دوشنبه 19 دسامبر 11 | 09:00

ضعف آموزه‌های دینی مانع برخورد با فساد

عدم شناخت آموزه‌های دينی ما را به انحراف از اين آموزه‌ها سوق می‌دهد، به جای اينكه قانونمند باشيم، قانون‌گريز می‌شويم و با مسائل، سياسی برخورد می‌كنيم، در صورتی كه برای اجرای آموزه‌های دينی و تقيد به اصول انقلاب اسلامی بايد مدافع برخورد قانونی با مفاسد باشيم.


شريف لك‌زايی، عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به مسئله نظارت در جامعه و نظارت در مورد مفاسد اقتصادی گفت: در خصوص مفاسد اقتصادی جامعه بايد واكنش نشان دهد و مطالبه معارفی را داشته باشد كه انقلاب اسلامی بر اساس اين معارف تشكيل شد و خواستار تحقق آنها بوده است.

لكزايی در ادامه تصريح كرد: در مبانی دينی درباره مبارزه با مفاسد در هر سطح مبانی روشن و شفافی داريم كه بايد به آن عمل شود و جامعه اين گونه پرورش پيدا كند؛ بايد در سطح مختلف اين مسئله مطرح و آموزش داده شود و در حوزه عمومی اين نظارت سامان پيدا كند.

وی با بيان اينكه هر كس مسئوليتی می‌گيرد بايد پاسخگوی آن باشد، افزود: كسی كه توان مسئوليت‌پذيری را ندارد نبايد منصبی را بگيرد و نبايد به او منصبی داد و از منظر آموزه‌های دينی چنين فردی خود نبايد مسئوليتی كه توان آن را ندارد، بپذيرد.

عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار كرد: بايد نگاه جامع‌تری داشت، در سطح آسيب‌شناسی فقدان پاسخگويی و فقدان مسئوليت‌پذيری در مفاسد اقتصادی بايد بررسی شود؛ چرا كه افراد راحت از پاسخگويی طفره می‌روند، در اين ميان ضعف نهادهای نظارتی نيز محسوس است، اين امر موجب خواهد شد كه تبعيض ايجاد شود، منافع فردی و گروهی بر منافع ملی مقدم خواهد شد و موجب سوء‌استفاده از آموزه‌های دينی خواهد شد.

وی با ذكر اينكه نداشتن شناخت كافی نسبت به آموزه‌های دينی عدم تحقق آنها را در پی دارد، گفت: عدم شناخت ما را به انحراف از اين آموزه‌ها سوق می‌دهد، به جای اينكه قانونمند باشيم، قانون‌گريز می‌شويم و با مسائل، سياسی برخورد می‌كنيم، در صورتی كه برای اجرای آموزه‌های دينی و تقيد به اصول انقلاب اسلامی بايد مدافع برخورد قانونی با مفاسد باشيم.

عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در ادامه اظهار كرد: تلقی نادرست از مسئله نظارت، قانون‌پذيری و قانونمندی و دوری از آموزه‌های اسلامی مشكل‌ساز می‌شود. فقدان عمل صالح اينجا خود را نشان می‌دهد، كسی كه ايمان دارد، اين ايمان با عمل صالح گره خورده است، اگر عمل صالحی صورت نگيرد ايمان و معرفت قبل از آن به وجود نيامده است.

وی با اشاره به دوران حكومت امام علی(ع) گفت: ايشان به فرمانداران نامه می‌زند و آنها را توبيخ می‌كند و به آموزه‌هايی كه ارزش محسوب می‌شوند، ارجاع می‌دهد؛ ايشان با هرگونه تخلفی برخورد و واكنش نشان می‌دهند. اميرالمؤمنين تخلف و قانون‌گريزی‌هايی كه در دولتشان توسط برخی افراد انجام می‌شد را توجيه نمی‌كردند، لذا ما نبايد به بحران‌هايی كه اعتماد عمومی را سلب می‌كند، دامن بزنيم.

عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار كرد: وقايع و اتفاقاتی كه در تاريخ صدر اسلام ايجاد شده روشن و آشكار بوده است، هيچ نقطه ابهامی وجود ندارد، تخلف در جامعه اسلامی از سوی هر فرد و در هر حايگاهی بايد با مجازات و برخورد همراه باشد؛ تخلف در هر حوزه‌ای بايد با برخورد همراه باشد، تا نظارت درست انجام شود.

وی با اشاره به اينكه اگر افراد منافع جمع و ملی را لحاظ كنند، خود يك جهاد است، افزود: پيامبر(ص) پس از پايان يك جنگ به همراهان خود فرمودند كه شما جهاد اصغر انجام داديد و با دشمنان جنگيديد ولی جهاد اكبر در پيش است، در واقع جهاد اكبر جهادی درونی است، بايد با هوای نفس خود مقابله كرد و اجازه ندهيم كه ظلمی انجام دهيم و حقی را پايمال كنيم.

لكزايی با ذكر اينكه آموزش در مورد مسائل مهم از كودكی لازم است، عنوان كرد: اين آموزش بايد از دوران كودكی صورت بگيرد و بعدها برای افراد يك يادآوری باشد، البته اگر كودكی كه در مرحله آموزش قرار دارد با نابرابری مواجه شود، نبايد توقع داشت كه در بزرگسالی و گرفتن مسئوليت مدافع عدالت باشد و به دنبال منفعت خود نباشد.

عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی افزود: در مرحله آموزش، آموزش‌دهنده بايد به لوازم كار خود ملزم باشد، يعنی فقط در مرحله تدريس يك مربی قبل از عالم بودن، بايد عامل باشد، مشكلاتی كه مشاهده می‌شود شايد به اين دليل است كه در آموزش كودكانمان مشكل داريم، يك تبعيض در ذهن و ضمير كودك حك خواهد شد.

وی عنوان كرد: در انتقال ارزش‌ها به نسل ديگر طبق سخن شهيد بهشتی بايد درپی نهادينه‌‌ساختن ارزش‌ها بود. بحث نظارت و امر به معروف بايد در سطح عمومی نهادينه و به عنوان ارزش و عرف رايج شود. وقتی همه احساس كنند كه نظارت برای همگان است جامعه سامان پيدا می‌كند.

لكزايی با اشاره به برخی مشكلات تربيتی اظهار كرد: متأسفانه ما اخلاقی پرورش پيدا نكرده‌ايم، فضائل را يا فراموش كرده و يا به ضد خود تبديل كرده‌ايم، سوء‌استفاده از آموزه‌های دينی خيلی جدی است، به طور مثال در قالب و طرفداری از يك آموزه دينی فرد بخواهد قصور خود در انجام مسئوليت‌ خود را نفی كند، در حالی كه افراد بايد در حوزه اختيارات خود پاسخگو باشند.

وی با ذكر اينكه برای رسيدگی به مفاسد با فقدان معيارهای درست روبرو هستيم، افزود: در اين زمينه توجه نكردن به سخنان بزرگان، وجود تفسيرهای مختلف از قانون و موسع و مضيق شدن قانون مطابق ميل افراد وجود دارد.

عضو هيئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تأكيد كرد: نظارت عمومی بايد نهادينه شده و ارزش شمرده شود، نه اينكه در حوزه خصوصی جامعه محقق شود. ارزش بودن عدالت، مبارزه با تبعيض و لزوم امر به معروف از مواردی است كه نياز به آموزش جدی دارد.

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.