سه‌شنبه 17 آوریل 12 | 19:00

کلاهداری: سینما باید اعتماد خانواده‌ها را جلب کند

وقتی یک فیلم مشخص نباشد به طور تقریبی برای چه گروه سنی است گاهی لحظه‌هایی وجود دارد که خانواده و افراد آن نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کنند، تنوع در نگرش‌ها به لحاظ مضمونی به پویا بودن این هنر کمک می‌کند اما باید تماشاگر و خواسته آن رکن اساسی فیلم باشد که چه چیزی را برای چه کسی و چه سنی می‌خواهیم بگوییم.


حامد کلاهداری درباره تأثیرگذار بودن ارائه پروانه ساخت برای تعیین کیفیت آثار تولیدی در سال ۹۱ گفت: اغلب مشکل سینما نبود برنامه ریزی برای ساخت آثاری در ژانرهای مختلف در طول سال است که باعث می‌شود به طور مثال در چند سال گذشته به یک باره با تولید انبوه آثار کمدی روبرو بودیم که اغلب آثار باارزشی نبودند.

وی در ادامه بیان کرد: ارائه پروانه ساخت در تولید آثار یک ساله بسیار مهم و تأثیرگذار است. مدیران سینمایی و نظارت و ارزشیابی باید با هوشمندی و برنامه ریزی دقیق در طول سال از کلیه ژانر‌ها اعم از سیاسی، اجتماعی، کمدی، تاریخی و… حمایت کنند تا با انبوهی از آثار با یک نوع و گونه روبرو شویم و مخاطب را دلزده کنیم. هرگاه تمام ژانر‌ها زنده نگاه داشته شود سینما می‌تواند به همه سلیقه‌ها پاسخگو باشد و مورد استقبال مخاطب قرار بگیرد.

کارگردان «پایان نامه» افزود: البته نباید به واسطه ارائه پروانه ساخت به سینما از لحاظ مضمونی و محتوایی سمت و سو داد زیرا ذات این هنر به تنوع در نگرش‌ها و دیدگاههای مختلف و به تصویر کشیدن آن‌ها است. وظیفه فیلمساز است که با آگاه بودن به نیاز جامعه به سراغ مضامین و موضوعاتی برود که بتواند برای همه اقشار جامعه راه‌گشا و کارآمد باشد این در صورتی است که مدیریت سینمایی به نحوی باشد که تنها براساس چینش و برنامه‌ریزی گونه‌های مختلف آثار پروانه ساخت دهند نه اینکه به لحاظ محتوایی سمت و سویی خاص را به آن‌ها اعمال کنند.

کارگردان «شکلات داغ» درباره جایگاه خانواده ایرانی در آثار سینمایی گفت: خانواده به عنوان یکی از ارکان اصلی یک جامعه یک عنصر بسیار مهم است که باید در آثار سینمایی به آن پرداخته شود و مورد توجه فیلمسازان قرار بگیرد. متأسفانه گاهی احساس می‌شود سینما جایی و حرفی برای خانواده‌ها ندارد.

وی ادامه داد: نه اینکه فیلم‌ها تنها به لحاظ مضمونی به خانواده و حول محور آن ساخته شود بلکه یک فیلم خانوادگی فیلمی است که وقتی یک خانواده از تمام سنین به سینما می‌آیند یا یک کار سینمایی را می‌بینند اطمینان خاطر داشته باشند و هر یک براساس تفکر خود از فیلم برداشت شخصی‌اش را انجام دهد. در دهه شصت و هفتاد اکثر خانواده‌ها به تماشای فیلم‌ها در سینماهای می‌نشستند و از ابتدا تا انت‌ها به راحتی با اغلب فیلم‌ها ارتباط برقرار می‌کردند.

این بازیگر و کارگردان گفت: وقتی یک فیلم مشخص نباشد به طور تقریبی برای چه گروه سنی است گاهی لحظه‌هایی وجود دارد که خانواده و افراد آن نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کنند، تنوع در نگرش‌ها به لحاظ مضمونی به پویا بودن این هنر کمک می‌کند اما باید تماشاگر و خواسته آن رکن اساسی فیلم باشد که چه چیزی را برای چه کسی و چه سنی می‌خواهیم بگوییم.

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.