تریبون مستضعفین- وحید یامین پور در وبلاگ شخصی خود با انتشار یادداشتی به نقد برخی حساسیت ها در حوزه فرهنگ می پردازد.
وی با اشاره به منازعات رسانه‌ای ایجاد شده درباره ویژه نامه «خاتون»، شیوه انتقاد از حوزه فرهنگ را نقد می کند.
متن کامل یادداشت به شرح زیر است:
يك بام و دو هوا در دغدغه ي دين و فرهنگ!
«در عرصه‌ى فرهنگ، بنده به معناى واقعىِ کلمه، احساس نگرانى مى‌کنم و حقیقتاً دغدغه دارم. این دغدغه از آن دغدغه‌هایى است که آدمى به خاطر آن، گاهى ممکن است نصفِ شب هم از خواب بیدار شود و به درگاه پروردگار تضرّع کند. من چنین دغدغه‌اى دارم» مقام معظم رهبری. ۲۲/ ۴ /۱۳۷۳
سید عزت الله ضرغامی در مصاحبه با هفته نامه پنجره ۲۷ مرداد ۹۰:
«صدا و سیما باید الگوسازی کند… البته چادر حجاب بر‌تر است و ما امروز در مورد بسیاری از نقش‌های نمایشی از چادر استفاده می‌کنیم که نسبت به گذشته بسیار افزایش یافته و به صورت یک فرهنگ درآمده است که پیش از این در صدا و سیما نبود. اما در کنار آن ترویج حجاب اسلامی متنوع را طبق وظیفه قانونی خود انجام می‌دهیم. حالا یک نفر سلیقه‌اش اینطور است که اگر یک روسری آبی ببیند خیال می‌کند که این اشکال دارد ولی نه هیچ اشکالی ندارد. برخی طرح‌های زیبای لباس و روسری و مقنعه کامل هیچ اشکالی ندارد و وظیفه ماست که این نوع را تبلیغ کنیم»
حالا شما مقایسه کنید اظهارات کسیکه دستش از همه جا و همه چیز کوتاه است و حتی یک فصلنامه هم به نامش نیست در یک مصاحبه با یک نشریه لایی یک روزنامه می‌گوید ما به حجاب اعتقاد داریم ولی رنگ سیاه چادر رنگ بدی است و… با اظهارات رئیس عریض و طویل‌ترین رسانه و دستگاه تبلیغی کشور که تبلیغ روسری آبی و رنگ‌های متنوع لباس خانم‌ها را وظیفه خود می‌داند.
«هر وقت این نظر را می‌گوییم اضافه می‌کنیم که چادر حجاب پوشنده‌تری است. نمی‌خواهم بگویم که پوشش غیر چادر حجاب نیست؛ نه. اما شما وقتی از اوجی ترویج می‌کنید، می‌توانید مطمئن باشید که سطوح مختلفِ آن را در جامعه ترویج کرده‌اید. یعنی وقتی از چادر ترویج می‌کنید، اصل حجاب را به بهترین وجهی ترویج کرده‌اید. اگر چادر را از حجابی که باید ترویج کرد حذف کنید، مطمئناً بخشی از رعایت حجاب را از دایرهٔ ترویج خود خارج کرده‌اید. این دیگر برو برگرد ندارد و مطلبی روشن و منطقی است. لذا ما اصرار داریم و مقیّدیم که در رادیو و تلویزیون، حجابِ چادر ترویج شود.» مقام معظم رهبری۲۳/ ۱۲ /۱۳۷۳
نسبت به چه موضوعاتی حساس باشیم؟ اصلا در حساسیت به خرج دادن به موضوعات فکر کنیم یا اشخاص و جریان‌های سیاسی؟ کدام دستگاه‌های دولتی بیشتر نیاز به نظارت دارند؟ علما را نسبت به کدام دستگاه‌ها و موضوعات حساس کنیم؟ در حال حاضر اولویت‌های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و… کشور کدامند؟ راستی جنگ نرم، تهاجم فرهنگی، استعمار فرانو، تهدید ارزش‌های اسلامی و… چه شد؟
بیش از همه این دردناک است که اولویت‌های اصلی نظام روی زمین می‌مانند و رسانه‌های پرتعداد مکتوب و غیر مکتوب بر سر مسائل دسته چندم به منازعه مشغول می‌شوند. آیا آنقدر رسانه را می‌شناسیم که بفهمیم روابط خارج از عرف و ضد حیا و ضدعفت هنرپیشه‌ها و مجری‌های محجبه (!) با روسری‌های آبی و قرمز ولی با حجاب کامل (!) لطمه شدیدتری به مفهوم و معنای حجاب و عفاف می‌زند یا همچنان درگیر الفاظی هستیم که ممکن است کسی در اثر بدفهمی یا بدسلیقگی در یک نشریه مطرح کرده باشد.
حرف اصلی: حجاب و حیا و عفاف در روش ارتباطی زن و مرد معنای اصلی خود را می‌یابد و نه فقط در شکل پوشش. اینکه چادری‌ها در روابط میان فردیشان در فیلم‌ها و سریال‌ها و یا برنامه‌های گفتگو محور بی‌عفتی کنند به مراتب اسفناک‌تر و دهشتناک‌تر است تا زنان و دخترکان کم حجاب و یا اصلا بی‌حجاب. می‌خواهم از جناب ضرغامی خواهش کنم به برخی خانمهای مجری اجازه ندهند که چادر سر کنند!
نویسنده را به اینکه با رنگ شاد یا انواع جذاب پوشش مشکلی دارد متهم نکنید. عنوان این نوشته را به «یک بام دو هوا در دغدغهٔ دین و فرهنگ» تغییر دادم تا همه حرفم را همان اول بزنم. اگر سیاهی چادر روزی «مساله» ی ما می‌شود و سراسیمه بدنبال مبانی فقهی یا تاریخی آن می‌گردیم حواسمان باشد که درافتادن با سیاهی چادر چگونه رخ می‌دهد؟ از طریق یک مصاحبه با یک نشریه یا ترویج روسری‌های رنگی در رسانه ملی با میلیون‌ها نفر مخاطب؟!
اشتباه نکنید… این یادداشت برای نقد ضرغامی فقط نیست. هدف اول من نهیب زدن به شیوهٔ انتقاد از حوزه فرهنگ است و اینکه چقدر سوال هست که هنوز به آن‌ها پاسخ نداده‌ایم. اکنون همه دغدغه مندان شریف و متعهدی که در ماجرای خاتون بدرستی احساس خطر کردند را دعوت می‌کنم که در خصوص مهم‌ترین دستگاه فرهنگی و تبلیغی کشور فکر کنند و راهبرد ارائه دهند. آیا این درست است که رئیس سازمان صدا و سیما ترویج روسری رنگی را وظیفه خود تلقی کند و سال‌ها با حساسیت و جدیت هم به این وظیفه‌اش عمل کند ولی احدی به این وظیفه رسانه‌ای خرده نگیرد؟! و آیا این رشد و تکلیف مداری ماست که فقط برای گفتن حرفی که سال هاست در عملی کردن آن در رسانه ملی می‌کوشد، به میدان می‌آییم؟!!!
Sorry. No data so far.