تریبون مستضعفین- تئاتر از هنر هایی است که امروزه می توان به عنوان وسیله ای بسیار کاربردی در ترویج فرهنگ اسلامی از آن استفاده کرد.
تئاتر بدلیل سبک متفاوت روایت خویش از حقیقت، این قدرت را دارد که حقایقی بسیار پیچیده تر از آنچه را که در دسترس دیگر هنر هاست برای مخاطب بازگو کرده و وی را به همراه خویش به اعماق دنیای روایت پیش برد و زوایای پنهان آن را کنکاش کند.
در تئاتر، نمایش «حقیقت» مطرح نیست و نبوده است، هیچ گاه در نمایش سعی نمی شود پذیرش رخدادی را با جلوه های بصری به بیننده اجبار کرد بلکه تنها نمادی از آن مفهوم برای بیننده به نمایش گذارده می شود و مخاطب نیز به راحتی آن را می پذیرد.
تئاتر دینی عرصه ایست که می تواند فارق از بسیاری از خلاء های موجود در هنر های دیگر مانند سینما به بازگو کردن حقایق بالای معنوی، اجتماعی و اخلاقی اسلام بپردازد، و به عنوان ابزاری ارزشمند و قدرتمند در برابر فرهنگ غربی که هنر را عرصه جولان خویش قرار داده است مورد استفاده قرار گیرد.
تئاتر «اذان صبح» نوشته «مهدی متوسلی» و به کارگردانی «محمود فرهنگ» نمونه ای بسیار بارز و کامل در این زمینه است.
این نمایش فضای اجتماعی جامعه اسلامی در اواخر دوران حیات حضرت علی (ع) را به گونه ای موشکافانه مورد بررسی قرار می دهد.
جامعه ای که در آن نفاق در بستر جهل عوام ریشه دوانده است و نقش خواص در گمراهی عوام بازگو می کند و تنهایی حق و یاران اندکش را فریاد می زند.
کاری را که شاید بسیاری از سریال های پرخرج و طویل المدت تلویزیونی نتوانند انجام دهند این نمایش یک ساعته به راحتی انجام می دهد. با فضایی بسیار ساده مخاطب را از کوچه های کوفه تا اردوگاه سپاه علی (ع) با خود می برد، از وفاداری یاران علی (ع) در خلوت هایشان می گوید و از درد دلهایشان.
از سحر ۱۹ رمضان تا سحر ۲۱ رمضان همنوای یتیمان کوفه می شود و به بدرقه علی (ع) تا بهشت می رود، و بغض نهفته خویش را با وصیت علی (ع) بر پیمان با حسن (ع) می گشاید.
به جرات می توان گفت اجرای نمایش هایی از این دست بهترین شیوه هنری برای بیان معارف والای اهل بیت (ع) می باشد.
متاسفانه نمایش هنوز نتوانسته است مانند دیگر هنر ها در ایران با مخاطب ارتباط برقرار کند و این در حالی است که وجود مخاطب لازمه گسترش این هنر و به خصوص تئاتر دینی است.
بسیاری از مردم هنوز حتی تصور درستی از این هنر ندارند و چه بسا آن را مغایر با ارزش های فرهنگی انقلاب بدانند.
این امر بدلیل پوشش بد اخبار این حوزه توسط بسیاری از رسانه هاست. متاسفانه این گونه به نظر می رسد که برخی تنها به دنبال انعکاس حرمت شکنی ها و اخباری از این دست هستند و به عمد و یا به سهو از اتفاقات مبارکی که در این عرصه رخ می دهد چشم پوشی می کنند.
امروزه وظیفه آشنایی مردم با آثار فاخر بر عهده رسانه ها ست، معرفی آثاری از این دست می تواند در اقبال عمومی آن ها موثر واقع شود و بوجود آمدن مخاطبی همیشگی می تواند مانند خونی تازه در شاهرگ هنر های دینی باعث رشد و شکو فایی آن شود.
Sorry. No data so far.