دومین ویژه نامه «سینما انقلاب» با فرش قرمز برای معاندان انقلاب

به گزارش تریبون مستضعفین، ویژه نامه‏ی شماره ی 2 سینما انقلاب منتشر گردید.

این شماره با عناوین و گفتارهایی از سید مرتضی آوینی، مجید شاه حسینی، فهیمه‏ی فرهمندپور، محمدتقی کرمی، سهیلا صادقی، عادل پیغامی، سید مهمدی زریباف، هادی وکیلی، سعید مستغاثی، شهلا باقری، عباس محسنی، یعقوب توکلی، محمد صادق کوشکی، سید ناصر هاشم‌زاده، محمد رضا بایرامی، وحید جلیلی، ابوالقاسم طالبی، جمال شورجه، وحید یامین‌پور، عباس معلمی، علی ذوعلم و چندی دیگر از اندیشمندان همراه است.

در این شماره می‌خوانیم:

آیینه جادو/شهید سید مرتضی آوینی

در فیلم هیچ تصویری نم یتواند «سهوا یا به طور تصادفی» درمیان مجموعه تصاویر فیلم قرار بگیرد. این یک اصل کاملا بدیهی است که انسان را به یک خصوصیت جامع دربار ه «واقعیت سینمایی» راهبر م یشود. مراد از واقعیت سینمایی‌‌ همان واقعیتی است که بر پرده سینما عرضه می‌گردد.

تاملی در اسلامی شدن سینما و تلویزیون/ گفتگو با عباس معلمی

بی‌انصافی است اگر بگوییم سینمای ما مثل سینمای هالیوود است. مثلا در بحث زن و استفاده از جذابی تهای آن، این دو سینما قابل مقایسه نیستند هر چند محور جذابیت در یک فیلما یرانی هم جاذبه جنسی باشد. ضمن اینکه همه کارگردا نهای سینمای ما نیز در یک طبقه نم یگنجند و تفاو تهای زیادی با هم دارند. مثال در حوزه دفاع مقدس فیل مهایی داریم مثل «برزخ ی‌ها» که به تقلید از فیلم هالیوودی «کلاه سبز‌ها» ساخته شد. یا فیلم‌های خوبی چون «دید ه‌بان» و «مهاجر» که سعی می‌کرد از فرهنگ ایرانی- اسلامی ما نشأت بگیرد. بنابراین نباید همه محصولات و همه افراد را همسان دید.

برف روی کاج ها/همه چیز را واژگون نشان می‌دهید/ عباس نوری

انسان‌هایی که به علت دینداریشان متهم به تعصب نشان داده م یشوند. از مصادیقا ین سیاه نمایی ضد مذهبی می‌توان به تذکر برای کم کردن موسیقی، تذکر برای حفظ حجاب جلویا فراد خانواده صاحب خانه (که رویا به مریم دوستش می‌گوید) و… اشاره کرد.

سلام بر رضا صداقی! /مرضیه افضلی

مسأله اصلی فیلم زندگی رضا صادقی است و در کنار آن طعنه می‌زد به دنیایی که در آن همه چیز و به خصوص هنر با نگاه مادی سنجیده می‌شود. در حقیقت رضا صادقی به دلیل نگاه مادی دیگران به او دچار کما شده بود و دیالوگی به همین مضمون توسط بازیگر نقش اول زن بیان شد. این مضمون درجه دوم فیلم بود و آنچه بیشتر توجه مخاطب را جلب می‌کرد بی‌توجهی عاطفی و شکست‌های عشقی زندگی رضا صادقی بود.

داستان نسل‌ها، داستان بی‌آغاز بی‌انجام/ فاطمه جناب اصفهانی

بی‌خود و بی‌جهت نام فیلمی است که در مورد آن سخت می‌توان نوشت. این فیلم یک درام اجتماعی است اما روایت داستانی مشخصی را دنبال نمی‌کند و گویی داستانی بی‌آغاز و بی‌انجام است. فیلم پاره‌ای از زندگی دو زوج را نشان می‌دهد که در حال اسباب کشی هستند.