پنج‌شنبه 12 ژانویه 12 | 13:25

تداوم ترورها؛ ضعف یا اقتدار ایران؟

تشخیص اینکه چه دولت‌هایی از ترور دانشمندان و دست اندر کاران برنامه هسته‌ای ایران سود می‌برند، دشوار نیست اما آیا می‌توان ترور شهید احمدی روشن را آخرین حلقه از ترورهای زنجیره‌ای به شمار آورد؟


با وجود اين که پس از بحران نيروگاه هسته اي فوکوشيما در ژاپن، تلاش رسانه اي گسترده اي براي ترديد افکني در مسير دستيابي کشورهاي در حال توسعه به فناوري هسته اي صلح آميز صورت گرفت، ادامه ترور دانشمندان و دست اندر کاران برنامه هسته اي کشورمان نشان دهنده اهميت بي چون و چراي فناوري هسته اي صلح آميز است؛ اهميتي که حتي توسل به شيوه هايي مانند ترور را به زعم آمران و عاملان توجيه مي کند.

به کار گرفتن شیوه‌هایی همچون ترور البته در بطن خود موید به سرانجام نرسیدن دیگر شیوه‌ها مانند تهدید و تحریم است. از این منظر و فارغ از جنبه‌های ضد اخلاقی و ضد انسانی ترور معاون بازرگانی سایت نطنز، می‌توان برخوردهایی چنین خشونت آمیز با برنامه هسته‌ای ایران را حمل بر اقتدار کشور کرد؛ اقتداری که هم مانع از اتخاذ راهکارهای نظامی برای مقابله با ایران است و هم مانع از توقف برنامه هسته‌ای کشور در پی تشدید تحریم‌ها و تهدیدهاست.

تشخیص اینکه چه دولت‌هایی از ترور دانشمندان و دست اندر کاران برنامه هسته‌ای ایران سود می‌برند، دشوار نیست اما آیا می‌توان ترور شهید احمدی روشن را آخرین حلقه از ترورهای زنجیره‌ای به شمار آورد؟ هنگامی که دانشمندان هسته‌ای ایران در بحبوحه تشدید تنش‌ها و در آستانه برگزاری دور دیگری از مذاکرات با گروه ۱+۵، نخستین می‌له سوخت هسته‌ای ایرانی را برای تأمین سوخت مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران تولید می‌کنند و از آن سو با تدابیر پیش گیرانه بخش مهمی از فرآیند غنی سازی اورانیوم به سایت فردو منتقل می‌شود باید انتظار داشت که در راهبردهای آزموده شده توقف برای برنامه هسته‌ای کشورمان تغییرات جدی تری رخ دهد.

استفاده از سیاست ارعاب دانشمندان و دست اندر کاران برنامه هسته‌ای ایران یکی از مهم‌ترین این راهبردهاست که گمان می‌رود شدت و حدت بیشتری یابد، زیرا نه حاجتی به تبیین ساز و کارهای حقوقی (مانند قطعنامه‌های شورای امنیت) دارد و نه مستلزم رایزنی‌های گسترده برای دستیابی به اجماع نسبی است. از این رو است که به صورت خاص دستگاه‌ها و نهادهای امنیتی در ایران باید تدابیر تمام عیار جدی را برای جلوگیری از تکرار ترور‌ها اتخاذ کنند. قوای مجریه و مقننه هم باید با تدوین لوایح و اجرای طرح‌هایی کارآمد حلقه محافظت از دانشمندان و دست اندرکاران برنامه هسته‌ای کشور را دستکم از لحاظ تئوریک نفوذ ناپذیر و بی‌رخنه کنند تا خلل‌های احتمالی در مقام عمل رفع شوند.

ناگفته پیداست که مردم به حق متوقع‌اند، دست دشمنان از حریم ذخایر علمی و فنی کشور در کوتاه‌ترین زمان ممکن قطع شود. پیشرفت مقتدرانه و افتخار آمیز برنامه‌های علمی کشور در عرصه‌های مختلف پس از ترور شهیدان والا مقام علیمحمدی و شهریاری سندی گویا بر این باور است که به فضل الهی سیاست ارعاب و ترور نیز نمی‌تواند در برابر عزم و اراده دانشمندان کشورمان صف آرایی کند.

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.