حجت الاسلام و المسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه، رییس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه و رییس گروه فلسفه پژوهشگاه اندیشه اسلامی، با حضور در هجدهمین نمایشگاه بین المللی مطبوعات و خبرگزاری‌ها، روند کارگروه‌های اسلامی سازی علوم انسانی را مورد نقد و بررسی قرار داده و سیاست‌های جدید در موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه را تبیین کرد.
وی با این باور که اسلامی سازی و بومی سازی نه با آیین نامه و دستور العمل و امر و نهی تحقق پیدا نمی‌کند، اظهار داشت: اما این کار به خوبی در شورای تحول علوم انسانی در حال پیگیری است که این امر در پانزده کارگروه که در هر کارگروه ده تا پانزده نفر از شخصیت‌های حوزوی و دانشگاهی حضور درند، به سرانجام خواهد رسید.
مولف کتاب «جامعه مدنى و حاکمیت مدنى» با رد این مدعا که این امر در کشور با تمایلات سیاسی در حال پیگیری است، درباره ریشه‌های علوم انسانی گفت: عالمان علوم انسانی برای جمع‌آوری اطلاعات از انسان تحقق یافته به بخشی از جامعهٔ غرب مراجعه می‌کنند که کاملاً با انسان شرقی، منافات دارد. بنابراین علوم انسانی غرب برای جوامع انسانی شرقی نافع نیست.
وی بر این باور بود که تمام عالمان علوم انسانی غربی با مبانی سکولاریستی، اومانیستی و ماتریالیستی به تفسیر پدیده‌های انسانی می‌پردازند و این علوم انسانی برای جامعه اسلامی و دینی که مبانی نام برده شده را قبول ندارد، مضر است.
مولف کتاب «گفتمان مصلحت» با بیان اینکه علوم انسانی غربی ناظر به انسان غربی تحقق یافته در این جوامع است، ادامه داد: برای انسان شرقی و به خصوص انسان مسلمان، این قوانین علوم انسانی فایده بخش نیست و به همین دلیل باید علوم انسانی بومی شود و بومی‌سازی علوم انسانی ضرورت دارد.
وی در همین باره افزود: دانشمندان علوم انسانی رفتار و نهادهای اجتماعی انسان ایرانی را باید مطالعه کنند تا نظریه‌های علوم انسانی برای جامعه ایران، مفید باشد. برای جامعه اسلامی، باید علوم انسانی اسلامی تولید کرد؛ یعنی مطالعه ابعاد، ساحت‌ها، افعال اختیاری و غیراختیاری، جوانحی و جوارحی انسان‌ها در جامعهٔ اسلامی با روش تجربی و مبانی متافیزیکی اسلامی، که در نهایت علمی اسلامی تولید خواهد شد.
مولف کتاب «انتظارات بشر از دین» با این ادعا که ما در علوم انسانی متأسفانه قطب‌های علمی نداریم و یا اگر داریم این قطب‌ها خیلی محدود هستند، گفت: وقتی جامعه دانشگاهی ما فاقد قطب‌های علمی در حوزهٔ علوم انسانی باشند، دیگر به این علوم انسانی نمی‌توان یک علوم انسانی زنده و پویا گفت.
وی این علوم انسانی را علومی مرده خواند و گفت: به نظر من، گام اول در زمینه تحول علوم انسانی، زنده کردن این علوم است. اگر ما بخواهیم به علوم انسانی اسلامی که لازم و ضروری است، دست پیدا کنیم می‌بایست آهسته و گام به گام این مسیر را طی کنیم، ابتدا به علوم انسانی موجود روح و حیات بدهیم تا از زمین بلند شود سپس به نقد و چالش آن بپردازیم، چون با جنازه مرده که نمی‌شود جنگید.
مولف کتاب «جامعه علوى در نهج البلاغه» در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به پرسش از سیاست‌های جدید وی در راهبرد موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، اظهار داشت: سیاست کلی ما در این موسسه کار ایجابی است و ما به هیچ وجه نمی‌خواهیم فعالیت سلبی در این حوزه داشته باشیم.
وی در این باره توضیح داد: مرادم این است که در موسسه همان فعالیت‌هایی که در گذشته بود، ادامه پیدا خواهد کرد و حتی توسعه نیز می‌یابد. همان کلاس‌های آزاد موسسه که در گذشته در جریان بوده، ادامه پیدا می‌کند و ما موضوعات و کلاس‌هایی را نیز اضافه کرده‌ایم. این تلاش‌ها را در بحث پژوهشی که حتی با پژوهشکده‌هایی قرارداد داشته‌ایم نیز ادامه می‌دهیم.
مولف کتاب «پلورالیسم دینى و سیاسى» به احیای آثار بو علی سینا که در مدیریت قبلی در موسسه در حال پیگیری بوده، اشاره کرد و گفت: این مسئله را نیز به طور جد پیگیری کرده و با قوت و قدرت توسعه و تعمیق می‌دهیم و هیچگاه چنین فعالیت‌هایی را تعطیل نکرده و حتی ارتباط‌های بین المللی را افزایش هم می‌دهیم.
وی با این ادعا که در همین فرصت کوتاه در مدیریت وی دو تفاهم نامه با انجمن فلسفه و بنیاد مطالعات اسلامی روسیه و همچنین انجمن فلسفه گرجستان انجام شده است، ادامه داد: تغییراتی که در این زمینه داده‌ایم، صرفا ایجابی بوده و ما بخشی را تکمیل کرده‌ایم. در زمینه فلسفه‌های مضاف، موسسه حکمت و فلسفه باید توسعه پیدا کند و نباید عملکرد را منحصر به فلسفه‌های گذشته بدانیم.
مولف کتاب «آسیب‌شناسی جامعه دینی» همایش دو روزه در روز جهانی فلسفه با عناوین فلسفه و علوم پایه، فلسفه و ریاضیات و فلسفه وزیست‌شناسی را از جمله فعالیت‌های این موسسه در همین راستای توسعه فلسفه‌های مضاف دانست و گفت: در همین راستا به دنبال توسعه فلسفه علوم انسانی هستیم و دراین راه دکتر اعوانی نیز با همفکری و همیاری خود ما را یاری می‌نمایند.
علوم انسانی اسلامی؟؟؟؟؟ شاهکارههههههههههه