به گزارش تریبون مستضعفین رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع دانشگاهیان در سفر اخیرشان به کرمانشاه، در صحبت‌های مهمی به ظرفيت منعطف نظام برای نوسازی اشاره کردند و با اشاره به امکان پذیر بودن تغییر در ساز و كار و مهندسی كلی نظام برای تحقق آرمان‌هایش در ذکر مثالی در نحوه‌ی نظام‌سازی فرمودند:
«امروز نظام ما نظام رياستى است؛ يعنى مردم با رأى مستقيمِ خودشان رئيس جمهور را انتخاب می‌کنند؛ تا الان هم شيوه‌ى بسيار خوب و تجربه‌شده‌اى است. اگر يك روزى در آينده‌هاى دور يا نزديک – كه احتمالاً در آينده‌هاى نزديک، چنين چيزى پيش نمى‌آيد – احساس بشود كه به جاى نظام رياستى مثلاً نظام پارلمانى مطلوب است – مثل اينكه در بعضى از كشورهاى دنيا معمول است – هيچ اشكالى ندارد؛ نظام جمهورى اسلامى ميتواند اين خط هندسى را به اين خط ديگر هندسى تبديل كند؛ تفاوتى نمی‌كند. و از اين قبيل.»
مطرح شدن امکان پذیر بودن تغییر ساختار نظام اداری کشور از ریاستی به پارلمانی از سوی رهبر انقلاب، با واکنش‌های متفاوتی از سوی سیاسیون جامعه روبرو شد اما متأسفانه شاهدیم کمتر به ماهیت و روح صحبت‌های ایشان توجه دقیق صورت گرفته باشد و اظهاراتی همچون «احتمالاً انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری انجام نخواهد شد»، «احمدی‌نژاد آخرین رئیس‌جمهور» و «نظام پارلمانی مستلزم تغییر در جمهوریت نظام است» و … نشان می‌دهد که برداشت صحیحی از این موضوع صورت نگرفته است.
در این راستا دلایل متعددی از میان صحبت‌های مقام معظم رهبری وجود دارد که نشان می‌دهد نباید این موضوع را به سطح تنازعات سیاسی تنزل داد و آن را یک موضوع صرفاً سیاسی تصور کرد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
مطرح شدن موضوع احتمال تغییر نظام در یک فضای علمی
رهبر معظم انقلاب همواره موضوعات مهم و کلیدی مدنظر خود برای آینده کشور را در جمع دانشجویان و اساتید دانشگاه مطرح کرده‌اند که این موقعیت مکانی طرح چنین موضوعاتی، نشان می‌دهد که رهبر انقلاب انتظار دارند جامعه‌ی علمی و پژوهشگران فارغ از فضای سیاسی جامعه به تحلیل و واکاوی آن بپردازند و راهکار عملی برای تحقق آن را پیدا کنند. در همین راستا مطرح شدن موضوع «انعطاف در مهندسی نظام» در جمع دانشگاهیان یکی دیگر از این مطالب مهم است که رهبر انقلاب برای توجه نخبگان علمی به آن در دانشگاه رازی کرمانشاه مطرح کردند چرا که اگر قرار بود این موضوع به دید سیاسی و عملیاتی مطرح شود جمع دولت، مجلس و کارگزاران نظام موقعیت مناسب‌تری بوده است.
تغییر نظام یک مثال برای نشان دادن انعطاف در حوزه سیاست
رهبر معظم انقلاب تغییر در ساختار مهندسی كلی نظام در حوزه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و … را امکان‌پذیر دانستند و برای حوزه‌ی اقتصادی مثال اصل 44 و برای حوزه سیاسی تغییر ساختار اداره‌ی کشور را مثال زدند. به عبارت دیگر تغییر نظام از ریاستی و پارلمانی یک «مثال سیاسی» از امکان پذیر بودن نو شدن نظام در عرصه سیاسی است که حداقل انتظار این است که نخبگان و اندیشمندان در یک فضای علمی و فارغ از نگاه حزبی و سیاسی به معایب و مزایای آن بپردازند و عملیاتی بودن و یا نبودن آن را به بحث و گفتگو بگذارند.
تأکید بر اینکه احتمال تغییر نظام برای زمان حال نیست
تأکید بر اینکه نظام ریاستی در حال حاضر شيوه‌ى بسيار خوب و تجربه‌شده‌اى است و این پیشنهاد برای زمان حال نیست و احتمالاً در آينده‌هاى نزديک اتفاق نخواهد افتاد نشان می‌دهد که فضای سیاسی فعلی کشور و رفتار دولت نهم و دهم عامل مطرح شدن این موضوع نبوده است.
تأکید بر اینکه تغییر نظام ریاستی به پارلمانی امکان پذیر است نه لزوماً پیشنهاد
رهبر معظم انقلاب موضوع تغییر نظام ریاستی و نظام پارلمانی را به عنوان یک طرح «امکان پذیر» و نه حتی «پیشنهادی» خود مطرح کردند که قطعی و لازم الاجرا نیست و ذکر عبارت «از این قبیل» طرح‌ها نشان می‌دهد که این موضوع تنها راه نو شدن نظام و یا طرح پیشنهادی نیست که اکنون باید به دنبال عملیاتی کردن آن باشیم.
تأکید بر اینکه احتمال تغییر نظام باید مبتنی بر اصول انقلاب باشد
تأکید بر اینکه موضوع تغییر نظام ریاستی و نظام پارلمانی سلیقه‌ای و برای منفعت شخصی نیست بله صرفاً گزینه‌ای امکان پذیر برای نو شدن انقلاب آنهم به شرط مبتنی بر اصول تغییرناپذیر انقلاب، قابل بررسی خواهد بود نشان می‌دهد که این موضوع فارغ از جناح‌های سیاسی جامعه است و نباید سطح آن را به دعواها و اختلافات سیاسی تنزل داد.
این طرح یک طرح کاملا علمی و آکادمیک است که استاد امرائی در سال 1387 در کتاب مهندسی سیاست آ را مطرح نمئدندو در طی چند نامه به مقام معظم رهبری آن را پس گبری نمودند لذا جای شک و شبهه ای در آن نیست که مقام معشم رهبری بصیرتی لبش از همه دارند و بی حکمت این طرح را علنی نکرده اند
از سوی دیگر هم استاد امرائی در حال حاضر تنها تئوریسین متبهر کشور هستند که به سیاست اسلامی تسلط کامل دارند.
اینکه مقام معظم رهبری خواستار این امر هستند بی شک بدون حضور نخبگان واقعی و لخصوص شخص استاد امرائی که مبدع این طرح هستند امکان پذیر نیست.این امر باعث می شود که برداشت های اشتباه از این امر مانع به ثمر رسیدن طرح نشود.
امر وبی فقیه پذیرفتنی است و باید سلمنا گفت.