در 15 آبان 1357 شریف امامی از نخست وزیری استعفا داد. بعد از آن تیمسار غلامرضا ازهاری مسئول تشكیل كابینه شد كه دولت او به نام دولت نظامی معروف است. انتصاب ازهاری نشانه شدت عمل هیئت حاكمه علیه نهضت اسلامی بود. با تشكیل كابینه نظامی ازهاری و اعلام حكومت نظامی در دوازده شهر كشور، سرتیپ جعفری به فرمانداری نظامی مشهد و حومه انتخاب شد و به مشهد عزیمت نمود.
چنین به نظر می رسد كه فرمانداران نظامی آن شهرها ماموریت داشتند كانون های اصلی جنبش را شناسایی و سركوب نمایند. از این رو نامبرده طی یكی دو ماه نخست به بررسی اوضاع مشهد پرداخت و در نهایت سه پایگاه اصلی نهضت در مشهد یعنی بیوت آیات شیرازی، قمی و مرعشی را شناسایی و درصدد مسدود نمودن راههای ارتباطی به منازل مذكور شد. این تدابیر بر خشم مردم افزود و اهالی مشهد در روز 17آبان به مناسبت «سركوب دانش آموزان در روز 13 آبان در تهران» تظاهراتی ده هزار نفری از مقابل بیت آیت الله شیرازی به طرف حرم مطهر به راه انداختند آنان در این تظاهرات مستقیماً علیه شاه و كابینه نظامی ازهاری شعار دادند. سپس در حرم امام رضا اجتماع نمودند و به سخنرانی های وعاظ انقلابی گوش فرا دادند .
این تظاهرات به صورت پراكنده در روزهای آتی نیز تداوم یافت تا این كه در روز 26 آبان به اوج خود رسید كه با هجوم ماموران تظاهر كنندگان راه فرار به داخل حرم در پیش گرفتند اما ماموران بدون توجه به حرمت و قداست آن مكان نه تنها به داخل حرم هجوم بردند بلكه به جمعیت پناهنده در آن جا تیر اندازی كردند.
این فاجعه در روز 30 آبان نیز تكرار شد در این روز آنان با كفشهای خود داخل حرم شدند و گاز اشك آور در اطراف ضریح مطهر پخش كردند به نقل از یكی از شاهدان عینی چند نفر از مامورین مسلح ساواك كه در میان زائران در داخل حرم پرسه می زدند توسط مردم شناسایی و دستگیر شدند اما یكی از آنان فرار نمود و ماجرا را برای ماموران انتظامی خارج از حرم بازگفت. آنها برای نجات جان ساواكی ها داخل حرم شده و ضمن آزادی آنها چند نفر از عاملین این واقعه را دستگیر كردند سپس در خارج حرم در حالی كه قصد انتقال دستگیر شدگان را داشتند ناگهان با حمله تعدادی از نیروهای مبارز و انقلابی مواجه شدند آنان بعد از آزاد كردن این افراد به داخل حرم فرار كردند و ماموران در پی آنها وارد حرم شدند. بعد از تیراندازی به در و دیورا حرم گاز اشك آور پخش كردند تا اینكه با واكنش خشمگینانه زائران مواجه شده و فرار نمودند. این فاجعه بازتاب وسیعی در افكار عمومی توده های مذهبی پیدا كرد و بار دیگر سیل صدور اعلامیه های محكومیت و مخابره تلگرافهای تسلیت به سوی مراجع و علمای خراسان جاری شد عمق این فاجعه لاقیدی و عدم پایبندی هیئت حاكمه به بدیهی ترین مقدسات و ارزش های دینی را بر همگان اثبات نمود.
Sorry. No data so far.