك اثر، معنوى است كه روح را از روحانيت مى‌اندازد، از نورانيت خارج مى‌كند؛ معنويت را در انسان ضعيف مى‌كند و راه رحمت الهى را بر انسان مى‌بندد. اثر ديگر اين است كه در صحنه‌ى مبارزات اجتماعى، آن جايى كه حركت زندگى احتياج به پشتكار و مقاومت و نشان دادن اقتدار اراده‌ى انسان دارد، اين گناهان گريبان انسان را مى‌گيرد و اگر عامل ديگرى نباشد كه اين ضعف را جبران كند، انسان را از پا درمى‌آورد. البته گاهى ممكن است عاملهاى ديگرى مثل يك صفت و يا كار خوب در انسان باشد كه جبران كند. بحث بر سر آن موارد نيست؛ اما گناه، فى‌نفسه اثرش اين است.
بيانات در خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران 28/10/1375
ضرورت تضرع و دعا در جامعه اسلامي
جامعه ي اسلامي بايد جامعه ي دعا و تضرّع و انابه الي الله باشد.
بيانات در خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران 7/12/1371
ضرورت خودسازي براي جامعه سازي
در ماه رمضان، هم بايد به خودمان برسيم، هم بايد به مردم برسيم. ضمناً بدانيم كه اگر به خودمان نرسيم، به مردم هم نمى‌شود رسيد. اين دعاهاى ماه رمضان، اين روزه‌ى ماه رمضان، اين مناجاتها، اين تضرعها، اين اذكار، اين نوافل در ماه رمضان، همه براى اين است كه ما خودمان را اول كمى نورانى كنيم. اگر نورانى شديم، آن وقت مى‌توانيم به ديگران هم برسيم. والّا اگر نورانى نشديم كه نمى‌توانيم ديگران را نورانى كنيم. هرچه هم بگوييم، زيادى خواهد بود، مضر خواهد بود و مفيد واقع نخواهد شد.
بيانات در ديدار ائمه‌ى جماعات و روحانيون و مبلغين، در آستانه‌ى ماه مبارك رمضان 25/11/1371
دعا شرط حرکت
رابطه‌ى دعا، رابطه‌ى قلبى شما با خداست. دعا، يعنى خواستن و خدا را خواندن. خواستن، يعنى اميدوارى. تا اميد نداشته باشيد، از خدا چيزى را درخواست نمى‌كنيد. انسان نااميد كه چيزى طلب نمى‌كند. پس، دعا يعنى اميد، كه ملازمِ با اميد به اجابت است. اين اميد به اجابت، دلها را مُشعل مى‌كند و منوّر نگه مى‌دارد. به بركت دعا، جامعه با نشاط و اهل حركت مى‌شود.
خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران 10/1/1369
Sorry. No data so far.