عبدالحمید شهرابی، عضو موسس کمپین همبستگی با ایران-آری در یادداشتی به علل لزوم حمایت از تسخیر سفارت انگلیس پرداخته است.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
۱. در هر دعوی تشخیص مواضع طرفین شرط لازم برای قضاوت منصفانه و عادلانه است. کدام طرف مدافع حق و کدام طرف سرکوبگر آن است؟ کدام طرف ظالم و کدام طرف مظلوم است؟ در جریان تظاهرات 8 آذر دانشجویان ایران در مقابل سفارت انگلیس در تهران، صرف نظر از نحوه اعتراض، یکطرف حقوق پایمال شده ملت ایران را مطالبه می‌کرد و طرف دیگر نماد و نماینده حکومت سلطه‌طلب و استعمارگر انگلیس و محل توطئه‌گری و جاسوسی آن حکومت در خاک ایران است. یکطرف در دفاع از حق تعیین سرنوشت و حاکمیت ملی مردم ایران تظاهرات می‌کرد و انزجار و خشم جوانان ایرانی از دولت مستکبری را ابراز می‌کرد که جز ستم تحقیرآمیز چیز دیگری در حق ملت ما روا نداشته، و طرف دیگر کشوری را نمایندگی می‌کند که از جمله سیاست‌های جنایتکارانه‌اش سازماندهی کودتای 3 اسفند و مشارکت در راه‌اندازی کودتای 28 مرداد بود. دخالت در امور مردم ایران و تحمیل قراردادهای خفت‌بار، بخشی از سوابق ننگین عملکرد انگلیس در گذشته نه چندان دور تاریخ ایران است.
دانشجویان ایران معترض به سفارتخانه کشوری بودند که امپراطوری‌اش را با ریختن خون میلیون‌ها تن از مردم هند، اندونزی، نپال، چین، زلاند نو، سودان، مصر، عمان و آزادیخواهان دیگر کشورهای آفریقایی و آسیایی و با شکنجه و قتل استقلال‌طلبان ایرلند بر پا کرد و بانی تشکیل دولت غاصب و نامشروع اسرائیل بود. دانشجویان ما کشوری را مواخذه می‌کردند که در کنار حکومت ایالات متحده تجاوز نظامی به افغانستان و عراق و کشتار مردم آنها را رهبری کرد و همین اواخر بمب‌های خود را تحت لوای کمک‌های “انسان دوستانه” بر سر مردم لیبی فروریخت و اکنون نیز توطئه تجاوز نظامی به سوریه را تدارک می‌بیند.
انگلیس همان حکومتی است که حمایت از تجاوز نظامی علیه ایران، طراحی و اجرای ترور مقامات و شهروندان بی‌گناه جمهوری اسلامی، رهبری تحریم‌های اقتصادی و برنامه‌ریزی برای سرنگونی حکومت منتخب ملت ایران، کارنامه عملیات آن طی 33 سال دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را تشکیل می‌دهد. در واقع، تظاهرات 8 آذر همزمان با اولین سالگرد شهادت مجید شهریاری، استاد دانشگاه و دانشمند کشورمان برگزار شد و آن ترور نیز هم‌چون سایر اقدامات تروریستی در ایران، توسط جنایتکاران مورد حمایت مثلث رژیم صهیونیستی اسرائیل و دولت‌های آمریکا و انگلیس انجام شده است.
مناقشه 8 آذر پژواک صدای مظلوم علیه ظالم بود. شانه خالی کردن از دفاع از مظلوم با هیچ عذر و بهانه‌ای پذیرفتنی نیست، حتی اگر این بهانه حوادث قابل نقد در جریان مقابله مظلوم با ظالم باشد. این موضع اصولی را در ادامه این یادداشت تشریح خواهیم کرد.
۲. تلاش فراوانی صورت گرفته و می‌گیرد تا حقایق مربوط به تدارک و سازماندهی تظاهرات 8 آذر تحریف شده و مخدوش گردد. یک محور اصلی در تحریف حقایق، ایجاد شبهه در اصالت اقدام دانشجویان است. بخشی از تحریف کنندگان در صف نیروهای ضدانقلاب جای دارند و از آنجا که آنها مخاطب ما نیستند، کاری به کارشان نداریم. و اما بخش دیگر که در میان خانواده وسیع مدافعین انقلاب جای دارند، و یا این که حداقل از نیروهای ضدانقلاب نیستند، از روی غرض‌ورزی‌های ناشی از رقابت کور و کینه سیاسی و یا به علت ناآگاهی اینگونه القا می‌کنند که سازماندهندگان تظاهرات نه با اراده و رأی خود، بلکه تحت نفوذ و در تبعیت از دستور این و یا آن جناح حکومتی دست به این اقدام زدند. طبق این ادعای بدون پشتوانه، دانشجویان “بازیچه” دست یک جناح حکومتی قرار گرفتند و هدف از این “بازی دادن” نیز تضعیف و نهایتا حذف جناحی دیگر در حکومت بوده است. این تحریف سعی در زیر سؤال بردن شخصیت مستقل تشکل‌های دانشجویان مسلمان و بی‌اعتبار کردن اقدامات آنان دارد. لکن، هیچ مقدار تحریف قادر به غلب واقعیت نیست.
واقعیت این است که دانشجویان سازمانده تظاهرات 8 آذر ضمن حمایت از مصوبه اخیر مجلس شورای اسلامی مبنی بر اخراج سفیر انگلیس، این اقدام را به حق، کافی نمی‌دانستند. بیانیه‌هایی که طی هفته‌ها پیش، از جانب سازمان‌های دانشجویی برگزار کننده تظاهرات صادر شده بود، نشان می‌دهد که دانشجویان بسته شدن سفارت انگلیس در ایران را حداقل پاسخ مناسبی می‌دانند که می‌بایست به دور جدید تهاجمات و توطئه‌های همه جانبه آن کشور علیه ایران، داده شود. این موضع نه موضع دولت هست و نه موضع مجلس. تذکر و تأکید بر این واقعیت نه از آنروست که اگر این چنین بود، یعنی اگر یک جناح حکومتی نیز خواستار بسته شدن سفارت انگلیس در تهران بود، آنوقت اصالت حرکت دانشجویان زیر سؤال می‌رفت، بلکه این تأکید از آن جهت است که حقایق آنطور که هست آشکار شود و دستخوش تحریف قرار نگیرد.
برای اثبات مستقل بودن حرکت دانشجویان نیازی نیست که راه دور برویم، کافی است به مواضعی که از جانب بالاترین مسؤلین دولت و مجلس بعد از برگزاری تظاهرات اتخاذ شده، توجه کنیم. دولت ضمن رعایت ملاحظات دیپلماتیک – که به خودی خود ایرادی بر آن نیست – و ابراز تأسف از حوادث 8 آذر، از بسته شدن سفارت انگلیس که خواست دانشجویان بوده و هست تا کنون حمایت نکرده و مجلس نیز به رغم این خواست دانشجویان، تا این زمان صرفا به مصوبه خود در مورد کاهش سطح روابط با انگلیس اکتفا کرده است. هم دولت و هم مجلس، یعنی هر دو نهاد اصلی حکومت نسبت به ورود صف تظاهرات به محوطه سفارت موضعی انتقادی داشته و برخی از شخصیت‌های مذهبی/سیاسی نیز بر “غیر قانونی” بودن این اقدام و خطرات ناشی از آن تأکید داشته‌اند.
این نکته نیز حائز اهمیت است که حتی برخی از مسؤلین و مشاورین دولت‌های انگلیس و ایالات متحده نیز بر نبود دلایل مبنی بر سازماندهی تظاهرات 8 آذر توسط حکومت جمهوری اسلامی اذعان داشته‌اند.
۳. برخی از منتقدین عملکرد دانشجویان که خود را حامی حق تعیین سرنوشت ملت ایران می‌دانند، به جای تمرکز بر موضوع اصلی، مبنی بر دفاع از خواست برگزارکنندگان تظاهرات جهت برچیده شدن لانه توطئه‌گری، تخریب و جاسوسی انگلیس، ایراد بر ورود صف تظاهرات به داخل محوطه سفارتخانه و وقایعی که متعاقب آن رخ داده است را به کانون و محور مواضع خود در این رابطه تبدیل نموده و از اینطریق خواسته یا نا خواسته فرع ماجرا را جایگزین اصل آن کرده‌اند. جبهه استکبار جهانی نیز با تمسک به ادامه منطقی همین روش و با استفاده وسیع از ابزار قدرتمند رسانه‌ای و تبلیغاتی خود، اصل ماجرا را به کلی کنار گذارده و با در بوق کردن فرع، فریاد وامظلوما سر داده است. این که عده‌ای تحت لوای فعالیت‌های دیپلماتیک حق ندارند و غلط می‌کنند در پایتخت کشوری مستقل نقشه ترور شهروندان بی‌گناه را طراحی کرده و به اجرا گذارند و با وقاحت و بی‌شرمی سرنگونی حکومت منتخب مردم آن کشور را تدارک ببینند، اینها یکسره نادیده گرفته می‌شود، و آنوقت تبلیغات وسیع در مورد نقض قوانین حاکم بر روابط دیپلماتیک توسط تظاهرات 8 آذر به موضوع اصلی تبدیل شده و در مرکز توجه رسانه ای قرار می‌گیرد. این است قدرت تبلیغات دشمن امپریالیستی؛ قدرتی که قادر است با وارونه کردن حقایق حتی اذهان یاران انقلاب را تحت نفوذ خود قرار دهد و در صف نیروهای استقلال‌طلب و آزادیخواه که بر حسب قاعده و به اقتضای ضرورت می‌بایست همواره متحد و یکپارچه نگهداشته شود، شکاف بیندازد. دشمن را دست کم نگیریم. اگر ذره‌ای از مواضع اصولی مبتنی بر بصیرت لازم غافل شویم، این دشمن پیکان حمله را از خود منحرف کرده و ما را به جان هم می‌اندازد! آنگاه است که فراموش می‌کنیم آن پند ارزشمند رهبر فقید انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) را که فرمود هر چه فریاد داریم نه بر سر خود بلکه بر سر دشمن استکباری و در رأس آن بر سر آمریکا و انگلیس بزنیم.
۴. در دام دشمن نباید افتاد و نداشتن بصیرت در تشخیص اصل و فرع به آسانی می‌تواند ما را به آن راه محتوم به فنا بکشاند. اصل این است که مظلوم حق دارد از خود در مقابل ظالم دفاع کند و این که این دفاع چگونه انجام می شود، فرع بر اصل است. این که صحیح آن بود که معترضین شرکت کننده در تظاهرات 8 آذر در این شرایط حساس به برگزاری تظاهرات و طرح خواست‌های منطقی و انقلابی خود اکتفا کرده و وارد محوطه لانه توطئه‌چینی نشوند، نقطه نظری است مورد تأیید بسیاری از یاران دلسوز انقلاب. این که بعضا شکستن شیسه، پاره کردن کتاب و تخریب وسائل لانه توطئه‌گر استعمار پیر نشان از افراط‌گرایی داشت و این قبیل اقدامات نه در شأن جوانان انقلابی ایران است و نه سنخیتی با فرهنگ والا و غنی اسلامی/ایرانی دارد، محل تردید نیست. این که سازماندهی عملیاتی حساس از قبیل تظاهرات 8 آذر باید کاملا هوشیارانه و با رعایت قطعی منافع انقلاب و مصالح ملی و با رهبری متحد و منسجم صورت گیرد و این که در انجام چنین عملیاتی بایست از هرگونه اقدام نسنجیده و افراطی جلوگیری شود، یک دستورالعمل منطقی و انقلابی است و یک چنین ارزیابی در پیشبرد مبارزات جبهه حق علیه باطل مؤثر خواهد بود. اینها همه به جای خود، لکن در عین حال که به نقاط ضعف مبارزاتی خود پی می‌بریم و در صدد رفع آنها بر می‌آییم، هوشیار باشیم دشمن از نقد ما علیه اصل مبارزه مقدسی که پرچم آن را با افتخار در دست گرفته‌ایم سوء استفاده نکند، در صف ما تفرقه نیاندازد، جرایم شنیع غیر قابل انکار خود را در پشت اشتباهاتی که ما بعضا مرتکب می‌شویم مخفی نکند و بالاخره این که مواظب باشیم دشمن و دوستان ناآگاه جای مظلوم و ظالم را وارونه جلوه ندهند. اگر ما در نقد عملکرد خود جای اصل و فرع را اشتباه بگیریم، اگر ندانیم که چه مطلبی را کجا و در چه زمانی ادا کنیم، اگر آنگونه موضع بگیریم که شکستن شیشه‌های لانه توطئه انگلیس موضوع اصلی شود و تهاجم وسیع و همه جانبه دولت سلطه‌طلب انگلیس برای از پای درآوردن انقلاب اسلامی و ضرورت مبارزه متحد برای مقابله با آن، به مسأله فرعی تبدیل شود و یا بدتر این که نادیده گرفته شود، آری اگر اینگونه خام و به دور از بصیرت انقلابی عمل کنیم، آنوقت خطایی را مرتکب شده ایم که انقلاب بر ما نخواهد بخشید.
در شرایطی که انقلاب اسلامی ایران یاران جدیدی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا پیدا کرده، در شرایطی که جنبش 99 درصدی در مقابل اقلیت سرمایه‌داران فربه یک در صدی قد علم کرده و در ایالات متحده و اروپا فراگیر شده و ناقوس آغاز سقوط نظام سلطه لیبرالیسم نو به صدا درآمده، در چنین شرایطی صفوف خود را در این مبارزه سرنوشت ساز، در بیعت خدشه ناپذیر با رهبری انقلاب، حضرت آیت‌اﷲ خامنه‌ای، متحد و منسجم نگه‌داریم. انقلاب اسلامی ایران مظلوم واقع شده است، حقایق مربوط به این مظلومیت را به گوش جهانیان برسانیم و وسیع‌ترین همبستگی بین‌المللی را با مبارزات این ملت غیور به وجود آوریم.
همه با هم، متحد و یکصدا از خواست جوانان فهیم ایران در تظاهرات 8 آذر مبنی بر برچیده شدن بساط لانه توطئه‌گری و جاسوسی انگیس دفاع کنیم، تا دل یاران انقلاب شاد و چشم دشمنان کور گردد. در عاشورای حسینی فریاد سر می‌دهیم: هیهات من الذله.
Sorry. No data so far.